Ελάχιστοι είναι αυτοί που μπορούν να πουν "όχι" σε ένα καλοψημένο λουκάνικο στα κάρβουνα, κάτι που αποτελεί δύσκολη αποστολή για έναν αρχάριο.
Δεν είναι καθόλου σπάνιο το γεγονός να χάνουν όλους τους χυμούς τους στη θράκα και το τελικό αποτέλεσμα να μη δικαιώνει τους κόπους και τις προσδοκίες του ψήστη.
Πώς λύνονται όλα αυτά; Με το προμαγείρεμά τους. Το ζεμάτισμά τους ουσιαστικά σε ζεστό νερό με κάποιο ενισχυτικό γεύσης, όπως ο ζωμός ή η μπίρα.
Τα λουκάνικα είναι από τα κρεατικά που ωφελούνται πολύ από το βράσιμο πριν το ψήσιμο, μας λέει το αμερικανικό ινστιτούτο Good Ηousekeeping. Το μόνο που πρέπει ωστόσο να έχουμε στον νου είναι το γεγονός ότι αν τα βράσουμε μόνο με νερό, αυτό θα απορροφήσει όλη τη γεύση του λουκάνικου.
Προτιμάμε να τα προμαγειρέψουμε με βραστό νερό και μπίρα ή βραστό νερό και ζωμό, τόσο ώστε να σφίξει το εξωτερικό περίβλημα και το λίπος στο εσωτερικό ίσα που να αρχίσει να υγροποιείται.
Στη συνέχεια τα πετάμε στη θράκα, προσέχοντας η θερμότητα να μην είναι πολύ δυνατή, να μην έχουν τα κάρβουνα ακριβώς από κάτω δηλαδή.
Αυτή είναι η μέθοδος που εγγυάται πάντα την επιτυχία, κρατώντας το εξωτερικό μαλακό και το εσωτερικό ζουμερό.
Τέλος, ανεξάρτητα με το τι λέει ο δημοφιλής μύθος, δεν τρυπάμε ποτέ τα λουκάνικα καθώς τα ψήνουμε, γιατί όπως και σε κάθε άλλο κρέας, όλοι οι χυμοί θα στραγγίξουν και θα καταλήξουν στεγνά και σχετικά άγευστα.
