Στα σερβικά μέσα ενημέρωσης έκαναν την εμφάνιση τους φωτογραφίες του νυν πρωθυπουργού του Κοσσυφοπεδίου, Ρ.Χαραντινάι, από το 2000, οι οποίες τον δείχνουν σε κακά χάλια μετά τον ξυλοδαρμό του από Ρώσους στρατιώτες της ειρηνευτικής δύναμης του ΟΗΕ.
Ο Χαραντινάι είχε υποστεί αυτούς τους τραυματισμούς όταν ήρθε σε σύγκρουση με ρωσικές ειδικές δυνάμεις, κατά την διάρκεια ερευνών των Ρώσων στην περιοχή, που είχαν στόχο τον αφοπλισμό των Αλβανών ανταρτών.
Οι ρώσοι στρατιώτες σταματήσει ένα αυτοκίνητο με ένοπλους τρομοκράτες του UCK μεταξύ των οποίων ήταν και ο Χαραντινάι.
Οι Αλβανοί αντέδρασαν λεκτικά και τότε δέχθηκαν την επίθεση των Ρώσων που τους ξυλοκόπησαν.
Το περιστατικό συνέβη στον δρόμο Πρίστινα-Πετς κοντά στην πόλη Κλίνα.
Μετά την απόφαση του ΟΗΕ οι Αλβανοί αντάρτες όφειλαν να είχαν παραδώσει τα όπλα, το ίδιο και ο νυν πρωθυπουργός του Κοσόβου Ρ. Χαραντινάι, πράγμα που δεν έκαναν.
Οι φωτογραφίες δημοσιεύθηκαν από την σερβική εφημερίδα «Republika.rs”.
Η σερβική οργάνωση «Srpski Narodni Pokret» είχε στείλει τις φωτογραφίες στα σερβικά ΜΜΕ αμέσως μετά την "έφοδο" των ρωσικών δυνάμεων στο αυτοκίνητο που επέβαινε η ηγεσία του UCK και φυσικά ο ίδιος ο σημερινός πρωθυπουργός του Κοσόβου Ρ. Χαραντινάι.
Ο Ραμούς Χαραντινάι (σημερινός πρωθυπουργός) ήταν ο επιχειρησιακός διοικητής του UCK. Είχε διατελέσει πρωθυπουργός, το 2004 κατηγορήθηκε για εγκλήματα πολέμου και ύστερα από 100 ημέρες διακυβέρνησης αναγκάστηκε να παραιτηθεί και παραδόθηκε στο δικαστήριο της Χάγης.
Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, ο Χαραντινάι ως διοικητής μονάδας του UCK ευθύνεται για το θάνατο 300 αμάχων και την εξαφάνιση 400. Τα οστά πολλών από αυτούς βρέθηκαν μετά την είσοδο των νατοϊκών δυνάμεων, στη λίμνη Ράντονιτς και σε πηγάδια χωριών όπου δρούσε η μονάδα του Χαραντινάι.
Η δίκη κράτησε μέχρι το 2008 και το δικαστήριο εξέδωσε αθωωτική απόφαση λόγω έλλειψης στοιχείων. Η πρώην εισαγγελέας του δικαστηρίου της Χάγης Κάρλα Ντελ Πόντε είχε δηλώσει τότε ότι οι μάρτυρες κατηγορίας στη δίκη Χαραντινάι εξαφανίζονται μυστηριωδώς ή αλλάζουν ριζικά την αρχική τους κατάθεση.
Η δίκη επαναλήφθηκε το 2010 αλλά και η δεύτερη απόφαση ήταν αθωωτική πάλι λόγω έλλειψης στοιχείων.
