Μια μέρα, μετά τα μεσάνυχτα της 2ας Απριλίου του μακρινού 1680, συνέβη στη Ρώμη ένα γεγονός τόσο παράξενο και αλλόκοτο, που αναστάτωσε όλο τον κόσμο και το οποίο προσέλκυσε την προσοχή των σοφών και μη, ολόκληρης της Ευρώπης.

Μια κότα είχε γεννήσει ένα αυγό, το οποίο ήταν τόσο εξαιρετικά καταπληκτικό, που όμοιό του δεν είχε ξαναδεί κανείς έως τότε. Εν πρώτοις, η κότα είχε γεννήσει το αυγό αυτό τα μεσάνυχτα, σε ώρα δηλαδή αφύσικη για το είδος της κι επί πλέον, είχε επάνω του ζωγραφισμένο πεντακάθαρα έναν κομήτη, καθώς κι άλλα περίεργα σημεία.

Μάλιστα, κάποιο φυλλάδιο της εποχής εκείνης, υπό τον τίτλο «Πρωτοφανές Θαύμα», αφού επιβεβαίωνε το περιστατικό, έγραφε: «Το γεγονός διαπιστώθηκε από την Αυτού Αγιότητα τον Πάπα, από τη Βασίλισσα της Σουηδίας και από τους πιο επιφανείς άνδρες της Ρώμης. Οι επιφανέστεροι φυσιοδίφες της Ρώμης είδαν και εξέτασαν το αυγό και αποφάνθηκαν ότι το θαύμα αυτό είναι εντελώς νέο και χωρίς κανένα προηγούμενο!»

Για το περίφημο αυτό αυγό δημιουργήθηκε τέτοια αναταραχή στη Ρώμη, ώστε κλήθηκε ο Αποστολικός Νούντσιος του Πάπα, που βρισκόταν εκείνη την περίοδο στο Παρίσι, με σκοπό να ζητήσει τη γνώμη των σοφών της Ακαδημίας των Επιστημών.

Έτσι, η Εφημερίδα των Επιστημών, στο φύλλο της 1ης Ιουνίου 1680, δημοσίευσε την εικόνα του παράξενου αυγού, με την ακόλουθη λεζάντα:

«Τη νύχτα της 1ης προς τη 2η Απριλίου, κατά τα μεσάνυχτα, μια κότα, στη Ρώμη, που μέχρι τότε δεν είχε ξανακάνει αυγό, αφού κακάρισε κατά παράδοξο και θορυβώδη τρόπο, γέννησε ένα αυγό πολύ μεγαλύτερο από τα συνηθισμένα, επάνω στο οποίο διακρίνονται ένας κομήτης κι άλλα σημεία».

Πράγματι, λίγες μέρες μετά τη γέννηση του αλλόκοτου αυγού, ένας κομήτης εμφανίστηκε στο στερέωμα, ο οποίος έκανε τους ανθρώπους να τρομάξουν τόσο πολύ, που μερικοί μιλούσαν ακόμα και για το τέλος του κόσμου.

Όλα τα παραπάνω είχαν καταγραφεί στο βιβλίο του Ιταλού αστρονόμου Pio Emanuelli, με τίτλο «Αστρονομικά Φαινόμενα και Επιστημονικά Περίεργα». Στο τέλος του συγγράμματός του ο Emanuelli έλεγε σκωπτικά: «Δεν κατόρθωσα να μάθω τι απέγινε το περίεργο αυγό. Μήπως το έφαγαν οι φυσιοδίφες που το εξέτασαν;»

Το αυγό, όμως, δεν το έφαγαν οι φυσιοδίφες, αλλά, σύμφωνα με την παράδοση, το έφαγε η Βασίλισσα της Σουηδίας, Χριστίνα.

Η Χριστίνα, την περίοδο εκείνη, είχε παραιτηθεί από τον θρόνο της και είχε αρνηθεί την πίστη των προγόνων της. Έτσι, είχε μεταβεί στη Ρώμη με μεγάλη ακολουθία, για να διαπράξει κάθε είδους παραδοξότητα, ασέβεια και τρέλα.

Η Χριστίνα ήταν η μοναχοκόρη του «Χιονάτου Γίγαντα», όπως ήταν το παρωνύμιο του Βασιλιά της Σουηδίας, Γουσταύου Αδόλφου, εξαιτίας της κατάλευκης επιδερμίδας του, της ξανθής γενειάδας του και του ψηλού του αναστήματος.

Μα, όσο λευκός ήταν ο πατέρας της, τόσο μελαψή ήταν η Χριστίνα. Εκείνη ήταν άσχημη, κοντή, μελαχρινή, με σκούρα τριχωτή επιδερμίδα, με μεγάλη και κυρτή μύτη, με φωνή βροντώδη και τραχιά.

Όταν ανέβηκε στον θρόνο, ήταν μόλις ένα κοριτσάκι έξι ετών. Στην αρχή, είχε πέσει με τα μούτρα στις σπουδές και είχε επιδείξει πρωτοφανή αγάπη για τη μάθηση. Αργότερα, όμως, τα παράτησε όλα και άρχισε τα ξέφρενα γλέντια. Οι κρατικές ασχολίες την άφηναν παγερά αδιάφορη και επιδόθηκε με μανία σε διάφορες εκκεντρικότητες και εξωφρενικότητες.

Έτσι, όταν η Χριστίνα έμαθε για το ιδιότυπο αυγό, του απέδωσε μαγικές ιδιότητες και φρόντισε να το καταβροχθίσει, ώστε να καρπωθεί τα πανίσχυρα οφέλη του, όπως τουλάχιστον θεωρούσε η ίδια.

Παρ’ όλα αυτά, η ασυγκράτητη Χριστίνα δεν φρονίμεψε. Ένα βράδυ, ένας τολμηρός αββάς θέλησε να μεταχειριστεί βία επί της ωραίας φίλης της Βασίλισσας, της καλλιτέχνιδας Angelina Giorgino, την οποία η Χριστίνα την συμπαθούσε περισσότερο από το κανονικό, μέσα στο ίδιο το σπίτι της Βασίλισσας. Η γαλαζοαίματη έγινε έξω φρενών με τον αββά. Διέταξε να συλληφθεί και να οδηγηθεί ενώπιόν της, διότι είχε ορκιστεί να τον τιμωρήσει με τρόπο τρομακτικό, ώστε να αφήσει εποχή στον κόσμο και να πάρει, βεβαίως, εκδίκηση για την προσβολή της αγαπημένης της Angelina, με τα ίδια της τα χέρια. Άλλωστε, οι σχέσεις των δύο εκείνων γυναικών είχαν ξεσηκώσει θύελλα συζητήσεων και κουτσομπολιών. Υπήρξαν τουλάχιστον αμφίβολες.

Ο δυστυχής αββάς κατάλαβε ότι ήταν χαμένος πλέον. Έτσι, έπεσε στα πόδια του Ποντίφικα και τον παρακάλεσε να τον σώσει από τη μανία εκδικητικότητας της αφιονισμένης Χριστίνας. Ο Ποντίφικας όντως παρενέβη και τον έσωσε.

Η Βασίλισσα, χολωμένη απ’ το κακό της που της ξεγλίστρησε ο αββάς μέσα από τα χέρια της, έπαθε ισχυρή νευρική κρίση και σωριάστηκε νεκρή.

Όταν την ξάπλωσαν στο νεκροκρέβατο, επάνω στο μέτωπό της, σχηματίστηκε ολοκάθαρα ένα αυγό, το οποίο είχε ένα χρώμα παράξενα βαθυμέλανο, όμοιο με εκείνο που έφερε πάνω του τον κομήτη κι άλλα παράξενα σημεία.

Η είδηση δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «ΜΠΟΥΚΕΤΟ», στις 09/05/1929…