Πολλές φορές ακούμε τη φράση «θα σε σκίσω». Η απειλή αυτή βρίσκεται σε χρήση από αρχαιότατα χρόνια και τη μεταχειρίζονταν όχι μόνο οι Έλληνες, αλλά και οι Αιγύπτιοι, οι Φοίνικες και αργότερα οι Βυζαντινοί και οι Φράγκοι.
Οι Βυζαντινοί όταν μάλωναν μεταξύ τους, για να βρουν το δίκιο τους, κατέφευγαν στα δικαστήρια. Αν το αδίκημα του ενός ή του άλλου ήταν βαρύ, ο δικαστής έβγαζε την απόφαση να τιμωρηθεί αυτός που αδίκησε με την ποινή της μαστίγωσης.
Το μαστίγωμα -που γινόταν συνήθως σε δημόσιο χώρο, για να παραδειγματίζεται ο λαός- ήταν φοβερό και το εκτελούσαν ειδικοί «ραβδισταί». Οι ραβδιστές αυτοί έπαιρναν τον κατηγορούμενο και τον έδεναν γυμνό πάνω σε μια σανίδα. Μετά άρχιζαν να τον χτυπούν με τα ραβδιά τους, σπάζοντάς του έτσι τα χέρια, το κεφάλι, τα πόδια κλπ.
Από την απάνθρωπη αυτή τιμωρία έμειναν μέχρι σήμερα οι φράσεις «τον έσπασα στο ξύλο» ή «τον τσάκισαν στο ξύλο» που τις λένε συνήθως αυτοί που έρχονται στα χέρια με κάποιον εχθρό τους και τον ξυλοφορτώνουν άγρια.
