Στις 14 Ιουλίου του 1965, ο τεχνητός δορυφόρος Mariner 4 βρέθηκε στην πιο κοντινή απόσταση από τον πλανήτη Άρη. Τα τελευταία συμπεράσματα από τις φωτογραφίες που έλαβε από τον μυστηριώδη Κόκκινο Πλανήτη συνοψίζονταν ως εξής:

Η επιφάνεια του Άρη έμοιαζε περισσότερο με της Σελήνης, παρά με της Γης. Το έδαφός του ήταν γεμάτο κρατήρες και δεν φαινόταν να υπάρχει νερό. Πάντως, η δυνατότητα ύπαρξης ζωής δεν αποκλειόταν.

Υπολογιζόταν ότι υπάρχουν στον Κόκκινο Πλανήτη περίπου 10.000 κρατήρες, που μερικοί είχαν πλάτος 120 χιλιόμετρα. Όπως φαινόταν, οι πιο πλατείς κρατήρες δημιουργήθηκαν από την πτώση μεγάλων μετεωριτών. Η πρόσκρουση θα ήταν οπωσδήποτε σφοδρή, γιατί στον Άρη δεν υπάρχει παρά ελάχιστη ατμόσφαιρα, που να μπορεί να ανακόψει την ορμή των μετεωριτών ή να τους διαλύσει κατά την πτώση τους.

Οι φωτογραφίες του Mariner 4 αποδείκνυαν ότι δεν υφίστανται θάλασσες και ωκεανοί, αλλά ούτε και ίχνος βλάστησης. Επίσης, διαλύθηκε ο μύθος για την ύπαρξη διωρύγων. Την άποψη αυτή την υποστήριζαν επίμονα μερικοί αστρονόμοι, που πρόσθεταν ότι οι διώρυγες είχαν σχεδιαστεί και εκτελεστεί από πνευματικώς υπερανεπτυγμένα όντα.

Μερικοί από τους κρατήρες υπολογίζονταν πως έχουν ηλικία μεταξύ δύο και πέντε εκατομμύρια ετών. Φυσικά, η ύπαρξη κάποιας μορφής ζωής δεν μπορούσε να αποκλειστεί. Οι γενικές συνθήκες που επικρατούν στον Άρη δεν είναι εντελώς εχθρικές για την ύπαρξη ζωής.

Ο δορυφόρος Mariner 4 της NASA πρόσφερε ήδη τεράστιες επιστημονικές υπηρεσίες. Άλλωστε, εξακολουθούσε η εξέταση και η περαιτέρω ανάλυση των καταπληκτικής ακρίβειας φωτογραφιών του, οι οποίες μεταδόθηκαν από απόσταση 200 εκατομμυρίων χιλιομέτρων.

Οι αποκαλύψεις του τεχνητού δορυφόρου Mariner 4 για τον Άρη είχαν εντυπωσιάσει τους επιστημονικούς κύκλους, αλλά και τη διεθνή κοινότητα.

Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΝΕΟΛΟΓΟΣ ΠΑΤΡΩΝ», στις 04/08/1965…