H ιστορία θα πρέπει να αντιμετωπίζεται χωρίς ιδεολογικές παρωπίδες, ειδικά από την στιγμή που έχουν περάσει πάνω από πέντε δεκαετίες από τα γεγονότα και η αποκάλυψη των πραγματικών συμβάντων δεν μπορεί να επηρεάσει το σήμερα που έτσι ή αλλιώς έχει διαμορφωθεί οριστικά.

Η προσέγγιση της περιόδου της δικτατορίας 1967-1974, παραμένει ιδεολογικά φορτισμένη, αλλά καλό θα είναι να δούμε τα πραγματικά γεγονότα και να τα συγκρίνουμε με άλλες περιόδους της διακυβέρνησης της χώρας, προκειμένου να εξαχθούν ορθά συμπεράσματα.

Ένας τομέας για τον οποίο έχει χυθεί πολύ μελάνι είναι το αν και ποια έργα έγιναν επί δικτατορίας, ο οποία εγκαθιδρύθηκε πριν από 54 χρόνια στην Ελλάδα με το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967.

Ας δούμε ορισμένα από αυτά:

Κατασκευή Φραγμάτων Ηλεκτροπαραγωγής

1. Αλιάκμονος
2. Καστρακίου
3. Πολυφύτου
4. Επέκτασις Θερμοηλεκτρικών Μονάδων
1. Ερετρίας
2. Πτολεμαϊδος
3. Κατασκευή μεγάλων Γεφυρών
4. Μέγδοβα
5. Ρυμνίου (Αλιάκμονος)
6. Σερβίων (Αλιάκμονος)
7. Κατασκευή Αεροδρομίων
1. Ζακύνθου
2. Καβάλας
3. Κυθήρων
4. Λήμνου
5. Μυκόνου
6. Πάρου
7. Ρόδου
8. Σάμου
9. Σκιάθου
10. Χίου
11. Αρδευτικά Έργα
1. Αγρινίου - Μεσολογγίου
2. Έβρου
3. Νέστου
4. Πηνειού Ηλείας
5. Σερρών
6. Κτίρια
1. Κρατικά Μέγαρα
2. Διοικητηρίου ΟΛΠ
3. Εθνικού Νομισματοκοπείου
4. ΕΙΡΤ
5. ΟΣΕ
6. ΟΤΕ
7. Πολεμικού Μουσείου
8. Υπουργείου Εξωτερικών
9. Δικαστικά Μέγαρα
1. Αθηνών
2. Θεσσαλονίκης
3. Ιωαννίνων
4. Λαρίσης
5. Πατρών
6. Επεκτάσεις Νοσοκομείων
1. Αντικαρκινικού
2. Βενιζελείου
3. Γενικού Κρατικού
4. Επέκτασις Ηλεκτροφωτισμού
5. Επίγειος Δορυφορικός Σταθμός Θερμοπυλών
6. Επέκτασις Οδικού Δικτύου
7. Ανδριάς Ελευθερίου Βενιζέλου σε Αθήνα και Χανιά

Δωρεάν Παιδεία και επίπεδο σπουδών:

Τα ελληνικά Πανεπιστήμια το 1970-1974 ήταν από τα πρώτα 100 καλύτερα πανεπιστήμια στον κόσμο, ενώ το Πάντειο το 1973 ήταν στην 7η θέση παγκοσμίως σε επίπεδο μόρφωσης. Όλα τα συγγράματα ήταν δωρεάν και επίσης δωρεάν ήταν η σίτιση και διαμονή στις Πανεπιστημιουπόλεις που δημιουργήθηκαν τότε.

Ορισμένα έργα στην Παιδεία:

• Έναρξις κατασκευής Πανεπιστημιουπόλεων
• Αθηνών
• Θεσσαλονίκης
• Πατρών
• Κατασκευή σχολείων σε όλα τα χωριά που υπήρχαν μικρά παιδιά, και δημιουργία σχολείων σε όποια μεγάλη πόλη χρειαζόταν.
• Δωρίζονται σε 65 σχολεία της Αττικής και στην συνέχεια σε όλη την Ελλάδα προτομές του Μεγάλου Αλεξάνδρου για να τοποθετηθούν σε βάθρο σε ειδικό χώρο του κάθε σχολείου, έτσι ώστε τα παιδιά να εμπνέονται από τον Μέγα στρατηλάτη και να τον έχουν ώς πρότυπο.
• Καθιέρωση, κρατικών βραβείων για τους αριστούχους του 6ταξιου Γυμνασίου
• 2πλασιασμός των κονδυλίων για την παιδεία
• Δίνονται η πρώτες υποτροφίες στους αριστούχους μαθητές, για μετέπειτα σπουδές.
• Δίνεται Σημαντικό χρηματικό ποσό σε αριστούχους φοιτητές για την μετέπειτα επαγγελματική σταδιοδρομία
• Παροχή Δωρεάν Ιατροφαρμακευτικής και Νοσοκομειακής περίθαλψης σε όλους τους φοιτητές
• Χορηγήσει Σπουδαστικών Δανείων
• Αύξηση της Χρηματικής αμοιβής για το ημερήσιο φοιτητικό συσσίτιο
• Χορηγήσει ειδικού Κονδυλίου για την Ψυχαγωγία των φοιτητών
• Παροχή 3ετούς Εξεταστικής στους Φοιτητές
• Δωρεάν Χορήγηση Βιβλίων Για Όλους τους μαθητές και φοιτητές

Άμυνα

 Μέχρι το 1967 ο ελληνικός προϋπολογισμός δεν είχε δαπανήσει για την αγορά πολεμικού υλικού αρκούμενες οι προδικτατορικές κυβερνήσεις στις δωρεάν αμερικανικές παραχωρήσεις μεταχειρισμένου υλικού.

Μέσα σε έξι χρόνια (196701973) αγοράσθηκαν 4 υποβρύχια Type 209/1100 από την Γερμανίαν, 4 πυραυλάκατοι La Combattante από την Γαλλία (το ελληνικό ΠΝ έγινε το πρώτο παγκοσμίως σε χρήση πυραύλων επιφανείας-επιφανείας) 40 μαχητικά αεροσκάφη F-4E, 204 AMX-30 και ισάριθμα 105 ΤΟΜΑ ΑΜΧ-10Ρ από την Γαλλία (τα μοναδικά ΤΟΜΑ ππου παρελήφθησαν ποτέ από τον ΕΣ. Μόνο η Ελλάδα, η Γερμανία και η Γαλλία είχαν ΤΟΜΑ), 40 μαχητικά Μιράζ F-1CG, 60 μαχητικά κρούσης A-7H Corsair αμερικανικής κατασκευής, 12 μεταφορικά αεροπλάνα C-130H, 75 ελικόπτερα εφόδου UH-1 και ΑΒ-205 από ΗΠΑ και Ιταλία, δεκάδες αντιαεροπορικά πυροβόλα L-40 Bofors κλπ. κλπ.!

Η συνολική αξία τους άνω των 3 δισ. δολ. της εποχής, τα οποία είχαν αποπληρωθεί μέχρι τα μέσα του 1974 σε ποσοστό 85%, χωρίς ούτε μία υποψία σκανδάλου και διασπάθισης του δημοσίου χρήματος.

Οικονομία

Σύμφωνα με έκθεση της ΕΟΚ του 1973 ο μέσος ετήσιος ρυθμός του ΑΕΠ της Ελλάδος την περίοδο 1969-1973 ήταν 7,8% έναντι αντιστοίχου ρυθμού της Κοινότητας 4,6%.

Την περίοδο μετά την πρώτη πετρελαϊκή κρίση (73-80) η αύξηση ήταν 3,5% έναντι 2,3% της Κοινότητας. Από το 1980 όμως και μετά και για την περίοδο 1980-1986 ο ρυθμός γίνεται μικρότερος του αντίστοιχου της Κοινότητας 0,7% έναντι 1,4%. Οι ρυθμοί για το 1986 και 1987 είναι 1,3% και 0,7% αντίστοιχα, ενώ η τότε ΕΟΚ είχε περί το 2,2% ανάπτυξη. Το 1989, η χώρα ουσιαστικά πτώχευσε μετά από μία οκταετία διακυβέρνησης από το ΠΑΣΟΚ με το δημόσιο χρέος να δεκαπλασιάζεται σχεδόν σε σχέση με το 1980.

Η κατανάλωση

Ο μέσος ετήσιος ρυθμός αυξήσεως της εσωτερικής ζητήσεως για προϊόντα μεταποιήσεως την περίοδο 1972-'79 σε πραγματικούς όρους ήταν 6,2% έναντι 3,6% της Κοινότητας.

 Η εικόνα όμως άλλαξε τελείως την επόμενη περίοδο 79-85 με πτώση του μέσου ρυθμού στο -0,6% έναντι ρυθμού 0,1% για τους 4 της Κοινότητας. Η ανάκαμψη που άρχισε το 1983 δεν ήταν ακόμη επαρκής ώστε να επιτευχθεί το επίπεδο του 1979. Στις εξωτερικές αγορές τα μερίδια της χώρας παρέμειναν σχετικά σταθερά μεταξύ των ετών 1974 και 1985.

Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με το κόστος στο εσωτερικό δημιούργησαν αναμφίβολα προβλήματα στις εξαγωγές. Στην περίοδο 1970-'79 παρατηρήθηκε μια ανάπτυξη των κλάδων των υφαντικών, χημικών και μη μεταλλικών ορυκτών παρόμοια με εκείνη που χαρακτήρισε τις πρόσφατες βιομηχανοποιημένες χώρες (MICS). Μετά την κρίση του 1979-'80 οι κλάδοι των τροφίμων και των χημικών δεν επηρεάστηκαν αισθητά, ενώ δυσμενής ήταν η εξέλιξη του κλάδου των υφαντικών.

Η σχέση μεταξύ παραγωγικότητας και απασχόλησης

Την περίοδο 1972-'79 η παραγωγικότητα της εργασίας για το σύνολο της οικονομίας αυξήθηκε με μέσο ετήσιο ρυθμό (2,8%) λίγο μεγαλύτερο από εκείνο της Κοινότητας (2,5%). Η τάση αυτή συνεχίστηκε και μεταξύ των ετών 1979-'85 1,3% έναντι 1,4% της Κοινότητος.

Η αύξηση της παραγωγικότητος για το 1986 εκτιμάται μικρότερη από εκείνη της Κοινότητος (1,0% έναντι 1,9%) ενώ το 1987 ήταν στο -0,8% έναντι θετικού ρυθμού της Κοινότητος 1,5%

Από το 1974 και μετά οι επενδύσεις στην μεταποίηση μειώνονται. Παρατηρείται μικρή ανάκαμψη το 1979-'80 και το ποσοστό στο σύνολο των επενδύσεων το 1984-'85 ανέρχεται στο 14.5% δηλαδή στα επίπεδα του 1970.

Επιπλέον οι επενδύσεις υλοποιούνται σε παραδοσιακές βιομηχανίες όπως τροφίμων, υφαντικών, ενδύσεως, τσιμέντου κλπ. Το ποσοστό συμμετοχής των επενδύσεων σε παραδοσιακούς κλάδους μειώνονταν μέχρι το 1970 και κατόπιν είχε ανοδική πορεία. Αντίθετα η συμμετοχή των επενδύσεων σε κεφαλαιουχικά αγαθά σημείωσε αντίστροφη πορεία.

Οι δημόσιες επενδύσεις στη μεταποίηση ενώ στην περίοδο του 70-75 ήταν το 2% του συνόλου των επενδύσεων του κλάδου, το ποσοστό ανέρχεται στο 5% την δεκαετία του 75-85.

Οι άμεσες επενδύσεις από το εξωτερικό εμφανίζονται την δεκαετία του 1960 (Ν. 2687/53) και ανέρχονται στο 61% του συνόλου των επενδύσεων την μεταποίηση και υλοποιούνται σε μονάδες παραγωγής κεφαλαιουχικών αγαθών. Στο τέλος της δεκαετίας του '70 το ποσοστό μειώνεται στο 4% και στρέφεται στην παραγωγή καταναλωτικών αγαθών. Η μείωση αυτή αντανακλά κυρίως διεθνείς τάσεις καθώς και την επίδραση της βαθμιαίας απώλειας του πλεονεκτήματος του κόστους εργασίας.