Όταν οι Οπλαρχηγοί μαζεύτηκαν στην Αγία Λαύρα, ήθελαν ο καθένας τους να προηγείται το δικό του μπαϊράκι. Τα πνεύματα άναψαν, κανείς δεν υποχωρούσε.
Ο Παλαιών Πατρών Γερμανός είδε ότι με αυτά τα πείσματα και τις ξεσυνέριες εκινδύνευε να μην αρχίση καν η Επανάσταση…
Έτσι, χωρίς να χάνη καιρό, βγήκε στην ωραία πύλη και ξεκρέμασε το «βήλο», την κουρτίνα, που έκλεινε το ιερό βήμα από τον κυρίως ναό. Σ’ αυτό το βήλο ήταν χρυσοκεντημένη η Κοίμηση της Θεοτόκου…
Ο Δεσπότης κράτησε ψηλά το «βήλο», και με την επιβλητική φωνή τούς είπε: – Αδέλφια, από σήμερα και στο εξής, αυτό θα είναι το μπαϊράκι και το λάβαρό μας. Κι ήταν θαυμαστό, ότι οι σκληροτράχηλοι οπλαρχηγοί επειθάρχησαν χωρίς αντιλογία..
