Αρκετές είναι οι περιπτώσεις, που τέλειο έγκλημα υπάρχει κι αν ανατρέξουμε στο παρελθόν, τουλάχιστον στην Ελλάδα, θα συναντήσουμε κάμποσα εγκλήματα που έμειναν τυλιγμένα με σκοτάδι και αμφιβολίες.

Υπόθεση Χρυσαφίδη
Τα μέλη της οικογένειας Χρυσαφίδη, ο 48χρονος Μιχάλης Χρυσαφίδης, η σύζυγός του Ελίζαμπεθ 43 χρόνων και οι γιοί τους Αλέξανδρος και Γιώργος 16 και 18 χρονών αντίστοιχα, είχαν βρεθεί στις 24 Ιουνίου του 1991 δολοφονημένα στο σπίτι τους, στο Ψυχικό από τον ανιψιό του Μιχάλη Χρυσαφίδη, Αλέξανδρο Μακρίδη, έναν γείτονα και έναν συνεργάτη του Χρυσαφίδη. Και τα τέσσερα μέλη της οικογένειας είχαν βασανιστεί πριν δολοφονηθούν. Επίσης, από το σπίτι δεν έλειπαν χρήματα ή τιμαλφή που να δικαιολογούν το κίνητρο της ληστείας. Ο δημοσιογράφος Πάνος Σόμπολος και επί σειρά ετών αστυνομικός ρεπόρτερ περιγράφει την εικόνα που αντίκρισε όταν μπήκε στην οικία Χρυσαφίδη: «Σε τρία δωμάτια στο υπόγειο ήταν σκοτωμένα όλα τα μέλη της οικογένειας  δεμένα, φιμωμένα.... βρέθηκε βαριοπούλα κ.α. Ο ιατροδικαστής είπε ότι κάποια από τα χτυπήματα έγιναν και ήταν εν ζωή τα θύματα». Οι υποψίες έπεσαν στον μπάτλερ της οικογένειας, τον 28χρονο Ταϊλανδό Πρασέρτ Σερτουασάνα, ο οποίος ενημέρωνε, μέχρι και τις 21 Ιουνίου, όποιον τηλεφωνούσε αναζητώντας τον Χρυσαφίδη και τους οικείους του, ότι η οικογένεια απουσιάζει σε διακοπές. Ο Ταϊλανδός αναχώρησε για την πατρίδα του το απόγευμα της 21ης Ιουνίου. Ήταν η ημέρα που δολοφονήθηκε ο Μιχάλης Χρυσαφίδης. Η σύζυγος του Λιζ, δολοφονήθηκε στις 23 του μήνα και ενώ ο βασικός ύποπτος και η οικογένεια τους είχαν, ήδη, ταξιδέψει.

Η αστυνομία εκφράζει την υπόνοια ότι πιθανώς οι άγνωστοι που ευθύνονται για τη δολοφονία της οικογένειας ήθελαν να αποσπάσουν κάποιο μυστικό πιθανώς το οποίο γνώριζε ο επιχειρηματίας. Η αστυνομία θεωρεί πως ή ο Ταϋλανδός δεν είχε άμεση σχέση με την υπόθεση, είτε είχε κάποιους συνεργούς οι οποίοι ολοκλήρωσαν το απεχθές έγκλημα. Σημειώνεται πως ο Μιχάλης Χρυσαφίδης ήταν γνωστός βιομήχανος, ήταν ιδιοκτήτης έξι εταιρειών, οι οποίες είχαν συνολικό τζίρο 600 εκατ. δραχμών ετησίως. Η αστυνομία ανακάλυψε χειρόγραφο σημείωμα του Χρυσαφίδη, σύμφωνα με το οποίο, στην περίπτωση που πέθαιναν όλα τα μέλη της οικογένειάς του, η περιουσία τους θα πήγαινε στον ανιψιό του. Οι έρευνες δεν είχαν αποτέλεσμα και ουδέποτε θεωρήθηκε ύποπτος ανιψιός του Χρυσαφίδη. Το έγκλημα παραμένει ανεξιχνίαστο 29 χρόνια μετά!

Ένα... στεφάνι ακόμα
Ο Κώστας Ταχτσής, συγγραφέας του μυθιστορήματος «Το τρίτο στεφάνι», βρέθηκε νεκρός με αίματα στο κεφάλι, σπίτι του, στις 27 Αυγούστου του 1988 από την αδελφή του. Ο Ταχτσής ήταν ομοφυλόφιλος - παρενδυτικός. Το σπίτι του συγγραφέα βρέθηκε ακατάστατο με όλα τα φώτα αναμμένα και το κλιματιστικό σε λειτουργία. Η ντουλάπα ήταν ανοιχτή και πολλά ρούχα, ανδρικά αλλά και γυναικεία, ήταν πεταμένα στο πάτωμα, το ίδιο και τα συρτάρια. «Στραγγαλισμός με τα χέρια», έγραψε ο ιατροδικαστής στην έρευνα του.

Το σκηνικό του φόνου οδηγούσε στο συμπέρασμα ότι κίνητρο του εγκλήματος ήταν η ληστεία. Ο δράστης είχε κλέψει ένα βίντεο, έναν αυτόματο τηλεφωνητή και μια φωτογραφική μηχανή, αλλά όχι και τις 5.500 δρχ που ο συγγραφέας είχε στην τσέπη του. Οι αστυνομικοί έκαναν έρευνα στα στέκια όπου σύχναζε ο Ταχτσής, αλλά δεν εντόπισαν υπόπτους. Οι γείτονες κατέθεσαν ότι στο σπίτι του συγγραφέα μπαινόβγαιναν διάφοροι άνδρες, εφήμεροι ερωτικοί σύντροφοι. Οι εικασίες έλεγαν τότε ότι τον Ταχτσή δολοφόνησε  ένας από τους εραστές του ή ότι η δολοφονία είχε να κάνει με το βιβλίο που έγραφε, στο οποίο θα αποκάλυπτε κρυφά μυστικά επιφανών Αθηναίων. Οπως είχε καταθέσει η αδελφή του συγγραφέα, Ελπίδα Αρτέμη, «ίσως κάποιος θιγόταν από το βιβλίο και ήθελε να τον βγάλει απ’ τη μέση, σκηνοθετώντας ληστεία». Η δολοφονία του Κώστα Ταχτσή παρέμεινε ανεξιχνίαστη, αφού ο «καλοντυμένος τριαντάρης με το μουστάκι», ο τελευταίος άνθρωπος που είδαν να μπαίνει στο σπίτι στον Κολωνό, δεν βρέθηκε ποτέ!

Μαφιόζικες εκτελέσεις
Ο αστυνομικός ρεπόρτερ Βασίλης Λαμπρόπουλος (ΝΕΑ, ΒΗΜΑ) γράφει για «περίπου 50 ανθρωποκτονίες που έχουν διαπραχθεί την τελευταία 25ετία κυρίως στην Αττική κι αποδίδονται στη δράση της ελληνικής μαφίας» και δεν έχουν εξιχνιαστεί: «Στον κύκλο των ανεξιχνίαστων εγκλημάτων περιλαμβάνονται τουλάχιστον πέντε δολοφονίες που αφορούν το περιώνυμο Συνδικάτο των Εκτελεστών, που έδρασε την περίοδο 1988-1993, έξι εγκλήματα (μέλη οικογένειας Γρηγοράκου, Γιάννη Σωτηρόπουλου ή «Τσέλικα» κ.ά.) της μαφίας της Ηλιούπολης που έδρασε την περίοδο 1997-2000. Ακόμη ανεξιχνίαστες παραμένουν οι δολοφονίες ποινικών όπως των Θ. Καλαποθαράκου (2000 στον Σχινιά), Αντρέα Ντούνη (2000 στη Νίκαια), Νίκου Πούλια (2001 στη Γλυφάδα), Κ. Τσαντσαρίδη (2003 στην Καλλίπολη) ή η εξαφάνιση το φθινόπωρο του 2002 του ύποπτου για τον φόνο του Καλαποθαράκου Στέλιου Χατζηδάκη. Ακολουθεί την περίοδο 2005-2008 μια… ατελείωτη σειρά δολοφονιών.» Οι άνθρωποι της νύχτας γνωρίζουν λοιπόν τον τρόπο για να επιτύχουν ένα, ή πολλά, τέλειο έγκλημα!

Πέντε εγκλήματα ζητούν δολοφόνους
Επίσης ο αστυνομικός ρεπόρτερ του ethnos.gr Αλέξανδρος Καλαφάτης σε παλιότερο άρθρο του καταγράφει ουκ ολίγα ανεξιχνίαστα εγκλήματα: «Τα ερωτήματα που ζητούν απαντήσεις είναι πολλά. Ποιος δολοφόνησε την 69χρονη συνταξιούχο Ελευθερία Αγραφιώτη που βρέθηκε νεκρή σε ένα σκοτεινό κλιμακοστάσιο σε γκαράζ σούπερ μάρκετ στο Μαρούσι; Κάτω από ποιες συνθήκες βρήκε τραγικό θάνατο ο φοιτητής Νίκος Χατζηπαύλου στην Κάλυμνο; Ποιος δολοφόνησε το βρέφος που βρέθηκε νεκρό μέσα σε κάδο απορριμμάτων στην Πετρούπολη; Πως εξαφανίστηκε μυστηριωδώς από την Αλόννησο ο 30χρονος Γιώργος Καραμιχαηλίδης; Ποιος δολοφόνησε τον 19χρονο Θωμά στην πλατεία Ηρώων στο Μαρούσι;». Πέντε υποθέσεις που ακόμα αναζητείτούνται οι ένοχοί τους. Τέλεια εγκλήματα ή παιχνίδια της τύχης. Όπως και να ΄χει οι εγκληματίες δεν έχουν ακόμη οδηγηθεί στη δικαιοσύνη και ίσως ποτέ δεν θα οδηγηθούν.

Πρωτοφανής αγριότητα
Η Αγγελική Καρδαρά, δρ. Τμήματος Επικοινωνίας και ΜΜΕ Παν/μίου Αθηνών – Φιλόλογος και τακτική επιστημονική συνεργάτιδα του Κέντρου Μελέτης του Εγκλήματος περιγράφει ένα ακόμη ανεξιχνίαστο έγκλημα: Μία υπόθεση μεγάλου εγκληματολογικού ενδιαφέροντος με πολλά σκοτεινά σημεία που δεν φωτίστηκαν, καθώς παρέμεινε ανεξιχνίαστη, αφορά την ανθρωποκτονία 21χρονης φοιτήτριας Ιατρικής (Εύης Γατίδου), η οποία τον Σεπτέμβριο του 1997  βρέθηκε κατακρεουργημένη στο κρεβάτι του σπιτιού που νοίκιαζε στην επαρχία. Το έγκλημα διαπράχθηκε με πρωτοφανή αγριότητα για τα ελληνικά εγκληματολογικά χρονικά. Η αγριότητα έγκειται σε δύο κυρίως στοιχεία, πρώτον στον τρόπο τέλεσης του εγκλήματος, καθώς η νεαρή φοιτήτρια δολοφονήθηκε με 104 μαχαιριές, οι περισσότερες εκ των οποίων στο μέρος της καρδιάς.  

Η υπόθεση εξελίχθηκε παράλληλα και σε «δικαστικό θρίλερ». Όπως ενημερωνόμαστε από το αστυνομικό και δικαστικό ρεπορτάζ, αρχικά μπήκε στο αρχείο από τον εισαγγελέα στις 13 Οκτωβρίου 1999, αφού από την αστυνομική έρευνα δεν προέκυψε κατηγορία κατά οποιουδήποτε προσώπου. Ο φάκελος της υπόθεσης ανασύρθηκε από το αρχείο, έγινε τακτική ανάκριση και το 2003 παραπέμφθηκε για πρώτη φορά ένα άτομο σε δίκη για την ανθρωποκτονία εκ προθέσεως της νεαρής φοιτήτριας. Οι αμφιβολίες όμως για τον χρόνο διάπραξης του εγκλήματος ήταν ένα πολύ ισχυρό στοιχείο που ανέτρεψε τα μέχρι εκείνη τη στιγμή δεδομένα και οδήγησε τελικά σε αμετάκλητη αθωωτική απόφαση. Η υπόθεση  επομένως παραμένει ανεξιχνίαστη, καθώς δεν έχει βρεθεί ο δράστης και ως εκ τούτου δεν έχει επιβληθεί ποινή.

Ο γιατρός αγνοείται ακόμη
Διαβάζουμε ρεπορτάζ για ένα ακόμη ανεξιχνίαστο έγκλημα, που «έδειξε» ακόμη τέσσερα, στο menshouse.gr: «Στις 4 Δεκεμβρίου του 2008 τέσσερις κακοποιοί, φορώντας κουκούλες, γάντια και κάλτσες στα πόδια, μπούκαραν στην πολυτελή βίλα της οικογένειας Γερασιμοπούλου στη Βάρκιζα. Αν και η μέθοδός τους έμοιαζε επαγγελματική και η προσοχή στην εμφάνισή τους ήταν χαρακτηριστική, οι ίδιοι φέρονται εντελώς «αντιεπαγγελματικά». Χωρίς κανένα λόγο γρονθοκοπούν τη 45χρονη σύζυγο του γιατρού Γερασιμόπουλου, που εκείνη την ώρα λείπει από το σπίτι, χτυπούν το 9χρονο και το 11χρονο παιδί της και ζητάνε επίμονα χρήματα και κοσμήματα, αν και γνωρίζουν εξ’ αρχής πού βρίσκονται.

Μετά τους δένουν, τους φιμώνουν και τους κλειδώνουν σε ένα μικρό δωμάτιο. Πάνε στην κουζίνα όπου και πίνουν ένα μπουκάλι ουίσκι και τρώνε γλυκά. Μια ώρα αργότερα ο γιατρός επιστρέφει στο σπίτι του και οι δυο κακοποιοί –τσιλιαδόροι ειδοποιούν τους άλλους δύο που πέφτουν πάνω του και τον χτυπούν με μανία. Οι δράστες αρπάζουν χρήματα, χρυσαφικά και το γιατρό και φεύγουν από το σπίτι με τα δύο αυτοκίνητα της οικογένειας. Και τα δύο βρέθηκαν καμένα στην Εκάλη και τη Βουλιαγμένη. Δεν βρίσκεται καν το πτώμα του.

Οι έρευνες συνεχίζονται, αλλά οι αστυνομικοί φτάνουν σε αδιέξοδο. Αν και δεν μπορούν να ξέρουν τι κρύβεται πίσω από αυτή την επίθεση μπορούν να υποθέσουν πως ο γιατρός είναι μάλλον νεκρός.

Το μυστικό χάθηκε στα πηγάδια
Οι αστυνομικοί ψάχνουν ένα προς ένα τα πηγάδια της περιοχής για να βρουν το σώμα του γιατρού και πέφτουν πάνω σε μια άλλη υπόθεση: τέσσερα άλλα, άγνωστα πτώματα βρίσκονται στα πηγάδια! Oι αστυνομικοί κατάφεραν μετά από χρόνια, όσο ο φάκελος της υπόθεσης ήταν ακόμα ανοιχτός να  συλλάβουν πέντε συμμορίες αλλοδαπών που δρούσαν στην περιοχή όμως και πάλι αποδείχτηκε ότι η εξαφάνιση του καρδιολόγου  καμία σχέση δεν είχε με τις εν λόγω συμμορίες.

Λίγο καιρό μετά την εξαφάνιση του γιατρού, τέσσερις «ορφανές» επιστολές εστάλησαν. Πρόκειται για ασύντακτες και ανορθόγραφες, ιδιόχειρες επιστολές με τον ίδιο γραφικό χαρακτήρα, ενώ αποστολέας αυτών ήταν άγνωστος. Μέσω των επιστολών, ζητούσαν από τη σύζυγο 1.000.000 ευρώ προκειμένου της δώσουν στοιχεία για το σύζυγό της, ωστόσο όπως φάνηκε εκ των υστέρων, ήταν ανάξιες λόγου. Μετά 11 χρόνια ο φάκελος της δολοφονίας του γιατρού κλείνει έχοντας πάνω του μια στάμπα που γράφει: Ανεξιχνίαστο έγκλημα.