Μετά τον μεγάλο σεισμό, που είχε πλήξει τη Βόρεια Ιταλία στις 18 Οκτωβρίου του 1936, με τη σφοδρότητα των 5,9 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, αφήνοντας πίσω του δεκαεννέα νεκρούς, παρατηρήθηκε ότι υπήρξαν κάποιοι άνθρωποι στις σεισμόπληκτες εκείνες περιοχές, οι οποίοι είχαν προαισθανθεί το κακό, που θα τους έβρισκε.

Μάλιστα, δύο εργάτες λατομείων κοντά στη Βενετία έτρεξαν να εγκαταλείψουν τον χώρο εργασίας τους, αφού πρώτα συμβούλευσαν και τους υπόλοιπους συναδέλφους τους να τους ακολουθήσουν, επειδή μετά από λίγο θα συνέβαινε σεισμός. Και οι δύο εκείνοι εργάτες κατάγονταν από τη Σικελία.

Με αφορμή αυτό το γεγονός, οι αγγλικές εφημερίδες υπενθύμιζαν ότι ένας Ιρλανδός είχε προαισθανθεί τον τρομερό σεισμό, που ισοπέδωσε την πόλη Quetta του Πακιστάν, στις 31 Μαΐου του 1935, με την απίστευτη ορμή των 7,7 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, στέλνοντας στον θάνατο περίπου 60.000 ανθρώπους.

Η δυνατότητα της προαίσθησης των σεισμών οφείλεται, κατά την επικρατούσα επιστημονική άποψη, στην εξαιρετική λεπτότητα του νευρικού συστήματος. Η πιο περίφημη περίπτωση ενός τέτοιου ευαίσθητου ατόμου υπήρξε ο διάσημος Γερμανός συγγραφέας Johann Wolfgang von Goethe.

Την τραγική εκείνη νύχτα της 5ης προς 6ης Φεβρουαρίου του 1783, εντελώς αναπάντεχα, ο Goethe, αν και βρισκόταν στη Βαϊμάρη της Γερμανίας, προαισθάνθηκε τους μεγάλους σεισμούς, που τη στιγμή εκείνη χτυπούσαν με ανηλεή μανία τη Νότια Ιταλία και ειδικά την Calabria και τη Messina. Στράφηκε στον υπηρέτη του και του είπε γεμάτος αγωνία: «Αυτή τη στιγμή γίνεται ισχυρός σεισμός στην Ιταλία!»

Το προαίσθημά του αυτό επιβεβαιώθηκε μόλις δεκαπέντε ημέρες αργότερα, όταν έγινε γνωστό ότι η τρομερή σεισμική ακολουθία εκείνης της βραδιάς στην Ιταλία, με αποκορύφωμα τα 7 Ρίχτερ και τα δύο πελώρια παλιρροιακά κύματα, σκότωσαν περίπου 50.000 ανθρώπους.

Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΕΘΝΟΣ», στις 03/11/1936…