Ο κρόκος γνωστός και ως σαφράν είναι φυτό το οποίο παράγει ένα από τα πιο ακριβά μπαχαρικά που υπάρχουν στον κόσμο.
Το χωριό Κρόκος στον Νομό Κοζάνης βρίσκεται η μοναδική κροκοκαλλιεργούμενη περιοχή τής Ελλάδας, η οποία γίνεται συστηματικά από τον 17ο αιώνα και το καρύκευμα που παράγεται είναι φημισμένο σε παγκόσμια κλίμακα λόγω της έντονης γεύσης και ποιότητας χρώματος ενώ αποτελεί και προϊών Π.Ο.Π.
Το λουλούδι τού φυτού ανοίγει την αυγή και πρέπει να μείνει κατά το δυνατόν λιγότερο πάνω στο φυτό διότι μαραίνεται γρήγορα και τα στίγματα χάνουν το χρώμα και το άρωμα τους.
Η χρήση τού κρόκου απαντάται στην Μινωική αλλά και στην Κλασική Ελλάδα όπου χρησιμοποιείτο ως αρωματικό καθώς και ως χρωστική ουσία. Τοιχογραφίες που παρουσιάζουν λουλούδια κρόκου μπορεί κανείς να βρει στις ανασκαφές των Μινωικών Ανακτόρων ενώ χαρακτηριστική είναι η τοιχογραφία με τις κροκοσυλλέκτριες που εκτίθεται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών.
Στους αρχαίους Έλληνες ήταν γνωστές και οι φαρμακευτικές ιδιότητες του κρόκου καθώς το χρησιμοποιούσαν για να καταπολεμήσουν την αϋπνία και τα δυσάρεστα αποτελέσματα της μέθης από το κρασί. Επίσης χρησιμοποιείτο ως άρωμα στα λουτρά αλλά και ως αφροδισιακό.
Σήμερα εξαγωγές κρόκου Κοζάνης γίνονται σε όλη την Ευρώπη, την Αμερική, την Αυστραλία το Βιετνάμ και την Κίνα. Μάλιστα οι εξαγωγές στην Κίνα μπορεί να αναγκάσουν τους παραγωγούς να πολλαπλασιάσουν τα στρέμματα που καλλιεργούν τα οποία αυτή την στιγμή ανέρχονται σε 5.500 στρέμματα.
