Η Poveglia είναι ένα απομονωμένο κομμάτι γης πολύ κοντά στη Βενετία. Το μικρό αυτό νησάκι δεν έχει ιδιοκτήτες και απαγορεύεται αυστηρά η είσοδος.
Για να το επισκεφτεί κανείς σήμερα πρέπει να έχει γερό στομάχι με αυτά που θα δει. Αρχικά πρέπει να πάρετε έγκριση, ειδάλλως, πρέπει να πληρώσετε ντόπιους που θα σας μεταφέρουν στο σημείο χωρίς άδεια.
Πατώντας το πόδι σας στο νησάκι θα δείτε απανθρακωμένα λείψανα νεκρών που έχουν δημιουργήσει ένα παχύ στρώμα κολλώδους τέφρας.
Η Poveglia χρησιμοποιούνταν ως κλινική στο ξέσπασμα του "Μαύρου θανάτου", της πανούκλας. Όταν η μαύρη πανώλη κτύπησε την Ευρώπη, η Βενετία αντιμετώπισε τεράστιο πρόβλημα με τα πτώματα.
Ο αριθμός των θυμάτων αυξανόταν με τέτοιο ρυθμό που δεν προλάβαιναν να θάψουν τους νεκρούς με αποτέλεσμα οι εστίες μόλυνσης να μεγαλώνουν και η επιδημία να εξαπλώνεται ακόμα πιο γρήγορα.
Στο νησί έχασαν τη ζωή τους περίπου 160.000 άνθρωποι. Κάηκαν εκεί κατά τη διάρκεια αυτής της μαύρης αυτής περιόδου.
Οι ακτές του μικρού νησιού είναι γεμάτες από απομεινάρια ανθρώπινων οστών. Ακόμα και οι ντόπιοι ψαράδες φοβούνται το νησί καθώς δεν τολμούν ακόμα και να ρίξουν τα δίχτυα τους με το φόβο ότι θα ψαρέψουν ανθρώπινα οστά.
Το 1922 κατασκευάστηκε εκεί ψυχιατρική κλινική. Ο επικεφαλής γιατρός βασάνισε και σφαγίασε πολλούς ασθενείς του πριν τρελαθεί και αυτοκτονήσει.
Ενώ οι γιατροί και οι νοσοκόμες δεν παρατήρησαν τίποτα ασυνήθιστο, οι άρρωστοι συχνά ανέφεραν εμφανίσεις φαντασμάτων (θυμάτων της πανούκλας), ήχους από βασανισμούς αλλά και ουρλιαχτά μέσα στη νύχτα.
Το 1960 μια ιταλική οικογένεια, ζήτησε άδεια να επισκεφθεί το νησί για να το αγοράσει και να χτίσει σ’αυτό τουριστικά καταλύματα. Η επίσκεψη τους τερματίστηκε απότομα πολύ πριν νυχτώσει. Οι ίδιοι αρνήθηκαν να σχολιάσουν τους λόγους της αποχώρησης τους.
Αργότερα έγινε γνωστό ότι στο πρόσωπο της κόρης τους υπήρχε μια πληγή που χρειάστηκε 20 ραφές.
Τον τελευταίο καιρό, ένα κομμάτι του νησιού δόθηκε για αμπελοκαλλιέργεια με σκοπό την παραγωγή κρασιού. Αυτό το κομμάτι καλλιεργείται με ειδική άδεια μόνο τη μέρα.
από
