Λίγοι σκηνοθέτες έχουν συμβάλλει στην πολιτική και την ποπ κουλτούρα, όσο ο Σπάικ Λι, του οποίου σχεδόν όλες οι ταινίες είναι ένα  ισχυρό “κοκτέιλ” φυλετικής έντασης, αστικής βίας, φτώχειας, αμφισβήτησης και άλλων πολιτικών ζητήματων. Επίσης είναι γνωστός για τον εκρηκτικό χαρακτήρα του...

Ο σπουδαίος αυτός σκηνοθέτης, ο οποίος είναι πρωτοπόρος του σύγχρονου κινηματογράφου, είναι ιδιαίτερα γνωστός για τον εκρηκτικό του χαρακτήρα, δεδομένου ότι έχει έρθει σε αντιπαράθεση με αρκετά ισχυρά ονόματα στην βιομηχανία του Χόλιγουντ.

Ένα από τα πρώτα περιστατικά συνέβη το 1989, όταν ο Λι τα έβαλε με τον Γερμανό σκηνοθέτη Βιμ Βέντερς, που ήταν κριτής στο φεστιβάλ, επειδή δεν έδωσε το βραβείο της επιτροπής στο “Do the Right Thing” και χαρακτήρισε την ταινία του Λι ως “μη ηρωική”. “Ο Βιμ Βέντερς καλά θα κάνει να προσέχει”, προειδοποίησε ο Λι, “Του την έχω στημένη. Στην ντουλάπα μου έχω ένα ρόπαλο του μπέιζμπολ που πάνω του γράφει το όνομα του”.

Το 1999, ο Λι τα έβαλε με τον διάσημο ηθοποιό Τσάρλτον Ίστον. Ενώ προωθούσε την ταινία του “Summer of Sam”, ο σκηνοθέτης πρότεινε για πλάκα τη δολοφονία του Ίστον. “Πυροβολήστε τον με ένα 44άρι Bulldog”, φώναξε ο Λι, αναφερόμενος στον τύπο του όπλου που χρησιμοποιούσε ο κατά συρροήν δολοφόνος στον οποίο αναφερόταν η ταινία του.

Η αποστομοτική απάντηση του Ίστον ήρθε μέσω μιας επιστολής στην εφημερίδα Los Angeles Times η οποία έλεγε, “Όταν ο Λι φορούσε πάνες, εγώ συνεργαζόμουν με τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ για να καταργήσουμε τον ρατσισμό στις ενώσεις των τεχνικών του Χόλιγουντ, που απαγόρευε στους μαύρους να βρεθούν πίσω από τις κάμερες, ανοίγοντας τον δρόμο για νέους σκηνοθέτες, όπως ο Λι.”

Στα μέσα της δεκαετίας του ’90, ο Λι καβγάδισε με τον Κουέντιν Ταραντίνο για τη συχνή χρήση της λέξης “νέγρος” στα σενάρια του τελευταίου. “Δεν είμαι κατά αυτής της λέξης, τη χρησιμοποιώ κι εγώ”, δήλωσε ο Λι,  “Όμως ο Κουέντιν έχει κόλλημα με τη λέξη. Τι θέλει να γίνει; Επίτιμος μαύρος;” 

Ο Ταραντίνο ανταποκρίθηκε μιλώντας υποτιμητικά για την απόδοση του Λι στα ταμεία, καθώς και για το ύψος του (είναι μόλις 1,68 μ.) λέγοντας “Ο Λι πρέπει να ανέβει σε καρέκλα, για να μου φιλήσει τον κώλο”.

Μέχρι εκεί όλα καλά, αλλά ο Λι έπρεπε να το ξανασκεφτεί πριν τα βάλει με τον “Βρώμικο Χάρι”. Το 2008, πάλι στις Κάννες όπου βρισκόταν για να προωθήσει την ταινία-φιάσκο “Miracle at St. Anna”, τον έπιασε μανία να απαξιώσει την απείρως καλύτερη ταινία του τιτανομέγιστου, Κλιντ Ίστγουντ, “Flags of Our Fathers”.

Κατηγόρησε τον Ίστγουντ ότι απέκρυψε εσκεμμένα τη συμμετοχή των εγχρώμων στρατιωτών στη μάχη του Ίβο Τζίμα,  και καυχήθηκε ότι η δική του ταινία θα διόρθωνε την κατάσταση, “Αυτή ήταν η δική του εκδοχή. Ο νέγρος στρατιώτης δεν υπήρχε. Εγώ έχω μια άλλη εκδοχή”.

Εκνευρισμένος ο Κλιντ του είπε να το “βουλώσει” και επέμεινε ότι η φυλετική σύνθεση των δυνάμεων μάχης στην ταινία του ήταν ιστορικά ακριβής. Απτόητος ο Λι επανήλθε. “Ο Ίστγουντ δεν είναι ο πατέρας μου και δεν βρισκόμαστε σε βαμβακοφυτεία”. Οι δημόσιες αντεγκλήσεις συνεχίστηκαν για εβδομάδες, μέχρι που ο Λι ζήτησε ανακωχή, χρησιμοποιώντας ως μεσάζοντα το κοινό τους φίλο, Στίβεν Σπιλμπεργκ.