Κυριακή 17 Δεκεμβρίου 1967. Ο πρωθυπουργός της Αυστραλίας, Χάρολντ Χολτ, έχοντας ταξιδέψει μέχρι το εξοχικό του σπίτι για το Σαββατοκύριακο, εξαφανίζεται μυστηριωδώς κατά τη διάρκεια ενός χειμερινού του μπάνιου κοντά στην πόλη Portsea της Βικτώρια, 60 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της Μελβούρνης.

Το ίδιο πρωινό, ύστερα από πρόσκληση της οικογενείας Gillespie που ζούσε κοντά στο σπίτι του, βρίσκεται να τρώει πρωινό μαζί με τη σύζυγο και την κόρη Gillespie, αλλά και δύο ακόμα φίλους τους.

Λίγο αργότερα, ύστερα από δική του προτροπή, φτάνουν όλοι μαζί στην απόμερη μα γνώριμη σε εκείνον παραλία Cheviot.

Η Ασφάλειά του για ακόμα μία φορά δεν τον συνόδευε. Ο άνθρωπος αυτός συνήθιζε να απογορεύει στους άνδρες που είχαν προσληφθεί για την προστασία του να τον ακολουθούν. 

Η αντίστροφη μέτρηση ξεκινά. Το ρολόι δείχνει 12.15 το μεσημέρι.

Ο Χολτ ήταν ο μοναδικός που δήλωσε βέβαιος εξαρχής για την απόφασή του να κολυμπήσει στα παγωμένα νερά. Ένας εκ των δύο φίλων που συνόδευαν τον ίδιο και τις γειτόνισσές του, αποφάσισε να κολυμπήσει μαζί του, ωστόσο δεν τον ακολούθησε όταν εκείνος άρχισε να απομακρύνεται κολυμπώντας.

Ο τολμηρός πολιτικός δεν είχε κάτι να φοβάται, όντας δεινός κολυμβητής. Ή μήπως όχι;

Εξαφάνιση με… θεατές
Η παρέα άρχισε να ανησυχεί όταν παρατήρησε πως εκείνος είχε απομακρυνθεί πολύ. Τον φώναξαν όσο τον έβλεπαν να συνεχίζει την πορεία του προς τα μέσα, μα ως απάντηση δεν πήραν ούτε ένα σήκωμα του χεριού του.

Αυτή ήταν η τελευταία φορά που ο Αυστραλός πρωθυπουργός εθεάθη ζωντανός μέχρι να χαθεί στη θάλασσα. Ήταν 59 ετών.
Η υπόθεση της εξαφάνισής του μπροστά στα μάτια των ανθρώπων που βρίσκονταν μαζί του έγινε πρωτοσέλιδο και απασχόλησε όλα τα Μέσα της χώρας. Για την ακρίβεια, ο Χολτ συζητήθηκε πιο πολύ για την αλλόκοτη εξαφάνισή του παρά για το πολιτικό του έργο.

Κανείς δεν γνώριζε τι μπορεί να του έχει συμβεί, καθώς ήταν δύσκολο για τους ανθρώπους που τον γνώριζαν να πιστέψουν πως τον «κατάπιαν» τα κύματα.

Κολυμπούσε καλά, ήταν υγιής και ακόμα και ο καιρός δεν είχε μεγάλες πιθανότητες να αποτελέσει την αιτία ενός πιθανού πνιγμού. Οι υποθέσεις ήταν πολλές, εξήγηση όμως δεν υπήρχε. Κάποιοι θεώρησαν πως τα θαλάσσια ρεύματα ευθύνονταν για ό,τι του συνέβη. Δεν απέκλειαν την περίπτωση να εμφανιζόταν μερικές ημέρες αργότερα σε κάποια άλλη κοντινή παραλία.

Άλλοι, πάλι, έκαναν λόγο για βέβαιο θάνατο που θα μπορούσε να οφείλεται είτε σε έντονη σωματική εξάντληση που οδήγησε σε πνιγμό, είτε σε καρδιακή προσβολή, είτε σε χτύπημα από κάποιο ξύλο που είχε καταλήξει στα νερά, ή ακόμα και σε τσίμπημα μέδουσας.
Η επίθεση από καρχαρία, βρέθηκε κι αυτή στα πιθανά σενάρια. Το ίδιο και η πιθανότητα να είχε μπερδευτεί στα φύκια και να κατέληξε να φαγωθεί από τα ψάρια και διάφορα οστρακοειδή…

Μέσα σε ελάχιστη ώρα, στην παραλία είχε καταφτάσει ολόκληρο συνεργείο διάσωσης, πράγμα λογικό δεδομένου ότι η εξαφάνιση ενός πρωθυπουργού δεν ήταν θέμα που θα περνούσε «στα ψιλά».

Μέχρι τη μία και μισή το μεσημέρι τρεις ερασιτέχνες και επαγγελματίες δύτες και αστυνομικοί σε σκάφη και ελικόπτερα είχαν κατακλύσει την παραλία. Μερικές ώρες αργότερα, τα μέλη της ομάδας που συγκεντρώθηκε προς ανεύρεση του πρωθυπουργού πλησίαζαν τα 350.

«Ψάξτε μόνο για τον σκελετό του»

Μέχρι τα ξημερώματα τις 18ης Δεκεμβρίου, 50 δύτες εξακολουθούσαν να αναζητούν το πτώμα –διότι πλέον κανείς δεν πίστευε πως ο Χολτ ήταν ζωντανός- ακόμα και με κίνδυνο της ζωής τους. Ο καιρός είχε χειροτερέψει και ο κίνδυνος οι δύτες να βρεθούν στα βράχια ήταν μεγάλος.

Οι έρευνες συνεχίστηκαν έως τις 5 Ιανουαρίου της επόμενης χρονιάς, όταν η επίσημη δήλωση του υποπλοιάρχου Phil Hawke, ο οποίος οδηγούσε την ομάδα διάσωσης, σκότωσε κάθε ελπίδα για την ανεύρεση της σορού του ανθρώπου που συγκλόνισε ολόκληρη την Αυστραλία με τον ξαφνικό χαμό του:

«Κάθε πιθανότητα για την ανεύρεση του πρωθυπουργού είχε χαθεί ήδη από την Κυριακή το βράδυ», είπε, εννοώντας φυσικά τη μοιραία Κυριακή της εξαφάνισής του.
Γιατροί υποστήριξαν πως στην περίπτωση που ο Χολτ είχε πνιγεί, μέσα σε 48 ώρες, τα συνεργεία θα έπρεπε να ψάχνουν μόνο για τον σκελετό του, καθώς δεν θα είχε μείνει τίποτα περισσότερο…

Σκηνοθετημένος θάνατος;

Το δημοσιογραφικό ενδιαφέρον για την πρωτοφανή αυτή εξαφάνιση υπήρξε τεράστιο. Έτσι, πολλά μυστικά του Χάρολντ Χολτ είδαν το φως της δημοσιότητας.

Ένα από αυτά ήταν και η ερωτική του σχέση με την γειτόνισσά του, η οποία τον συνόδευσε στην παραλία μαζί με την κόρη τους. Ήταν και οι δύο παντρεμένοι και οικογενειάρχες υπεράνω πάσης υποψίας γι’ αυτό και είχαν καταφέρει να κρατήσουν κρυφή τη σχέση τους.

Πλέον, κανείς δεν ήξερε τι να υποθέσει.

Είχε η Gillespie κάποια σχέση με τον θάνατό του; Μήπως επρόκειτο για σκηνοθετημένη εξαφάνιση που εμπνεύστηκε ο ίδιος για να εξαφανίσει τα ίχνη του;  Έπαιξαν κάποιο ρόλο οι μπύρες που βρέθηκαν στα πράγματά του; Ήταν μεθυσμένος και απλά παραδόθηκε στα κύματα;

«Case Closed»

Οι θεωρίες συνωμοσίας έδωσαν και πήραν. Έγινε λόγος ακόμα και για δολοφονία του πρωθυπουργού της Αυστραλίας από τη CIA λόγω της πολιτικής του δράσης. Θεωρήθηκε μέχρι και πολιτικός κατάσκοπος της κινεζικής κυβέρνησης. Κανείς ποτέ, όμως, δεν κατάφερε να επιβεβαιώσει κανένα σενάριο και καμία θεωρία.

Η σορός του δεν βρέθηκε ποτέ. Το 2005 ο η υπόθεση «Χάρολντ Χολτ» κλείνει και επίσημα. Αιτία θανάτου; «Πνιγμός». Αυτή ήταν η άποψη των ειδικών.

Άλλοι πείστηκαν και κάποιοι άλλοι όχι. Η εξαφάνισή του έμεινε στα ανεξιχνίαστα μυστήρια, με το γεγονός πως το πτώμα του δεν βρέθηκε ποτέ παρά την τεράστια επιχείρηση για τον εντοπισμό του, να καθιστά σαφές η αμφιβολία δεν θα πάψει ποτέ να υπάρχει