Οι ιρλανδικοί και κελτικοί μύθοι παρουσιάζουν την εικόνα της Βόρειας Ευρώπης κατά την εποχή των παγετώνων δηλαδή περίπου πριν 11.000 χρόνια. Η περίοδος του τέλους των παγετώνων συμπίπτει με την υποτιθέμενη βύθιση της Ατλαντίδας αλλά και της Αιγιίδας.
Πως είναι δυνατό οι άνθρωποι να θυμούνται κάτι τέτοιο ενώ υποτίθεται ότι τότε δεν υπήρχε πολιτισμός; Υπάρχει επίσης το ενδεχόμενο η εποχή των παγετώνων να ήταν πολύ πιο πρόσφατη από ότι μας της παρουσιάζουν.
Όπως γράφει το προχριστιανικό κελτικό έπος Mabinogion κατά την εξιστόρηση των άθλων του βασιλιά Μπραν:
"Το μεγάλο σχίσμα ανάμεσα στα νησιά της Ιρλανδίας και της Βρετανίας κάποτε δεν ήταν τόσο μεγάλο. Υπήρχαν μόνο δύο ποτάμια που ονομάζονταν Lli και Archan και ήταν σε αυτούς τους ποταμούς που ο βασιλιάς Μπραν ο Ευλογημένος περιπλανήθηκε από τη Βρετανία στην Ιρλανδία.
Αργότερα, η θάλασσα απλώθηκε όταν πλημμύρισε τα βασίλεια των Bottom Catref, Lyonesse και Henfelen. Ωστόσο, εκείνες τις ημέρες, ο βασιλιάς Bran περπάτησε όλη την τεράστια απόσταση μεταφέροντας όλο τον εξοπλισμό στη πλάτη του, όταν κατάφερε να φτάσει στις ακτές του πράσινου νησιού. Μάλιστα, το γρασίδι ήταν πάντα πιο πράσινο σ' αυτή την άλλη πλευρά."
