Η Αικατερίνη των Μεδίκων υπήρξε Βασίλισσα της Γαλλίας από το 1547 έως το 1559 και σύζυγος του Βασιλιά Ερρίκου του Β’.
Η αιμοσταγής Βασιλομήτωρ έδινε μεγάλη σημασία στις προφητείες, στις οποίες πίστευε τυφλά και απόλυτα. Γι’ αυτόν τον λόγο, άλλωστε, είχε μαζέψει στην Αυλή της τους πλέον περίφημους και ισχυρούς μάγους, προφήτες και αστρολόγους. Τους συμβουλευόταν ακόμα και για το πιο ασήμαντο ζήτημα που την απασχολούσε και δεν προέβαινε σε καμία πράξη, χωρίς προηγουμένως να ρωτήσει τις διαθέσεις της τύχης ή των άστρων.
Ο άνθρωπος της απολύτου εμπιστοσύνης της Αικατερίνης των Μεδίκων ήταν ο Φλωρεντίνος αστρολόγος και αρχιμάγος, Cosimo Ruggeri, ο οποίος κατόρθωνε να την ευχαριστεί πάντοτε και να πραγματοποιεί κάθε παράλογη επιθυμία της.
Μια μέρα, η Βασίλισσα ζήτησε να μάθει από τον Ruggeri τον τόπο στον οποίο θα πέθαινε. Ο αρχιμάγος, αφού πρώτα συμβουλεύτηκε προσεκτικά τα άστρα, κατάφερε να ρίξει φως και σ’ αυτό το μυστήριο. Δήλωσε, λοιπόν, στην Αικατερίνη ότι θα άφηνε τη στερνή πνοή της πλησίον του Αγίου Γερμανού.
Η αμείλικτη και αιμοβόρα Βασίλισσα, ακούγοντας τη νέα αυτή δυσοίωνη προφητεία του προσφιλούς της μάγου, φρόντισε να εγκαταλείψει αμέσως τα Ανάκτορα του Κεραμεικού, καθώς υπάγονταν στην Ενορία του Αγίου Γερμανού, και να εγκατασταθεί σε άλλο μέγαρο.
Η δεισιδαίμων Αικατερίνη έχτισε, μάλιστα, δικό της ανάκτορο, μακριά από τον Άγιο Γερμανό, ώστε να αποφύγει με κάθε τρόπο την τρομακτική προφητεία. Στο νέο αυτό παλάτι, το εντυπωσιακό Blois, η Βασίλισσα έζησε για 14 χρόνια, φροντίζοντας να μην απομακρύνεται από την ασφάλεια, που ένιωθε ότι της παρείχε η πολυτελής σκέπη του. Στα Ανάκτορα του Κεραμεικού δεν πάτησε το πόδι της πλέον ούτε μια φορά.
Το 1589, η Αικατερίνη των Μεδίκων προσεβλήθη από πυρετό. Οι ιατροί της άρχισαν να ανησυχούν για τη ζωή της, όταν διαπίστωσαν ότι τα συμπτώματά της δεν υποχωρούσαν. Μα, η ίδια η Βασίλισσα έμοιαζε ήρεμη, εφησυχασμένη από την προφητεία του Cosimo Ruggeri. Όταν, όμως, η κατάστασή της χειροτέρεψε τραγικά, η Βασίλισσα ζήτησε να της φέρουν έναν ιερέα, για να την εξομολογήσει, αν και στο βάθος της ψυχής της ένιωθε ασφαλής μακριά από τον Άγιο Γερμανό.
Μόλις ο ιερέας μπήκε στο δωμάτιό της, η Αικατερίνη, ψύχραιμη και ατάραχη, ζήτησε να μάθει το όνομά του: «Άγιος Γερμανός, αυτό είναι το όνομά μου», αποκρίθηκε ο ανίδεος ιερωμένος.
Η αιμοσταγής Βασίλισσα καταλήφθηκε από φρικώδη τρόμο. Κρύος ιδρώτας έλουσε το κορμί της μεμιάς, που συσπόνταν από ανεξέλεγκτα ρίγη. Ύστερα από λίγα λεπτά, η διαβόητη Αικατερίνη των Μεδίκων ξεψύχησε στην αγκαλιά του ιερέα, επιβεβαιώνοντας έτσι την τραγική προφητεία του πανίσχυρου μάγου της, του Cosimo Ruggeri.
Αλλά και ο ίδιος ο τρανός μάγος και αστρολόγος, την ώρα που ήρθε και η δική του ώρα του θανάτου, ομολόγησε ότι δεν πίστεψε ποτέ του ούτε στον Θεό, ούτε και στον Διάβολο. Κι ενώ είχε πεθάνει, εν τούτοις οι άνθρωποι έσυραν το πτώμα του μέχρι την αγχόνη και το κρέμασαν, προς σωφρονισμό κάθε άλλου επίδοξου αγύρτη και τυχοδιώκτη, όπως τον χαρακτήρισαν στο τέλος, ίσως από άρνηση να αποδεχτούν την υπέρμετρη δύναμή του.
Η είδηση δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «ΜΠΟΥΚΕΤΟ», στις 03/05/1925…
