Όταν ακόμη και ένας κατεξοχήν υπερασπιστής της Μεταπολίτευσης και του «Συνταγματικού τόξου» αναγκάζεται να παραδεχθεί την παντελή απουσία από την Εποποιία του 1940 στα βουνά της Βορείου Ηπείρου των ηγετών-«τοτέμ» των απανταχού «δημοκρατών», τότε καταλαβαίνει ο οποιοσδήποτε το μέγεθος του προβλήματος.
Ο συγγραφέας Χρήστος Χωμενίδης γράφει τα εξής στα «Νέα», αναφερόμενος στο πώς αντιμετωπιζόταν στα πρώτα χρόνια της Μεταπολίτευσης η επέτειος της 28ης Οκτωβρίου 1940: «Χαρακτηριστικό, που αποσιωπούνταν κομψά, ήταν ότι κανένας από τους πολιτικούς ηγέτες της εποχής –αν και όλοι βρίσκονταν σε ηλικία- δεν είχε συμμετάσχει στο έπος του ’40. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε απαλλαγείγια λόγους υγείας, ο Ανδρέας Παπανδρέου σπούδαζε στην Αμερική, ο Χαρίλαος Φλωράκης ήταν κιόλας κομμουνιστής και τους κομμουνιστές δεν τους έστελναν στο μέτωπο…»
Για να γίνουμε πιο ακριβείς στα λεγόμενα του Χωμενίδη, ο Καραμανλής είχε απαλλαγεί από τον Ελληνικό Στρατό λόγω κώφωσης. Εξ ου και το… παρατσούκλι «κουφός εθνάρχης» που του είχαν προσάψει κάποιοι στο παρελθόν. Ο Ανδρέας Παπανδρέου δεν υπηρέτησε ποτέ την θητεία του στον Ελληνικό Στρατό, αλλά «διέπρεψε» ως ναύτης στο αμερικανικό ναυτικό. Όσο για τον Φλωράκη, παρά τα όσα υποστηρίζει ο Χωμενίδης, υπηρέτησε την θητεία του στον Ελληνικό Στρατό, αλλά το αν ήταν στην πρώτη γραμμή του μετώπου είναι άγνωστο.
Στο μέτωπο, πάντως, η κυβέρνηση Μεταξά δεν έστελνε μόνο όσους θεωρούσε ότι η παρουσία τους εκεί μόνο κακό θα έκανε και όχι καλό στην συνοχή του Στρατεύματος με ό,τι μπορεί να συνεπάγεται αυτό. Μην ξεχνάμε ότι τότε ήταν και η εποχή που ίσχυε ακόμη το Σύμφωνο Ρίμπεντροπ-Μολότωφ, μεταξύ Γερμανίας και Σοβιετικής Ένωσης. Συνοψίζοντας, λοιπόν, οι «Ιερές Αγελάδες» της Μεταπολίτευσης και του «Συνταγματικού τόξου» ήταν απόντες από το Εθνικό Προσκλητήριο και 28ης Οκτωβρίου 1940.
Ο «ανώνυμος» Ελληνικός Λαός, με άξιο πρωτεργάτη τον Ιωάννη Μεταξά, ήταν αυτός που έγραψε μια ακόμη ένδοξη σελίδα Ιστορία για το Έθνος μας.
