Στη διάρκεια του Β” Παγκοσμίου Πολέμου, ως Βρετανός στρατιώτης κρατούμενος σε στρατόπεδο συγκέντρωσης των Ναζί, κατάφερε να αποδράσει 200 φορές, για χάρη της αγαπημένης του, μιας Γερμανίδας μεταφράστριας.

Το έσκαγε κρυφά και κάθε φορά επέστρεφε πίσω. Ο λόγος ήταν ότι η αγαπημένη του, Ρόζα Ράουχενμπαχ, είχε εβραϊκές ρίζες, πληροφορία που είχε καταφέρει να κρατήσει κρυφή από τους Γερμανούς.

Η αποκάλυψη της σχέσης τους θα οδηγούσε στον χαμό και των δύο.

Ο Χόρας Γκρίζλι συνελήφθη από την Βέρμαχτ στο Ντανκέρκ το 1940. Για δέκα εβδομάδες αναγκάστηκε να πραγματοποιήσει πορεία στη Γαλλία, το Βέλγιο και την Ολλανδία. Εξαντλημένος και πεινασμένος, έφτασε σε ένα στρατόπεδο εργασίας στην πολωνική Σιλεσία.

Το στρατόπεδο βρισκόταν σε ένα λατομείο και η Ρόζα, η 17χρονη κόρη του διευθυντή του λατομείου, εργαζόταν ως μεταφράστρια στο στρατόπεδο.

Η συνάντησή της με τον Χόρας είχε ως αποτέλεσμα οι δύο νέοι να ερωτευτούν. Όποτε μπορούσαν προσπαθούσαν να ξεκλέβουν μερικές στιγμές μαζί.

Όταν ο Χόρας μεταφέρθηκε στο Φραϊβαλντάου σε ένα στρατόπεδο που βρισκόταν σε απόσταση 64 χιλιομέτρων από τη Σιλεσία, ο Χόρας αποφάσισε να αποδράσει για να συναντήσει τη Ρόζα.

Και δεν το έκανε μία ή δύο φορές, αλλά 200!

Αφαιρούσε τις ξύλινες ράβδους από το παράθυρο, περνούσε κάτω από τον φράχτη στην περίμετρο του στρατοπέδου και πήγαινε σε έναν μικρό ναό που ήταν ο τόπος συνάντησης των δύο εραστών.

Καθώς δεν μπορούσε να διαφύγει στο εξωτερικό -το πιο κοντινό καταφύγιο βρισκόταν στην Σουηδία, 675 χιλιομέτρα μακριά-, μετά τις συναντήσεις του με την Ρόζα επέστρεφε στο στρατόπεδο, συχνά με τρόφιμα κρυμμένα στις τσέπες του για τους συγκρατούμενούς του.

Η ιστορία μοιάζει απίστευτη, αλλά σε μεγάλο βαθμό έχει επιβεβαιωθεί από την μυστική υπηρεσία ΜΙ9 που ήταν επιφορτισμένη με το να βοηθά βρετανούς στρατιώτες να αποδράσουν.

Δεν ήταν η μόνη παράτολμη πράξη του στρατιώτη. Μια φωτογραφία τον δείχνει πρόσωπο με πρόσωπο με τον Χάινριχ Χίμλερ, τον επικεφαλής των SS. Ο Γκρίζλι δεν δίστασε να σηκώσει τη μπλούζα του, να δείξει το αποστεωμένο σώμα του στον Χίμλερ και να ζητήσει περισσότερο φαγητό για τους κρατούμενους στρατιώτες.

Το 1945 το στρατόπεδο Φραϊβαλντάου απελευθερώθηκε από τις δυνάμεις των Συμμάχων. Ο Χόρας επέστρεψε στην Αγγλία και η Ρόζα έγινε μεταφράστρια για τους Αμερικανούς. Οι δυο τους συνέχισαν να επικοινωνούν μέσω επιστολών.

Η επικοινωνία σταμάτησε όταν η Ρόζα πέθανε στη γέννα. Ο Χόρας δεν έμαθε ποτέ εάν το παιδί -το οποίο επίσης πέθανε- ήταν δικό του.

Το 1970 γνώρισε τη μετέπειτα σύζυγό του Μπρέντα και μετακόμισαν στην Ισπανία το 1988.

Όταν ο Χόρας ήταν 90 ετών, εκδόθηκε το βιβλίο «Do the Birds Still Sing In Hell?» (Εξακολουθούν τα πουλιά να κελαϊδούν στην κόλαση;), που αφηγείτο την απίστευτη ιστορία του.

Έχοντας πια αποκαλύψει στον κόσμο την αλήθεια, πέθανε δύο χρόνια αργότερα, σε ηλικία 92 ετών.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr