Στις 19 Ιουλίου του 1963, ένα ήσυχο αγγλικό χωριό, ονόματι Charlton της κομητείας Wiltshire, είχε μετατραπεί σε επίκεντρο του γενικού ενδιαφέροντος, καθώς πιστευόταν πως το είχαν επισκεφτεί εξωγήινοι.Συγκεκριμένα, εκείνη την ημέρα το πρωί, ο χωρικός Roy Blanchard πήγε στο χωράφι του, για να θερίσει το κριθάρι. Αλλά, με μεγάλη του έκπληξη, είδε πως δεν είχε μείνει ούτε ένα στάχυ! Φυσικά, αυτό τον τάραξε. Και ακόμα περισσότερο, γιατί διαπίστωσε ότι είχαν εξαφανιστεί και όλες οι πατάτες του.Καθώς σήκωσε τα μάτια του, αναρωτώμενος μήπως ονειρευόταν, είδε μια αγελάδα και αμέσως σοκαρίστηκε. Η αγελάδα είχε χάσει όλο της το τρίχωμα και το δέρμα της ήταν σαν καψαλισμένο. Κι όμως, δεν έφερε ίχνος εγκαύματος.Το μυστήριο γινόταν όλο και πιο βαθύ. Έξαφνα, ο σαστισμένος αγρότης, που είχε αρχίσει να αναρωτιέται αν ήταν στα συγκαλά του, κατάφερε να διακρίνει καταμεσής του αγρού ένα είδος κρατήρα, βάθους δύο μέτρων και διαμέτρου δυόμισι μέτρων. Ο Roy Blanchard τότε αποφάσισε πως είχε φτάσει η στιγμή να ειδοποιήσει τις Αρχές.Επιτόπου κατέφτασε αμέσως ο Λοχαγός John Rogers, τεχνικός εμπειρογνώμονας του Βρετανικού Στρατού, με πολλούς ειδικούς, μεταξύ των οποίων και ένας Αυστραλός, ονόματι Robert Randall, που ισχυριζόταν πως ήταν αστροφυσικός.Όταν είδε τον κρατήρα, ο Λοχαγός συνοφρυώθηκε. Τέσσερα περίεργα αυλάκια ξεκινούσαν από τα χείλη του κρατήρα και σχημάτιζαν ένα είδος αστεριού. Κανένα γνωστό βλήμα δεν μπορούσε να προκαλέσει τέτοια χαρακτηριστικά ίχνη.Και ούτε πάλι ήταν δυνατόν να γίνει λόγος περί εκρήξεως βόμβας, που είχε μείνει στο χωράφι από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, γιατί γύρω από τον κρατήρα δεν υπήρχε ίχνος εκρηκτικής ύλης.Σαν πρακτικός άνθρωπος, ο Λοχαγός έδωσε εντολή στους άντρες του να προχωρήσουν και να σαρώσουν το σημείο με τους ναρκοσυλλέκτες και τα όργανα ακριβείας, που χρησίμευαν συνήθως στο να εντοπίζονται οι εκρηκτικές ύλες. Αυτοί ανακάλυψαν ότι κάτω από τον κρατήρα, βρισκόταν ένα βαρύ μεταλλικό αντικείμενο, εφοδιασμένο με τέσσερις χοντρούς βραχίονες, που είχε χωθεί στο έδαφος με εξαιρετική δύναμη.Φυσικά, οι Βρετανοί άρχισαν να αναρωτιούνται μήπως αυτό το μέταλλο είχε αποκοπεί από κάποιον δοκιμαστικό πύραυλο ή μήπως από κάποιον ιπτάμενο δίσκο. Την τελευταία αυτή γνώμη τη συμμεριζόταν ο Αυστραλός ειδικός.Κατά την άποψή του, λοιπόν, ο κρατήρας είχε δημιουργηθεί από αναγκαστική προσγείωση ιπτάμενου δίσκου, διαμέτρου 150 μέτρων και βάρους 600 τόνων, που μετέφερε πλήρωμα ίσως πενήντα ατόμων. Ο Robert Randall φρονούσε πως το μυστηριώδες αυτό πτητικό όχημα είχε προσγειωθεί για επισκευή και έπειτα απογειώθηκε ξανά.Ο Randall ανέφερε πως παρόμοια ίχνη είχαν ανακαλυφθεί στην Αυστραλία το 1954 και 1955 και στη Γαλλία το 1958: “Εγώ ο ίδιος είχα δει τα ίδια ίχνη στην Αυστραλία και πιστεύω πως είχαν προκληθεί από σκάφος του Διαστήματος”.Πρόσθεσε ακόμη ότι είχε εντοπίσει χνάρια που απείχαν μεταξύ τους 500 μέτρα και που καταδείκνυαν την παρουσία ενός τρίποδου. Δεν απέκλεισε, όμως, το γεγονός ότι ο κρατήρας θα μπορούσε να οφείλεται και σε πτώση μετεωρίτη.Σε αυτό το σημείο βρίσκονταν τα πράγματα. Το χωριό αυτό είχε πολλές δεκαετίες να βιώσει τέτοια κίνηση επισκεπτών. Από όλη τη γύρω περιοχή κατέφταναν διάφοροι περίεργοι, προκειμένου να δουν με τα μάτια τους τον παράξενο κρατήρα.Σχετικές επερωτήσεις, μάλιστα, που αφορούσαν το συγκεκριμένο ζήτημα είχαν κατατεθεί και στη Βρετανική Βουλή των Κοινοτήτων.Εν τω μεταξύ, στρατιωτικοί εξακολουθούσαν να ανασκάπτουν τον κρατήρα για να βρουν το μεταλλικό αντικείμενο, το οποίο είχε επισημανθεί στο μέσον του από τις συσκευές του Στρατού. Στρατιωτικός εκπρόσωπος δήλωνε πως η εκσκαφή στο σημείο του ενδιαφέροντος συνεχιζόταν κανονικά.Ωστόσο, ο ισχυρισμός του Robert Randall για την προσγείωση ιπτάμενου δίσκου έμοιαζε να αποδυναμώνεται, καθώς αναγνωρισμένοι επιστήμονες διατράνωναν πως δεν είχαν ακούσει ποτέ να γίνεται λόγος για τον συγκεκριμένο αστροφυσικό.Οι επικρατέστερες θεωρίες υποστήριζαν πως ο κρατήρας θα μπορούσε να είχε δημιουργηθεί είτε από έκρηξη βόμβας του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου είτε από πτώση μετεωρίτη.Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ”, στις 26/07/1963…
