Τον Μάιο του 1932, ένα ακόμη θαύμα του Αγίου Δημητρίου προκάλεσε απέραντη συγκίνηση στους ευσεβείς Θεσσαλονικείς. Στον συνοικισμό Λεμπέτ (σημερινή Σταυρούπολη), ο οποίος βρισκόταν στη βορειοδυτική πλευρά της πόλης, υπήρχε ο Ναός του Αγίου Ελευθερίου.

Το απόγευμα της Τρίτης 3 Μαΐου, μια γυναίκα, καθώς προσευχόταν ενώπιον της εικόνας του Αγίου Δημητρίου, αναπήδησε ξαφνικά έντρομη, διότι ράγισε η εικόνα και ιδρώτας άρχισε να κυλά από το πρόσωπο του πολιούχου Αγίου. Μέσα σε λίγα λεπτά, το νέο διαδόθηκε σε ολόκληρο τον συνοικισμό και η εκκλησία του Αγίου Δημητρίου κατακλύστηκε από ευλαβείς προσκυνητές.

Αλλά, ας αφήσουμε να μιλήσουν οι αυτόπτες μάρτυρες. Η μοναχή Θεοδώρα, ηλικίας σαράντα πέντε ετών περίπου, η οποία έμενε την τελευταία τριετία στο Λεμπέτ, έλεγε:

Εννοείται ότι, μετά το θαύμα τούτο, ειδοποιήθηκε ο ιερέας Χρήστος Οικονόμος, ο οποίος ανέγνωσε ευχές και παρακλήσεις, ενώ τα πλήθη των συρρευσάντων πιστών προσεύχονταν και σταυροκοπούνταν με δάκρυα στα μάτια. Κατά τη διάρκεια της αγρυπνίας, σημειώθηκαν κι άλλες εμφανίσεις του Αγίου.

Η Σταματία Ραπτοπούλου ανέφερε:

Η Κυριακούλα Παπανικολάου αφηγήθηκε:

Μια νεαρή κοπέλα, η Σουλτάνα Τσάντη, πρόσθεσε:

Υπήρξαν και άλλες, πολλές παρόμοιες μαρτυρίες πιστών. Ο Αλέξανδρος Χατζής, μάλιστα, χρυσοχόος στο επάγγελμα και κάτοικος του Λεμπέτ, είπε:

Το γεγονός του ραγίσματος της εικόνας και του ιδρώτα που έρεε, το διαπίστωσαν, ανάμεσα σε πλήθος άλλων, οι Χωροφύλακες και ο Αστυνόμος του Αστυνομικού Τμήματος Αναγέννησης, που μετέβη επί τόπου.

Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ», στις 07/05/1932…