Όταν τα ασανσέρ είχαν κάνει την «παρθενική» τους εμφάνιση, ήταν εντελώς διαφορετικά σε σύγκριση με αυτά των περίπου 30 τελευταίων ετών. Τα πρώτα ασανσέρ, έδιναν μια άλλη «νότα» στα ακίνητα, και μάλιστα ώθησαν στο να δοθεί η δυνατότητα να χτιστούν ουρανοξύστες. Σήμερα, με το που ανοίγουμε την πόρτα ενός ασανσέρ το πρώτο που αντικρίζουμε είναι ένας τεράστιος καθρέπτης.
Δεν ήταν όμως πάντα έτσι η μορφή του. 'Ηταν σαν μεταλλικά κουτιά, άσχημα και πολλές φορές πολύ αργά. Πολλοί μηχανικοί είχαν σκεφτεί να βρουν τρόπο να κάνουν τα δευτερόλεπτα της παραμονής στο ασανσέρ, αλλά δεν έβρισκαν τον τρόπο.
Επίσης τα πρώτα χρόνια, πολλά ήταν ατυχήματα με το ασανσέρ. Πολλές φορές οι πόρτες του ασανσέρ άνοιγαν αλλά ο θάλαμος δεν είχε φτάσει, με αποτέλεσμα να υπάρχουν αρκετοί τραυματισμοί.
Τότε η ιδέα του καθρέπτη έκανε την εμφάνισή της. Οι χρήστες του ασανσέρ θα ξέρουν ότι είναι ασφαλές να μπουν, όταν βλέποουν το είδωλό τους στο ασανσέρ. Οι πρώτοι που το εφάρμοσαν, έγιναν ανάρπαστοι κυρίως γιατί εκτός από τη πρακτικότητα του καθρέπτη για την αποφυγή ατυχημάτων, ο κόσμος είχε πλέον κάτι να κάνει μέχρι να φθάσει στον όροφο που ήθελε.
Επίσης παρατηρήθηκε ότι πλέον το χρησιμοποιούσαν και κλειστοφοβικοί άνθρωποι, επειδή ο καθρέπτης δίνει την ψευδαίσθηση ενός ανοιχτού χώρου.
