Το διασημότερο ναυάγιο της ανθρώπινης ιστορίας απειλείται με αφανισμό και για αυτό ευθύνονται τα εκατομμύρια βακτήρια που έχουν αναπτυχθεί στο κουφάρι του πλοίου και τον «κατατρώνε» μέρα με την ημέρα.
Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξε μία ερευνητική ομάδα που ασχολείται με την μελέτη της κατάστασης του σκάφους, που παραμένει στον βυθό του Ατλαντικού σε βάθος 3.784 μέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας.
Η ομάδα της περιβαλλοντικής μικροβιολόγου Λόρι Τζόνστον διεξήγαγε πολυετείς έρευνες με την βοήθεια της τεχνολογίας, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι αυτή τη στιγμή το πλοίο έχει περισσότερη ζωή από όση είχε κατά το παρθενικό και τελευταίο ταξίδι του, καθώς εκατομμύρια βακτήρια και μικροοργανισμοί έχουν κάνει «σπίτι» τους, τον υγρό τάφο περίπου 1.500 επιβατών, που πνίγηκαν ή πέθαναν από τα παγωμένα νερά τη νύχτα της 15ης Απριλίου 1912.
Υπολογίζεται ότι σχεδόν 28 είδη κατοικούν στο κουφάρι του πλοίου (καβούρια, γαρίδες, ανεμώνες), όμως το βακτήριο Halomonas titanicae, ή «αλομονάδα του Τιτανικού» είναι αυτό που εμποδίζει την απαραίτητη οξείδωση του μεταλλικού σκελετού, αυξάνοντας την σκουριά κι οδηγώντας σταδιακά στην απώλεια του υλικού του σκάφους.
Οι επιστήμονες θεωρούν, μάλιστα, ότι σε περίπου 20-50 χρόνια από σήμερα, τα βακτήρια δεν θα έχουν αφήσει το παραμικρό ίχνος του Τιτανικού στο σημείο που βρίσκεται σήμερα, καθώς ο ρυθμός με τον οποίο καταστρέφουν το πλοίο είναι αρκετά γρήγορος, φθάνοντας περίπου τα 180 κιλά την ημέρα.
