Την ώρα που Ισραήλ και Ιράν βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση, σφυροκοπώντας η μια χώρα την άλλη, η "ουδέτερη" Τουρκία που καιροφυλακτεί , μοιάζει να είναι η περισσότερο κερδισμένη από την παραπάνω εξέλιξη.

Καθώς η Τουρκία αναβαθμίζεται ως  περιφερειακός γεωπολιτικός παίκτης, ο Τούρκος ηγέτης Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν θα προτιμούσε πολύ περισσότερο το Ιράν να είναι αδύναμο και διχασμένο.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ φαίνονται πως είναι έτοιμοι να κάνουν αυτό το όνειρο πραγματικότητα.

Με την έναρξη των στρατιωτικών επιχειρήσεων μεταξύ Ισραήλ και Ιράν, σεισμικές αλλαγές βρίσκονται σε εξέλιξη στη Μέση Ανατολή.

Επικίνδυνη κλιμάκωση! Το Κατάρ καλεί σε "Τζιχάντ" κατά του Ισραήλ- Από πίσω κρύβεται η Τουρκία

Όλος ο κόσμος φαίνεται να έχει εμπλακεί σε αυτή τη σύγκρουση - όχι μόνο οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ρωσία και η Κίνα, αλλά και άλλες μεσαίες δυνάμεις.

Όλοι στην περιοχή, από τη Σαουδική Αραβία και την Ιορδανία μέχρι ακόμη και την Ινδία και το Πακιστάν, εμπλέκονται τώρα με τον έναν ή τον άλλον τρόπο.

, η οποία παρέμεινε εκκωφαντικά σιωπηλή μετά το ξέσπασμα του πολέμου στο γειτονικό Ιράν.

Γιατί;

Ο Ερντογάν υποστηρίζει  Ιράν ή Ισραήλ;

Παρά τις θρησκευτικές τους διαφορές, το Ιράν εκπροσωπεί το Σιιτικό Ισλάμ και η Τουρκία το Σουνιτικό Ισλάμ, ενώ Άγκυρα και Τεχεράνη έχουν από καιρό φιλικές σχέσεις.

Πράγματι, το 2013, ξέσπασε ένα σκάνδαλο «πετρέλαιο έναντι χρυσού», στο οποίο η Τουρκία κατηγορήθηκε ότι βοήθησε το Ιράν να παρακάμψει τις δυτικές κυρώσεις στο ιρανικό πετρέλαιο με αντάλλαγμα χρυσό.

Υπάρχουν επίσης αρκετές ανεπιβεβαίωτες αναφορές ότι οι πρώην στρατιωτικές βάσεις του Μπασάρ αλ Άσαντ στη Συρία,που έχουν καταληφθεί από τουρκικές στρατιωτικές μονάδες που συμμαχούν με την υποστηριζόμενη από την Τουρκία συριακή κυβέρνηση μετά την πτώση του καθεστώτος Άσαντ ,έχουν παρεμβαίνει ηλεκτρονικά στις επιχειρήσεις ισραηλινών πολεμικών αεροσκαφών που πετούν από πάνω τους καθ' οδόν για να χτυπήσουν στόχους στο Ιράν.

Ωστόσο, θα ήταν πολύ απλό να πούμε ότι η Τουρκία και το Ισραήλ ήταν απροκάλυπτοι εχθροί.

Παραδόξως, οι Τούρκοι έχουν επίσης επιτρέψει στην κύρια αεροπορική εταιρεία του Ισραήλ ,την El Al ,να στέλνει τα πολιτικά αεροσκάφη της σε αεροδρόμιο, στην ελεγχόμενη από την Τουρκία Βόρεια Κύπρο.

Ακόμα πιο παράξενα, αυτό συμβαίνει καθώς ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν υπόσχεται να εξαλείψει το Ισραήλ και να «απελευθερώσει» τους Παλαιστίνιους Άραβες από την ισραηλινή «καταπίεση».

Παράξενα πράγματα !

Στη Συρία, το νέο ισλαμιστικό καθεστώς, με επικεφαλής τον πρώην τρομοκράτη της Αλ Κάιντα Αμπού Μοχάμεντ αλ-Τζολανί, ο οποίος βιαστικά μετονομάστηκε σε σύγχρονο τεχνοκράτη Αχμέντ αλ-Σαράα, προφανώς έχει μετακινήσει τις δυνάμεις του για να σφραγίσει τα σύνορα της Συρίας με το γειτονικό Ιράκ.

Αυτό συμβαίνει επειδή το Ιράκ έχει περιέλθει σε έναν πόλεμο δι' αντιπροσώπων μεταξύ υποστηριζόμενων από τις ΗΠΑ ιρακινών πολιτοφυλακών και υποστηριζόμενων από το Ιράν σιιτικών πολιτοφυλακών, όπως η Κατάιμπ Χεζμπολάχ.

Επιβεβαίωσε το Ισραήλ! Η Τεχεράνη εξαπέλυσε φονικούς βαλλιστικούς πυραύλους με βόμβες διασποράς

Το τελευταίο πράγμα που θέλει το συριακό καθεστώς θα ήταν να επιτρέψει σε ιρανούς πράκτορες να περάσουν στη Συρία, ενδεχομένως αποσταθεροποιώντας την κυβέρνηση και χρησιμοποιώντας τη συριακή γη για να εισάγουν λαθραία προσωπικό και όπλα στην  Χεζμπολάχ, συμμάχου του Ιράν, στον γειτονικό Λίβανο.

Εν ολίγοις, η Τουρκία προσπαθεί να είναι με όλους. Αλλά με ποιανού το μέρος είναι πραγματικά;

Η Τουρκία παίζει παιχνίδι  σε διπλό ταμπλό 

Το κλειδί για την κατανόηση της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής είναι η κατανόηση των κινήτρων των ηγετών της.

Από τις αρχές της δεκαετίας του 2000, η ​​Τουρκία κυβερνάται από το ισλαμιστικό Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ).

Ο Ερντογάν είναι ένας  ισλαμιστής που έχει αποκηρύξει ανοιχτά την κοσμική πολιτική παράδοση της Τουρκίας, ενώ αποκαλείται Σουλτάνος ​​μιας νέας Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Οι γεωπολιτικές του φιλοδοξίες  και οι τουρκικές ενέργειες στην παγκόσμια σκηνή, αντικατοπτρίζουν αυτά τα μεγάλα σχέδια.

Για να ανακτήσει την ιστορική κυριαρχία της Τουρκίας στη Μέση Ανατολή, η Άγκυρα πρέπει να ξεφορτωθεί τους ανταγωνιστές της.

Έτσι, ενώ η Τουρκία επιδιώκει σταθερές σχέσεις με το Ιράν, ο Ερντογάν σίγουρα δεν θέλει να δει μια εθνοτικά περσική, σιιτική μουσουλμανική δύναμη να αναδεικνύεται στην καρδιά της Μέσης Ανατολής.

Ο Ερντογάν θα προτιμούσε πολύ περισσότερο το Ιράν να είναι αδύναμο και διχασμένο.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ φαίνονται έτοιμοι να κάνουν αυτό το όνειρο πραγματικότητα.

Αν στη διαδικασία αυτή αποδυναμώσουν τους εαυτούς τους  και τους εμποδίσουν να αμφισβητήσουν τη νεοοθωμανική Τουρκία του Ερντογάν στο μέλλον, τόσο το καλύτερο.

Πολεμώντας τους εχθρούς της Τουρκίας, η Αμερική ανοίγει τον δρόμο για την άνοδό της

Μόλις το ιρανικό καθεστώς δεν αποτελεί πλέον εναλλακτικό κέντρο ισχύος στον αυξανόμενο ισλαμιστικό ρόλο της Τουρκίας στην περιοχή, η Άγκυρα θα στραφεί εναντίον των Ισραηλινών  και θα κινηθεί για να αναλάβει την κυρίαρχη θέση στην ευρύτερη Μέση Ανατολή.

Η Τουρκία μπορεί να απειλήσει το Ισραήλ με τρόπους που το Ιράν δεν θα μπορούσε ποτέ.

Η αμυντική βιομηχανική βάση της Τουρκίας έχει κατασκευάσει τεράστιο αριθμό προηγμένων πολεμικών πλοίων, πολεμικών αεροσκαφών, drones και άλλων όπλων , ενώ τόσο οι ισραηλινές όσο και οι αμερικανικές αμυντικές βιομηχανικές βάσεις είναι όλο και πιο ανίκανες να ανταποκριθούν στις τρέχουσες απαιτήσεις του παγκόσμιου απειλητικού περιβάλλοντος.

Με αυτόν τον ρυθμό, μόλις "πέσει" το καθεστώς του Ιράν, οι Τούρκοι θα είναι σε θέση να επιβληθούν στην περιοχή με τρόπους που δεν έχουν βιώσει από την εποχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Ο "επιτήδειος ουδέτερος"

Επί του παρόντος  η Τουρκία θα παίξει τον γνωστό από το παρελθόν ρόλο της, ως  "επιτήδειος ουδέτερος", στον πόλεμο Ιράν-Ισραήλ

Το έχει κάνει πάμπολλες φορές στο παρελθόν άλλωστε, αποδεικνύοντας  για πολλοστή φορά πως δεν είναι πιστή σύμμαχος κανενός.

Ιστορικό παράδειγμα, είναι η "ουδέτερη"  στάση της στον Β Παγκόσμιο Πόλεμο, που παζάρευε όμως την διέλευση γερμανικών στρατευμάτων ή όχι από το έδαφός της με Γερμανία και Μ.Βρετανία, ζητώντας ως αντάλλαγμα να της δοθούν τα νησιά μας στο Ανατολικό Αιγαίο και τα Δωδεκάνησα, την ώρα που η πιστή στους συμμάχους Ελλάδα, μάτωνε στα οχυρά της γραμμής Μεταξά και στην Αλβανία, πληρώνοντας το βαρύτατο τίμημα της κατοχής από τους ναζί στη συνέχεια.

Τελικά κήρυξε τον πόλεμο κατά της Γερμανίας,όταν όλα είχαν κριθεί και το Βερολίνο έπεφτε στα χέρια των ΗΠΑ-Μ.Βρετανίας-Σοβιετικής Ένωσης, απλά για να βρεθεί με την πλευρά των νικητών , μη ρίχνοντας ούτε μια τουφεκιά κατά των ναζί.

Μόλις  ωστόσο ΗΠΑ-Ισραήλ  "καθαρίσουν το πεδίο", οι Τούρκοι με τον στρατό τους έτοιμο για πόλεμο, Ουάσιγκτον και Τελ Αβίβ  πιθανότατα θα βρεθούν αντιμέτωποι με μια σκληρή γεωπολιτική πραγματικότητα.