Η φιγούρα του τρελού επιστήμονα είναι γνωστή σε όλους, τόσο από την πραγματική ιστορία, όσο και από τη λογοτεχνία, τα κόμικ, τον κινηματογράφο, την τηλεόραση κ.ο.κ.

Κάποιες φορές έχει «καλόβολο» χαρακτήρα (από τον Νικολά Τέσλα μέχρι τον κινηματογραφικό Ντοκ Μπράουν του «Back to the Future» κ.α.) και κάποιες άλλες εξαιρετικά απειλητικό (από τον απόλυτα πραγματικό Μένγκελε μέχρι τον Δρ. Νο του πρώτου «Τζέιμς Μποντ»).

Ακολουθεί μια λίστα του Alltime10s με 10 εκ των πλέον…«τρελών επιστημόνων» της ιστορίας, με έμφαση στους πλέον…αμφιλεγόμενους και «σκοτεινούς»

Και ως εκ τούτου δεν περιλαμβάνονται προσωπικότητες που, όπως προκύπτει, ήταν απλά κάπως…εκκεντρικοί, όπως ο Τέσλα και ο Αρχιμήδης.

–Τζον Χάντερ: Χειρούργος ο οποίος πίστευε ότι η γονόρροια και η σύφιλη ήταν η ίδια ασθένεια, σε διαφορετικά στάδια, οπότε προσπάθησε να δοκιμάσει τη θεωρία του στον εαυτό του. Έκανε μικρές τομές στο πέος του το μόλυνε με πύον από ασθενή με γονόρροια. Όπως ήταν λογικό, μολύνθηκε με την ασθένεια, και μερικές εβδομάδες αργότερα, εμφανίστηκε και σύφιλη στο όργανό του. Ωστόσο, είχε κάνει λάθος, καθώς στην πραγματικότητα ο ασθενής έπασχε και από τις δύο ασθένειες.

Τα λανθασμένα του συμπεράσματα επηρέασαν αρνητικά την πρόοδο της ιατρικής όσον αφορά στις συγκεκριμένες ασθένειες.

–Βλάντιμιρ Ντεμίχοφ: Πραγματοποίησε μια σειρά τρομακτικών πειραμάτων μεταμόσχευσης του κεφαλιού και των μπροστινών ποδιών ενός μικρού σκύλου στο σώμα ενός μεγαλύτερου, με αποτέλεσμα τον θάνατο του δικέφαλου σκύλου. Βεβαίως, συνέχισε τα πειράματα για τα επόμενα 15 χρόνια.

–Δρ. Χεντ: Άγγλος νευρολόγος που επικεντρώθηκε στη μελέτη της ζημιάς στα νεύρα και την επιδιόρθωσή της. Για τους σκοπούς της δουλειάς του, άνοιξε το ίδιο του το χέρι, έκοψε τα νεύρα και παρακολούθησε την επιστροφή της αίσθησης κατά το πέρασμα του χρόνου. Τα πειράματά του πάνω σε αυτό περιελάμβαναν τσιμπήματα στο πέος με καρφίτσες οι οποίες μπορεί να ήταν παγωμένες ή πυρωμένες.

–Ίλια Ιβάνοβιτς Ιβάνοφ: Σοβιετικός βιολόγος ο οποίος ειδικευόταν στη δημιουργία ζώων-υβριδίων, όπως αντιλόπη-αγελάδα. Σύμφωνα με κάποιες φήμες, είχε προσπαθήσει να δημιουργήσει υβρίδια ανθρώπων-πιθήκων (ούτε στα X-Files). Υποτίθεται ότι εμφύτευσε ανθρώπινο σπέρμα σε χιμπατζήδες, χωρίς επιτυχία.

Συμπέρανε ότι ο λόγος της αποτυχίας του ήταν ότι έπρεπε να το κάνει αντίστροφα (!), και οργάνωσε μια σειρά πειραμάτων με εθελόντριες, ωστόσο, όπως έχει αναφερθεί, δεν προχώρησαν.

–Σεργκέι Μπριουχονένκο: Σοβιετικός επιστήμονας κατά τη σταλινική περίοδο, η έρευνα του οποίου ήταν εξαιρετικά σημαντική για την ανάπτυξη των εγχειρήσεων ανοιχτής καρδιάς στη Ρωσία. Γνωστός κυρίως για την ανάπτυξη του Autojektor, μιας από τις πρώτες συσκευές «καρδιάς-πνευμόνων», που χρησιμοποιήθηκε με ανάμεικτα αποτελέσματα σε σκύλους το 1939. Επίσης, έγινε γνωστός και για τα πειράματά του με αποκεφαλισμούς ζώων (κυρίως σκύλων) και τις προσπάθειές τους μετά να κρατήσει τα κεφάλια ζωντανά μέσω μηχανημάτων υποστήριξης ζωής.

–Τζακ Πάρσονς: Αμφιλεγόμενος επιστήμονας πυραύλων, χημικός, εφευρέτης, επιχειρηματίας και…αποκρυφιστής (Thelema). Έχει αναφερθεί ότι θεωρούσε τη μαγεία και την πυραυλική τεχνολογία ως τις δύο πλευρές του ίδιου νομίσματος. Παρά τη σημαντική δουλειά του στον τομέα των πυραύλων, είναι γνωστός και για το ιδιαίτερο ενδιαφέρον του για τον σατανισμό.

–Στάμπινς Φιρθ: Αμερικανός γιατρός γνωστός για τις έρευνές του πάνω στα αίτια του κίτρινου πυρετού, για τον οποίο πίστεε ότι δεν ήταν μεταδοτικός. Έφερε τον εαυτό του σε επαφή με σωματικά υγρά από ασθενείς για να το αποδείξει, με τομές στα χέρια του και τοποθέτηση εμετού στις πληγές και…τα μάτια του. Συνεχίζοντας τα πειράματα με τον εμετό, του έβαζε φωτιά και ανέπνεε τις αναθυμιάσεις ή τον έπινε. Μετά προχώρησε σε πειράματα με αίμα, σάλιο και ούρα. Ωστόσο, δεν ασθένησε- αλλά αυτό οφείλεται στο ότι η ασθένεια (όπως έγινε γνωστό αργότερα) μεταδίδεται απευθείας στο αίμα (κουνούπια).

–Τζιοβάνι Αλντίνι: Πειραματιζόταν με ηλεκτρισμό σε πτώματα, κάνοντας τα μέλη τους να κινούνται. Πολλοί από τους θεατές των πειραμάτων τους πίστευαν ότι οι νεκροί είχαν επανέλθει στη ζωή. Θεωρείται ότι ίσως να αποτέλεσε έμπνευση για τη Μαίρη Σέλεϊ, συγγραφέα του «Φρανκενστάιν».

–Τζ. Μπ.Σ. Χαλντέιν: Γνωστός για τη συνεισφορά του στη βιολογία και τη γενετική, αλλά και μαθηματικός, με μεγάλη συνεισφορά στη στατιστική. Δεν φοβόταν τον κίνδυνο προκειμένου να μαζέψει δεδομένα, πίνοντας, για παράδειγμα, υδροχλωρικό οξύ (αραιωμένο), κάνοντας πειράματα σε θαλάμους αποσυμπίεσης (με αποτέλεσμα να τρυπήσουν τα τύμπανα των αυτιών του) και άλλα παρεμφερή…σκληροτράχηλα.

–Χάρι Χάρλοου: Αμερικανός ψυχολόγος γνωστός για τα πειράματά του με πιθήκους πάνω στη στέρηση επαφής με τη μητέρα. Έκλεινε τους μικρούς πιθήκους σε κουτί (pit of despair) για όλη την παιδική ηλικία, και αυτοί ανέπτυσσαν σημαντικά διανοητικά προβλήματα, από κατάθλιψη μέχρι τάσεις αυτοτραυματισμού και άλλα παρόμοια. Σε κάποιες περιπτώσεις προκάλεσε εγκυμοσύνες σε θηλυκά, για να δει πώς θα αντιμετώπιζαν τα παιδιά τους, με τρομακτικά αποτελέσματα (σκότωναν τα ίδια τους τα παιδιά). Τα πειράματά του χαρακτηρίστηκαν από πολλούς ανήθικα.

+1: Γιόζεφ Μένγκελ: Ο διαβόητος αξιωματικός των SS και γιατρός, γνωστός για τα πειράματα πάνω σε αιχμαλώτους στρατοπέδων συγκέντρωσης, τη διαλογή αυτών που θα πήγαιναν σε εκτέλεση και άλλες φρικαλεότητες (με έμφαση στις έρευνες πάνω στη γενετική και τα δίδυμα). Διέφευγε από τη Μοσάντ μέχρι το 1979, οπότε πνίγηκε στα ανοιχτά των ακτών της Βραζιλίας. Ταυτοποιήθηκε το 1985.