Η ελληνική τυροκομία έχει κρυμμένους θησαυρούς που πρέπει να πας στα νησιά για να τους δοκιμάσεις, παρότι κάποια από αυτά έχουν ήδη κερδίσει τις εντυπώσεις και βραβεύσεις στο εξωτερικό.
Μπορεί οι Γάλλοι και οι Ελβετοί να έχουν τόσα πολλά τυριά που να ξεχνούν και οι ίδιοι τις ονομασίες του, αλλά για χώρα 12 εκατομμυρίων ανθρώπων δεν τα έχουμε καταφέρει και άσχημα. Και δεν μιλάμε για την φέτα που είναι ήδη γνωστά στις τέσσερις γωνιές του πλανήτη.
Αυτά εδώ όμως τα κορυφαία 9 ελληνικά τυριά, πρέπει να τα δοκιμάσεις οπωσδήποτε.
Φορμαέλα
Στην Αράχωβα το λέγανε και τυροβόλι, αλλά σήμερα η φορμαέλα είναι ένα από τα διασημότερα τυριά παγκοσμίως – ναι, παγκοσμίως. Προέρχεται από αιγοπρόβατα και γίδια που εκτρέφονται αποκλειστικά στην Αράχωβα και τον Παρνασσό και είναι ημίσκληρο, γεγονός που το κάνει ιδανικό για μεζέ. Βγάζει μία ιδιαίτερη πικάντικη γεύση αν γίνει ψητό στα κάρβουνα ή ακόμη και στο τηγάνι.
Μελίχλωρο
Ό,τι καλύτερο μπορείς να βρεις στη Λήμνο από πρόβειο τυρί. Το γάλα στραγγίζεται και στη συνέχεια αφυδατώνεται σε χώρους μακριά από τον ήλιο ώστε να επιταχυνθεί η διαδικασία. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να προκύψει ένα πολύ σκληρό τυρί, που γίνεται ιδανικό για να το τρίψεις πάνω από μακαρόνια όπως ακριβώς με την παρμεζάνα.
Καθούρα
Δεν γίνεται να πας στην Ικαρία και όπως πίνεις τα τσίπουρα και τα ούζα στην παραλία, να μην δοκιμάσεις την καθούρα, παραδοσιακό τυρί του νησιού. Η υφή του είναι όμοια με αλοιφή, είναι πικάντικο και επειδή η ωρίμανση του γίνεται μέσα σε άλμη είναι και ιδιαίτερα αλμυρό.
Ούρδα
Μπορεί να καταχωρείται ως κατσικίσιο τυρί, αλλά οι Ηπειρώτες θα σου πουν ότι χρησιμοποιούν και γάλα από γίδες. Προέρχεται από παρασκευή σκληρών τυριών όπως του κεφαλοτυριού, είναι αρκετά σκληρό και με ευχάριστο άρωμα. Ιδανικό για σαγανάκια.
Αρμεξιά (ή Πετρωτή)
Αν πας στην Άνδρο στο Πάσχα, το πιο πιθανό είναι να φας Λαμπριάτη. Η αρμεξιά είναι κύριο συστατικό και προέρχεται από το πρωινό άρμεγμα του ζώου που δίνει την χαρακτηριστική γεύση. Είναι κατά κύρια από βάση πρόβειο ή κατσικίσιο γάλα, αλλά πολλές φορές γίνεται συνδυασμός και των δύο. Μαλακό στην υφή και υπέροχα γευστικό.
Καρίκι
Θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι και η ελληνική απάντηση στο ροκφόρ. Το blue cheese της Τήνου, ωριμάζει για ένα εξάμηνο σε ένα ειδικό μεγάλο κουκούλι τύπου φλάσκας που ονομάζεται καρίκι – γι’ αυτό και η ονομασία του. Έχει σκληρή εξωτερική επιφάνεια αλλά είναι αρκετά μαλακό εσωτερικά. Φτιάχνεται εξ’ ολοκλήρου από αγελαδινό γάλα.
Αρσενικό
Όχι απλά τυρί της Νάξου, αλλά της ορεινής Νάξου με τα ζώα να εκτρέφονται στη ζώνη αυτή και με το γάλα να είναι κατσικίσιο, πρόβειο ή αγελαδινό. Το αρσενικό είναι σκληρό τυρί, έχει μία νότα αλμύρας και χάρη στο ελαιόλαδο με το οποίο αλείφεται κατά την διάρκεια της ωρίμανσής του, έχει υπέροχη μυρωδιά. Μπορείς να μυρίσεις επίσης βότανα ή και ξηρούς καρπούς, ενώ η Νάξος έχει κάνει αίτηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση για αναγνώριση προστατευόμενης ονομασίας.
Σιτάκα
Θα το βρεις σε δύο μέρη. Στην Κάσο και στην Κάρπαθο. Είναι από πρόβειο και κατσικίσιο γάλα, είναι κρεμώδες και με κόκκους ενώ έχει ενδιαφέρουσα παρασκευή. Το γάλα πρώτα πρέπει να ξινίσει. Στη συνέχεια για περίπου 10 ώρες βράζεται και ανακατεύεται σε μεγάλα καζάνια, μέχρι να εξατμιστούν όλα τα υγρά και προκύψει η κρεμώδες υφή στον πάτο του καζανιού. Αυτή είναι η σιτάκα όπου οι ντόπιοι αποκαλούν και «ξινή».
Μαυροσκορδάτο
Ό,τι ακριβώς βλέπεις στο όνομα. Πρόκειται για κασέρι με μαύρο σκόρδο που παράγεται στο Πήλιο και που κέρδισε το βραβείο Dairy Expo το 2018. Περίπλοκο αρωματικά και γευστικά, καθότι δεν μυρίζει χαρακτηριστικά όπως το κανονικό σκόρδο, μιας και το μαύρο είναι φυσική ωρίμανση με την μέθοδο Maillard, που προκαλείται κατά τη διάρκεια της παραμονής του κοινού σκόρδου σε θαλάμους και με ελεγχόμενες συνθήκες θερμοκρασίας και υγρασίας για 40 ημέρες. Απλά υπέροχο.
