Mια βαθιά ανάσα. Έπειτα, μια δεύτερη. Μετά από λίγη ώρα, η τρισχιλιοστή εβδομηκοστή ένατη- βλέπετε, αυτό που ετοιμαζόμασταν να κάνουμε είχε μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας κι από το πρόγραμμα που χάρισε το χρυσό μετάλλιο στον Ιωάννη Μελισσανίδη στις ασκήσεις εδάφους του 1996 στην Ατλάντα.
Έπειτα, σηκώναμε το ακουστικό και πληκτρολογούσαμε το νούμερο. Το τηλέφωνο χτυπούσε μια, δυο, τρεις φορές (τουτ-τουτ-τουυυυυτ), την ίδια στιγμή που η καρδιά μας είχε ανοίξει ξεδιάντροπες παρτίδες με το έμφραγμα και του έλεγε, σε πρόστυχο ύφος, «κάνε με δικιά σου τώρα…».
Διαβάστε περισσότερα στο
