Το 1927, στο Συνέδριο της Σορβόννης, στο Παρίσι, ο διακεκριμένος μελετητής των ψυχικών ερευνών, Βαρκαλιέ, ανακοίνωσε ένα καταπληκτικό πείραμα μεταβίβασης σκέψης σε μεγάλες αποστάσεις.

Συγκεκριμένα, ανήγγειλε ότι μια ομάδα από το Παρίσι μεταβίβασε τηλεπαθητικά σκέψεις σε μια άλλη ομάδα στη Νέα Υόρκη, από την οποία αντιστρόφως έλαβε τηλεπαθητικά σκέψεις. Στο συνέδριο εκείνο συμμετείχε ως αντιπρόσωπος της ελληνικής Εταιρίας Ψυχικών Ερευνών και ο Άγγελος Τανάγρας. Μάλιστα, όταν επέστρεψε πίσω στην Ελλάδα τον χειμώνα του 1928, κατόρθωσε να συγκεντρώσει τα καλύτερα μέντιουμ και κατάφερε να εκτελέσει επιτυχέστατα μεταβίβαση σκέψης σε αντίστοιχη ομάδα στο Παρίσι.

Η επιτυχία του τηλεπαθητικού πειράματος ενθάρρυνε τον Άγγελο Τανάγρα, ο οποίος ήταν ψυχοφυσιολόγος και θεωρείται ο «πατέρας της ελληνικής παραψυχολογίας», ώστε να πραγματοποιήσει πειράματα μεταβίβασης σκέψης σε μεγάλες αποστάσεις. Έτσι, το επόμενο έτος, δηλαδή το 1929, επετεύχθη, με ακόμα μεγαλύτερη επιτυχία, τηλεπαθητική επικοινωνία ανάμεσα στην ομάδα της Αθήνας και της Βιέννης. Κατόπιν, το 1930, συνεχίστηκε η πρόοδος, επικοινωνώντας τηλεπαθητικά με ομάδα της Βαρσοβίας, ενώ το 1931, με ομάδα του Βερολίνου και τέλος, το 1932, με ομάδα του Λονδίνου.

Τον χειμώνα του 1932-1933, εν τούτοις, άρχισαν αντίστοιχα πειράματα. Έτσι, έγινε εφικτή η μεταβίβαση σκέψης στο Τύμπιγκεν της Γερμανίας, από το οποίο, αντιστρόφως, γίνονταν δεκτές σκέψεις. Το συγκλονιστικό αυτό πείραμα, όπως το ανέλυσε ο Άγγελος Τανάγρας, εποπτεία του οποίου πραγματοποιούνταν όλα τα σχετικά πειράματα της Εταιρίας Ψυχικών Ερευνών, είχε ως εξής: οι δύο ομάδες συνεννοούνταν για την ημερομηνία και την ακριβή ώρα της εκτέλεσης του πειράματος. Οριζόταν ακόμη και το λεπτό και το δευτερόλεπτο της έναρξης και της λήξης της όλης διαδικασίας. Η μια ομάδα αρχικά χρησιμοποιούνταν ως πομπός της σκέψης, ενώ η άλλη ως δέκτης. Κατόπιν, αντιστρέφονταν οι όροι.

Τα μέλη της ομάδας-πομπού προσήλωναν τη σκέψη τους σε ένα συγκεκριμένο σχέδιο, που βρισκόταν κρεμασμένο σ’ ένα παραπέτασμα. Σχέδιο αντικειμένου, φυτού, ζώου, αριθμού κλπ. Την ίδια ώρα, τα μέλη της ομάδας-δέκτη προσήλωναν τη σκέψη τους σε ένα άλλο παραπέτασμα, που ήταν μπροστά τους. Η διάρκεια της διαδικασίας ήταν μόλις πέντε λεπτά. Τα μέλη, λοιπόν, της ομάδας-δέκτη, δηλαδή τα μέντιουμ που την απάρτιζαν, αφού περιέπεφταν σε μια κατάσταση ύπνωσης, ξάφνου συνέρχονταν και σε ένα λευκό φύλλο χαρτιού που ήταν ενώπιόν τους, σημείωναν με κάθε λεπτομέρεια το σχήμα, που λάμβαναν τηλεπαθητικά από την ομάδα-πομπού. Εν συνεχεία, το πείραμα εκτελούνταν και αντιστρόφως, καθώς η ομάδα-δέκτης μεταβαλλόταν σε πομπό.

Μετά τη λήξη των πειραμάτων, ταχυδρομούνταν αμέσως τα φύλλα χαρτιού, πάνω στα οποία είχαν αποτυπωθεί τα σχέδια, που είχαν ληφθεί μέσω της τηλεπάθειας. Οι επιστολές διασταυρώνονταν. Επομένως, σε διάστημα λίγων μόνο ημερών ελεγχόταν η επιτυχία των πειραμάτων.

Σχετικά με τα πειράματα, που είχαν συντελεστεί τον χειμώνα του 1932-1933, ο Άγγελος Τανάγρας δήλωσε τα εξής:

Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ», στις 27/12/1932…