Eχουν γραφτεί αμέτρητα άρθρα, άπειρες λέξεις για το ότι πρέπει να βρεις το πάθος σου και να το ακολουθήσεις, να κάνεις επάγγελμα αυτό που αγαπάς, να αγαπάς και κάθε πιθανή εκδοχή αυτής της προτροπής.
Η λογική από πίσω είναι ότι μόνο έτσι θα είσαι ευτυχισμένη και επιτυχημένη και σε έναν ιδανικό κόσμο όλοι θα έκαναν τις δουλειές που ονειρεύονται και θα ήταν όντως υπέρ – επιτυχημένοι και πανευτυχείς, αλλά στον κανονικό, προφανώς αυτές οι συμβουλές δεν ισχύουν για όλους.
Το να “κυνηγήσεις το πάθος σου” προϋποθέτει πρώτον να το έχεις εντοπίσει κατά προτίμηση πριν πας να σπουδάσεις κάτι εξαιρετικά άσχετο και δεύτερον το πάθος σου να έχει εφαρμογή στην υπαρκτή αγορά εργασίας και όχι στην αγορά εργασίας που υπάρχει μόνο στη φαντασία σου. Ακόμα και με αυτές τις προϋποθέσεις, η σκληρή δουλειά δεν είναι απαραίτητο ότι θα φέρει την επιτυχία, όπως μπορούν να βεβαιώσουν εκατοντάδες χιλιάδες απόφοιτοι δραματικών σχολών που δεν έπαιξαν ποτέ σε ταινία του Χόλιγουντ που ήταν το πάθος που λέγαμε.
Επίσης το “πάθος” μας που μπορεί να γίνει επιτυχημένο επάγγελμα, δεν φυτρώνει από το πουθενά: απαιτεί πολύ χρόνο και σκληρή δουλειά και μερικές φορές, αν όχι τις περισσότερες, είναι κάτι που καλλιεργείται και αναπτύσσεται και δεν είναι απλά ένα ταλέντο ή μια φαεινή ιδέα.
Το μάντρα όμως ότι πρέπει σώνει και καλά να αγαπάς τη δουλειά σου στην πραγματικότητα είναι τελείως ανεφάρμοστο για πάρα πολλούς ανθρώπους που λογικά δεν χαίρονται να το ακούν ως μια απλή αλάνθαστη συμβουλή που απευθύνεται σε όλους.
Αν θέλεις να είσαι ευτυχισμένη στη δουλειά σου, πρέπει να κάνεις κάτι που σε κάνει χαρούμενη τον περισσότερο καιρό – καμία δουλειά δεν μας κάνει ευτυχισμένους 100% και γι αυτόν ακριβώς το λόγο πληρωνόμαστε για να την κάνουμε και δεν πληρώνουμε εμείς.
Δεν χρειάζεται όμως να αγαπάς τη δουλειά σου για να είσαι καλή σε αυτήν ή για να είσαι ευτυχισμένη, μπορεί απλά να σου αρέσει σε κάποιο βαθμό – αρκεί να μην τη μισείς και να μην τη θεωρείς φρικτό κάτεργο.
Αν είσαι από τις τυχερές, που ξυπνάς το πρωί, σκέφτεσαι ότι λατρεύεις τη δουλειά σου και το εννοείς (δεν το γράφεις απλά ως hashtag στο facebook που δεν πιστεύει κανείς), συγχαρητήρια, είσαι μία από τους ελάχιστους ανθρώπους για τους οποίους η θεωρία λειτουργεί.
Οι υπόλοιποι, που δεν είχαν κάποιο κάλεσμα, εσωτερική ανάγκη και τεράστιο drive να ασχοληθούν με το ένα και μοναδικό τους πάθος, δεν είναι καταδικασμένοι στην αποτυχία. Μπορούν κάλλιστα να είναι καταπληκτικοί σε αυτό που κάνουν επειδή αγαπούν τον εαυτό τους, τις φιλοδοξίες τους, την καριέρα και την προσωπική τους πρόοδο. Κι ας μην ξυπνούν το πρωί πετώντας από χαρά που πρέπει να πάνε στη δουλειά τους.
