Στη δημοσιότητα δόθηκαν χθες και οι τελευταίες μυστικές καταγραφές συνομιλιών του προέδρου των ΗΠΑ Ρίτσαρντ Νίξον στον Λευκό Οίκο.
Πρόκειται για συνομιλίες διάρκειας 340 ωρών που καλύπτουν την περίοδο από τις 9 Απριλίου μέχρι και τις 12 Ιουλίου 1973, η οποία χαρακτηρίσθηκε από το τέλος του πολέμου του Βιετνάμ, τις εξελίξεις του σκανδάλου Γουότεργκέϊτ, την σινο-αμερικανική προσέγγιση και την ύφεση στις σχέσεις των ΗΠΑ με τη Σοβιετική Ενωση.
Αν και οι περισσότερες συνομιλίες που αφορούν το σκάνδαλο Γουότεργκεϊτ έχουν δοθεί στη δημοσιότητα κατά το παρελθόν, το ηχογραφημένο υλικό που αποδεσμεύθηκε χθες από την Εθνική Υπηρεσία Αρχείων και Καταγραφών θα δώσει την ευκαιρία στους ιστορικούς να καταγράψουν δύο τηλεφωνήματα που έλαβε ο Ρίτσαρντ Νίξον την 30ή Απριλίου, την ημέρα της ομιλίας του κατά την οποία αρνήθηκε κάθε εμπλοκή στις μυστικές παρακολουθήσεις των γραφείων του Δημοκρατικού Κόμματος στο Γουότεγκεϊτ, την ώρα που στελέχη του Λευκού Οίκου παραιτούνταν ή απομακρύνονταν, ενώ η επιτροπή της Γερουσίας συνέχιζε πυρετωδώς τη διερεύνηση του σκανδάλου που θα οδηγούσε στην παραίτησή του. Εκείνη την ημέρα, δύο μελλοντικοί πρόεδροι των ΗΠΑ, ο Ρόναλντ Ρέιγκαν και ο Τζορτζ Μπους τηλεφώνησαν στον Νίξον για να τού εκφράσουν την υποστήριξή τους.
Ο Ρέιγκαν, τότε κυβερνήτης της Καλιφόρνια, εξέφρασε την ικανοποίησή του για την ομιλία του Νίξον.
"Ηταν η σωστή Μπορείς να υπολογίζεις σε μας. Εμείς εδώ σε στηρίζουμε και θέλω να ξέρεις ότι προσευχόμαστε για σένα", τον καθησύχασε ο Ρόναλντ Ρέιγκαν, ενώ το ίδιο απόγευμα ο Τζορτζ Μπους, τότε πρόεδρος της Εθνικής Ρεπουμπλικανικής Επιτροπής, τον διαβεβαίωνε ότι παρακολούθησε την ομιλία του "με μεγάλη υπερηφάνεια".
Καθώς οι αποκαλύψεις για το σκάνδαλο Γουότεργκεϊτ συνεχίζονται με ραγδαίους ρυθμούς στο εσωτερικό, ο Ρίτσαρντ Νίξον συνεχίζει με μεγάλη ενεργητικότητα τις διπλωματικές του δραστηριότητες.
Στην ιστορική συνάντηση κορυφής με τον Λεονίντ Μπρέζνιεφ στο Οβάλ Γραφείο στις 18 Ιουνίου 1973, ο Ρίτσαρντ Νίξον ακούει τον σοβιετικό ηγέτη να τού λέει ότι αρχικά είχε αμφιβολίες για τη συνάντηση αυτή.
"Ομως, είμαι πολύ ευτυχής που γίνεται και πιστεύω ότι αυτός ο συμβολισμός θα γίνει πραγματικότητα".
"Ηγούμεθα των δύο ισχυρότερων χωρών και, αν και φυσικά έχουμε σημεία διαφωνίας στις διαπραγματεύσεις, είναι σημαντικό οι δύο αυτές χώρες να συνεργάζονται, όταν είναι δυνατόν. Εάν αποφασίσουμε να συνεργασθούμε, μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο", λέει αργότερα στον συνομιλητή του ο Ρίτσαρντ Νίξον.
Στο πεδίο της σινο-αμερικανικής προσέγγισης, που συμπίπτει με την εποχή της περαιτέρω επιδείνωσης των σινο-σοβιετικών σχέσεων, ο Ρίτσαρντ Νίξον, που χαρακτηρίζει τους Κινέζους "τον ικανότερο λαό στον κόσμο", ακούει τον Μάιο του 1973 τις παρατηρήσεις του αμερικανού απεσταλμένου στο Πεκίνο Ντέιβιντ Μπρους: "Θεωρώ ότι οι σινο-αμερικανικές σχέσεις αποτελούν το κλειδί για την ειρήνη στον κόσμο. Να θυμάστε ότι οι Ρώσοι είναι οι θανάσιμοι εχθροί τους...οι Κινέζοι πρέπει να γνωρίζουν ότι έχουν εδώ έναν φίλο".
Ο Ρίτσαρντ Νίξον, ο οποίος εξελέγη πρόεδρος των ΗΠΑ το 1968 και επανεξελέγη το 1972, είχε εγκαταστήσει τον Φεβρουάριο 1971 μυστικό σύστημα καταγραφής συνομιλιών και τηλεφωνικών επαφών στο εσωτερικών πολλών αιθουσών του Λευκού Οίκου, θέλοντας να δημιουργήσει προσωπικό αρχείο όλων των συνομιλιών του για να παραδοθεί στην Ιστορία. Το Οβάλ Γραφείο ήταν εξοπλισμένο με επτά μικρόφωνα. Σύστημα καταγραφής είχε επίσης εγκατασταθεί στο Καμπ Ντέιβιντ.
Η ύπαρξη του συστήματος αυτού αποκαλύφθηκε κατά τη διάρκεια συνεδρίασης της επιτροπής έρευνας της Γερουσίας, στις 16 Ιουλίου 1973. Δύο ημέρες αργότερα, ο γενικός γραμματέας του Λευκού Οίκου έδινε εντολή για την αποσύνδεση των μικροφώνων. Στις 8 Αυγούστου 1974, ο Ρίτσαρντ Νίξον, υπό την απειλή της καθαίρεσης από το Κονγκρέσο, αναγκάσθηκε να ανακοινώσει την παραίτησή του από την προεδρία.
Καταγραφές συνομιλιών διάρκειας 700 ωρών του "συστήματος Νίξον" δεν έχουν δοθεί στη δημοσιότητα για λόγους εθνικής ασφαλείας.
