Επιφανής γιατρός του 19ου και ευεργέτης. Με κληροδότημά του ιδρύθηκε το Αιγινήτειο Νοσοκομείο στην Αθήνα.
Ο Διονύσιος Χατζής, όπως ήταν το κανονικό του όνομα, γεννήθηκε λίγο πριν από την έναρξη της Επανάστασης του 1821, στην Αίγινα. Αργότερα υιοθέτησε το επώνυμο Αιγινήτης, με το οποίο έγινε γνωστός.
Τα πρώτα γράμματα διδάχθηκε στο ονομαστό «Σχολείον Αιγίνης», στο οποίο δίδασκε ο Νεόφυτος Δούκας, ενώ τις γυμνασιακές του σπουδές πραγματοποίησε στην Αθήνα στο μοναδικό γυμνάσιο της πρωτεύουσας («Γυμνάσιον των Αθηνών»), που διηύθυνε ο Γεώργιος Γεννάδιος.
Μετά την αποφοίτησή του από το γυμνάσιο, παρακολούθησε μαθήματα ιατροχειρουργικής στην Αθήνα, με σκοπό να καταταγεί ως αξιωματικός υγειονομικού στο στρατό. Το 1843 αναχώρησε για σπουδές στο εξωτερικό και φοίτησε στα Πανεπιστήμια Βιέννης και Βερολίνου, απ’ όπου έλαβε το διδακτορικό του το 1848.
Το 1849 διορίστηκε υφηγητής της Παθολογικής Ανατομίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, το 1855 έκτακτος καθηγητής της Ειδικής Νοσολογίας και Θεραπευτικής και το 1862 τακτικός καθηγητής.
Στις 4 Απριλίου 1884 παραιτήθηκε για λόγους υγείας και στις 31 Οκτωβρίου του ίδιου χρόνου πέθανε.
Ο Διονύσιος Αιγινήτης υπήρξε έξοχος πανεπιστημιακός δάσκαλος και απέκτησε μεγάλη φήμη και σεβασμό ως γιατρός. Πρώτος αυτός εισηγήθηκε στην Ελλάδα τη μέθοδο επικρούσεως και ακροάσεως του θώρακος, την οποία είχε διδαχθεί στη Βιέννη.
Από τη μεγάλη περιουσία που απέκτησε από την άσκηση της ιατρικής, ένα μεγάλο μέρος της, εκ δραχμών 200.000, το κληροδότησε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών για την ίδρυση νοσοκομείου, που θα έφερε το όνομά του και στο οποίο θα διδάσκονταν τα κλινικά μαθήματα. Το «Αιγινήτειο» άρχισε να λειτουργεί στις 11 Σεπτεμβρίου 1904 και οι πρώτοι ασθενείς του αντιμετώπιζαν κυρίως νευρολογικά και ψυχιατρικά προβλήματα. Από τότε, το νοσοκομείο αποτελεί την κιβωτό της ελληνικής νευροψυχιατρικής επιστήμης.
