Το Β.Π. Υ/Β ‘Πιπίνος’ (Υ8) (βρετανική κλάση "V"[1]) παραγγέλθηκε αρχικά από την βρετανική κυβέρνηση, σαν HMSM VELDT (P71), στις 5 Δεκεμβρίου 1941 μαζί με άλλα 7 ακόμα υποβρύχια της βρετανικής κλάσης "V" στα ναυπηγεία "Vickers-Armstrong Ltd" στο Barrow-in-Furness της Αγγλίας.
Η κατασκευή του ξεκίνησε στις 2.11.1942, καθελκύστηκε στις 19.7.1943[2] και στις 13 Οκτωβρίου 1943 παραχωρήθηκε από το Βρετανικό Βασιλικό Ναυτικό (βλ. Royal Navy) στο Ελληνικό Βασιλικό Πολεμικό Ναυτικό.
Στις 28 Οκτωβρίου 1943 παρελήφθη από τον πλωτάρχη Αλέξανδρο Ράλλη[3] και εντάχθηκε με το όνομα Υ/Β Πιπίνος και τον κωδικό "Y8" στο Ελληνικό Βασιλικό Πολεμικό Ναυτικό. Μετά την αποπεράτωσή του, την 1.11.1943, πραγματοποίησε δοκιμαστικούς πλόες με ελληνικό πλήρωμα και τον Φεβρουάριο του 1944 κατέπλευσε στην Μέση Ανατολή.
Το Β.Π. Υ/Β Πιπίνος υπήρξε ένα από τα τέσσερα ομοίου τύπου υποβρύχια ("Αργοναύτης", "Δελφίν" και "Τρίαινα Ι") που παραχωρήθηκαν το 1943 από την Μεγάλη Βρετανία για την ενίσχυση του Ελληνικού Βασιλικού Πολεμικού Ναυτικού. Και τα τέσσερα αυτά υποβρύχια ναυπηγήθηκαν από την εταιρεία "Vickers-Armstrong Ltd", εκ΄ των οποίων μόνο το ένα, το Υ/Β Πιπίνος, είχε πολεμική δράση κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Σαν σήμερα στις 9 Αυγούστου 1944 το υποβρύχιο Πιπίνος (Υ8) του τότε ελληνικού Βασιλικού Ναυτικού (ΕΒΝ) εντοπίζει και βυθίζει στο Καρλόβασι της Σάμου το ιταλικό αντιτορπιλικό Calatafimi κλάσης Curtatone.
Το υποβρύχιο είχε διαστάσεις 62,3 x 5,9 x 4,9 μέτρα και εκτόπισμα 648 τόνων (ή 735 τόνων εν καταδύσει). Το σύστημα πρόωσης αποτελείτο από 2 ντιζελο-ηλεκτρικούς κινητήρες ισχύος 825 hp για κίνηση στην επιφάνεια και ισχύος 615 hp εν καταδύσει. Η ταχύτητα του υποβρυχίου ανερχόταν σε 11,5 κόμβους στην επιφάνεια και 9 κόμβους εν καταδύσει. Το σκάφος επανδρωνόταν από πλήρωμα 37 ανδρών.
Ο οπλισμός του αποτελείτο από 4 πρωραίους τορπιλοσωλήνες των 533 χιλ., 1 πυροβόλο των 76,2 χιλ. και 3 πολυβόλα των 7,6 χιλ. Είχε μεταφορική δυνατότητα 8 τορπιλών. Η αυτονομία του έφτανε τα 4.050 ν.μ. (ναυτικά μίλια), με πλεύση στην επιφάνεια και ταχύτητα 10 κόμβων, ενώ εν καταδύσει είχε αυτονομία 23 ν.μ. με ταχύτητα 8 κόμβων και 170 ν.μ. με ταχύτητα 2,5 κόμβων.
