Ο Ανρί Λαντρό είναι ο διαβόητος Γάλλος serial killer, ο οποίος οδηγήθηκε το 1922 στην γκιλοτίνα, για μια σειρά εγκλημάτων που συγκλόνισαν την γαλλική κοινωνία.
Το 1914, δημοσιεύτηκε σε εφημερίδες του Παρισιού η εξής αγγελία: «Χήρος με δύο παιδιά, 43 χρονών, με ικανοποιητικό εισόδημα, σοβαρός και με γνωριμίες στην καλή κοινωνία, επιθυμεί να γνωρίσει χήρα με προοπτικές για γάμο». Με τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο να βρίσκεται σε εξέλιξη, πολλοί άνδρες σκοτώθηκαν στα χαρακώματα, αφήνωντας πίσω τους αρκετές χήρες τις οποίες ο Λαντρό μπορούσε να εκμεταλλευτεί.
Ο Λαντρό αποπλανούσε τις χήρες με το που ερχόντουσαν στην βίλα του στο Παρίσι, και μόλις είχε πρόσβαση στα περουσιακά τους στοιχεία τις σκότωνε και έκαιγε τα πτώματα τους στον φούρνο του για να εξαλείψει τα αποδεικτικά στοιχεία.
Μεταξύ του 1914 και του 1918, υπάρχουν στοιχεία ότι ο Λαντρό σκότωσε 11 ανθρώπους: 10 γυναίκες και ένα έφηβο αγόρι, το οποίο ήταν ο γιος της πρώτης χήρας που τον επισκέφτηκε.
Ο λόγος που κατάφερε να δρα ανενόχλητος για 4 χρόνια, ήταν επειδή ήξερε πολύ καλά πώς να καλύψει τα ίχνη του. Σε κάθε γυναίκα έδινε διαφορετικό όνομα και μετά την εξαφάνιση της, διατηρούσε σταθερή αλληλογραφία με την οικογένεια της, για να μην κινήσει υποψίες. Απαντούσε στα γράμματα των συγγενών, στέλνοντας τους ευχές και τους υποσχόταν μελλοντικές επισκέψεις. Χρησιμοποιούσε τόσα διαφορετικά ονόματα, που αναγκαζόταν να τα καταγράφει σε ένα τετράδιο για να μην τα μπερδεύει.
Το 1919, η αδελφή ενός από τα θύματα του Λαντρό, της Μαντάμ Μπουϊσόν, προσπάθησε να εντοπίσει την αγνοούμενη αδελφή της. Δεν γνώριζε το πραγματικό όνομα του Λαντρό, ωστόσο ήξερε που ζούσε και πως ήταν εμφανισιακά, καθώς είχε λάβει μια φωτογραφία του από την αδερφή της. Τελικά έπεισε την αστυνομία να τον συλλάβει.
Αρχικά, ο Λαντρό κατηγορήθηκε μόνο για απάτη. Αρνήθηκε να μιλήσει στην αστυνομία και χωρίς πτώματα (η αστυνομία έσκαψε τον κήπο του, αλλά χωρίς αποτέλεσμα), δεν υπήρχαν επαρκή στοιχεία για να κατηγορηθεί για φόνο.
Οι αστυνομικοί κατάφεραν να βρουν το τετράδιο που σημείωνε τα ονόματα των θυμάτων του και τον συνέλαβαν, αλλά έπρεπε να βρουν και άλλες αποδείξεις. Για δύο χρόνια, ο Λαντρό περίμενε ατάραχος, όσο οι αρχές έψαχναν κάποια απόδειξη των εγκλημάτων του. Τελικά εντόπισαν ανθρώπινα κόκαλα ανάμεσα στις στάχτες, μέσα στον τεράστιο φούρνο που είχε τοποθετήσει στην κουζίνα του. Ο Λαντρό έκαιγε τα θύματα του πιστεύοντας ότι με αυτόν το τρόπο δεν αφήνει κανένα ίχνος των εγκλημάτων του.
Στις 30 Νοεμβρίου του 1921, δύο χρόνια μετά την σύλληψή του, ο Λαντρό καταδικάστηκε σε θάνατο για την δολοφονία 11 ανθρώπων. Κατά την διάρκεια της δίκης, ο Λαντρό έδωσε στο δικηγόρο του μία ζωγραφιά, που απεικόνιζε την κουζίνα με τον φούρνο που έλεγαν ότι έκαιγε τα πτώματα. Επάνω είχε γράψει: “Δεν είναι ο τοίχος αυτός που πίσω του έχει γίνει κάτι, αλλά πράγματι ο φούρνος μέσα στον οποίο έχει καεί κάτι”. Ήταν η μόνη φορά που ο Ανρί Λαντρό παραδέχτηκε τα εγκλήματα του.
Το πρωί της 25ης Φεβρουαρίου του 1922 οι δεσμοφύλακες μπήκαν στο κελί του για να τον οδηγήσουν στην γκιλοτίνα.
Σήμερα, το κομμένο κεφάλι του Ανρί Λαντρό εκτίθεται στο Μουσείο Θανάτου του Χόλιγουντ, ως ένα αφιέρωμα στον περιβόητο δολοφόνο.
