Από τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο μέχρι και τη δεκαετία του 1930, η ακρόαση του αέρα έπαιξε μεγάλο ρόλο στην αεράμυνα, για παράδειγμα, ένα αερόχημα που μετέφερε ένα όπλο δεν θα μπορούσε να εντοπιστεί από το έδαφος κατά τη διάρκεια της νύχτας ή με συννεφιά.
Καθώς το ραντάρ δεν είχε ακόμα ανακαλυφθεί, η όραση έπρεπε να συμπληρωθεί με την ακοή, χρησιμοποιώντας τον ήχο των κινητήρων.
Δείτε μερικές ακόμα (και άλλες ) από τις πιο παράλογες στιγμές στην ιστορία της τεχνολογίας του εντοπισμού ήχου.
Ένα από τα πρώτα συστήματα GOERZ
Ηχοεντοππιστές του Αμερικάνικου στρατού
Μια συσκευή Barbier, Bénard et Turenne από τη Γαλλία
Ολλανδική συσκευή, κατασκευασμένη το 1934 από το Μηχανικό και τον Ολλανδικό στρατό στις Ανατολικές Ινδίες
Φορητή συσκευή του προηγούμενου ολλανδικού συστήματος, 1930
Τα "Μεγάλα Αυτιά", 1938
Ο γερμανικός ηχοεντοπιστής Ringtrichterrichtungshoerer (RRH), που χρησιμοποιήθηκε κυρίως στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο ως στόχευση των νυχτερινών στόχων
Σοβιετικοί στρατιώτες ενώ ακούν τον ουρανό με ένα ZT-4, 1942
Αξιωματικός και υπαξιωματικός ενός συντάγματος Feldartillerie με φορητές συσκευές εντοπισμού ήχου, περίπου 1917
