Ο βυθός του ωκεανού είναι ένα περιβάλλον αφιλόξενο για τον άνθρωπο και σε μεγάλο βαθμό ανεξερεύνητο, όσο και αν έχουν εξελιχθεί η επιστήμη και η τεχνολογία.

Από πολλές απόψεις, αποτελεί έναν άλλο κόσμο, ο οποίος συνυπάρχει με τον «δικό μας»- και ως εκ τούτου πολλές φορές οι εικόνες από αυτόν είναι απόκοσμες, έως και τρομακτικές.

Το κανάλι Dark 5 του YouTube παρουσιάζει πέντε από αυτές- και τις ιστορίες πίσω τους.

-Ο δύτης Κρις Λέμονς: Το 2012, ενώ δούλευε σε βάθος 262 ποδών στη Βόρεια Θάλασσα, επιθεωρώντας εγκατάσταση εξόρυξης πετρελαίου, αποκόπηκε ο «ομφάλιος λώρος» που τον συνέδεε με το σκάφος υποστήριξης, παρέχοντάς του αέρα και θέρμανση. Μένοντας απομονωμένος στον βυθό, μόνο με το εφεδρικό οξυγόνο που είχε μαζί του, δεν πανικοβλήθηκε και έμεινε ακίνητος, προσπαθώντας να εξοικονομήσει αέρα. Κάποια στιγμή λιποθύμησε- ωστόσο διασώθηκε εγκαίρως από το σκάφος υποστήριξης, τα μέλη του πληρώματος του οποίου κατάφεραν να τον συνεφέρουν. Πάντως, η εικόνα του φαινομενικά «άψυχου» σώματος του Λέμονς σε «νάρκη» στον βυθό είναι από αλλόκοσμη έως και εφιαλτική.

-Ο τάφος των χελώνων: Οι θαλάσσιες χελώνες είναι από τα αρχαιότερα και πιο έξυπνα πλάσματα του πλανήτη, ωστόσο υπάρχουν κάποια μέρη που είναι ιδιαίτερα επικίνδυνα ακόμα και για αυτές. Στον βυθό του Βόρνεο υπάρχει ένα σπήλαιο γεμάτο με σκελετούς νεκρών θαλάσσιων χελώνων. Είναι το μόνο (γνωστό) του είδους του, και είναι άγνωστο τι ακριβώς το κάνει τόσο θανατηφόρο. Η πρώτη σκέψη είναι πως απλά μπαίνουν μέσα και χάνονται στον «λαβύρινθο», αδυνατώντας να βγουν, και πεθαίνουν από ασφυξία- ωστόσο έχουν πολύ καλή αίσθηση προσανατολισμού και μπορούν να κρατούν την ανάσα τους για ώρες.

-Ο ιαπωνικός στόλος- φάντασμα στο Truk Lagoon της Μικρονησίας: Τον Φεβρουάριο του 1944 το αμερικανικό πολεμικό ναυτικό εξαπέλυσε την επιχείρηση Hailstone, εναντίον των ιαπωνικών ναυτικών δυνάμεων που βρίσκονταν στο Truk Lagoon, συντρίβοντάς τις. Η περιοχή είναι ένα τεράστιο νεκροταφείο πλοίων, συνθέτοντας ένα απόκοσμο σκηνικό. Μεταξύ των υγρών αυτών τάφων είναι και το Nipp Maru, ένα πλοίο που είχε κατασκευαστεί αρχικά ως επιβατηγό/φορτηγό. Το ναυάγιο καλύπτεται από μια «θωράκιση» άλγης και οστρακόδερμων, που έχει «ενσωματώσει» πάνω του αντικείμενα δίνοντάς του μια εντελώς αφύσικη όψη.

-Η δίνη που ρούφηξε τον φωτογράφο Τζέικομπ Κοκλ: Το 2013, βούτηξε κοντά σε μια δίνη με μια κάμερα, για να καταγράψει τις εντυπωσιακές εικόνες της κίνησης του νερού. Αν και είχε ξανακάνει κάτι ανάλογο, αυτή τη φορά η δίνη τον παρέσυρε σε μεγάλο βάθος, με αποτέλεσμα τον θάνατό του.

-Άσκηση διάσωσης: Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, η διάσωση ανθρώπων που έχουν αποκλειστεί στον βυθό είναι πολύ δύσκολη υπόθεση- αλλά το ανθρώπινο σώμα έχει μηχανισμούς αυτοπροστασίας που του επιτρέπουν να μπορεί να επιβιώσει για ένα (μεγαλύτερο από ό,τι θα περίμενε κανείς) διάστημα. Όπως και να έχει πάντως, οι δύτες πρέπει να είναι σε θέση να φέρουν πίσω στην επιφάνεια ανθρώπους που δεν είναι σε θέση να αποτελούν τίποτα περισσότερο από «νεκρό βάρος» – και αυτό απεικονίζεται σε μια φωτογραφία από άσκηση διάσωσης, όπου τον ρόλο αυτό παίζει μια κούκλα.