Πολλοί εργαζόμενοι σε εργοστάσια πούρων, άνδρες και γυναίκες, ήταν αναλφάβητοι και είχαν μεγάλη δίψα για μάθηση. Οι υποβολείς διάβαζαν διάφορα μυθιστορήματα που καθορίζονταν κοινή συναινέσει.
Οι υποβολείς διάβαζαν ποίηση, πραγματικές ιστορίες και εφημερίδες. Οι εργάτες απολαμβάνουν να ακούν το παράλληλο σύμπαν των Αθλίων, ενώ τους άρεσαν βιβλία των Ζολά, Ντίκενς και Τολστόι, αλλά και έργα αναρχικών.
Οι υποβολείς ήταν προικισμένοι ρήτορες. Μάλιστα, μερικές αναγνώσεις θεωρήθηκαν καλύτερα και από θεατρικές παραστάσεις. Οι άνδρες και οι γυναίκες εργάζονταν σε μεγάλους ανοικτούς χώρους. Οι υποβολείς έπρεπε να ακούγονται σε όλες τις γωνιές των χώρων αυτών, οπότε διάβαζαν καθισμένη πάνω σε ειδικές κατασκευασμένες πλατφόρμες.
Η ιστορία της υποβολής έληξε γύρω στα 1930 με την εισαγωγή της μηχανοποιημένης παραγωγής πούρων. Χωρίς ενίσχυση, η ανθρώπινη φωνή, δε θα μπορούσε να ακουστεί πάνω από τη βοή της μηχανής. Η Μεγάλη Ύφεση και η αυξανόμενη δημοτικότητα των τσιγάρων επηρέασε δυσμενώς την βιομηχανία των πούρων και έθεσε τους υποβολείς σε απαξίωση.
