Σύμφωνα με την μυθολογία, ο Μίνωας ήταν το παιδί της πριγκίπισσας της Φοινίκης, Ευρώπης, που είχε απαχθεί από τον Δία με τη μορφή ενός ταύρου.

Ο Μίνωας είχε το ως βασιλιάς νομοθετεί από τον θεϊκό πατέρα του Δία , τον οποίο συμβουλευόταν κάθε εννέα χρόνια. Ο Μίνωας ήταν παντρεμένος με την Πασιφάη.

Όταν κάποτε ο λαός της Κρήτης αψήφησε το δικαίωμα του στο θρόνο, ο Μίνωας είχε απαντήσει ότι ήταν απόφαση των οι θεών να είναι αυτός ο Βασιλιάς.

Ως ένδειξη για αυτή την εύνοια των Θεών , ο Ποσειδώνας έστειλε ένα ταύρο για να θυσιάσει ο Μίνωας, αλλά ο ταύρος ήταν τόσο όμορφος που ο Μίνωας αποφάσισε να τον κρατήσει, θυσιάζοντας έναν από του δικούς του ταύρους.

Αυτό εξόργισε τον θεό της θάλασσας και έκανε την Πασιφάη να ερωτευτεί το θεϊκό ταύρο. Το αποτέλεσμα αυτού του παρά φύσει δεσμού έφερε στη ζωή ένα παιδί, το Μινώταυρο.

Τότε κατ εντολή του Μίνωα, ο διάσημος αρχιτέκτονας και εφευρέτης Δαίδαλος κατασκεύασε ένα λαβύρινθο στον οποίο ο Μίνωας έκλεισε μέσα τον Μινώταυρο.

Λίγα χρόνια αργότερα ο γιος του Μίνωα Ανδρόγεως είχε πάει στην Αθήνα για να αγωνιστεί στους εκεί αγώνες κέρδισε, αλλά ο βασιλιάς της Αθήνας για να τον ανταμείψει έστειλε έθεσε ως όρο στον νεαρό πρίγκιπα να σκοτώσει ένα ταύρο στο Μαραθώνα. Ο ταύρος όμως σκότωσε τον Ανδρόγεω και όταν το έμαθε ο Μίνωας κήρυξε πόλεμο κατά της Αθήνας. Ο Μινωικός στόλος κατέστρεψε την πόλη, και ο βασιλιάς της αναγκάστηκε να ζητήσει συνθηκολόγηση με όποιους όρους του ζητούσε ο Μίνωας.

Ο Μίνωας τότε ζήτησε από τον βασιλιά της Αθήνας επτά νέα κορίτσια και επτά νεαρά αγόρια να στέλνονται στην Κρήτη για να θυσιαστούν στο Μινώταυρο κάθε εννέα χρόνια. Αυτό συνεχίστηκε μέχρι που ο ήρωας Θησέας στάθηκε ως ένας από τους νέους που έπρεπε να θυσιαστούν. Όταν ο Θησέας ήρθε στην Κρήτη η κόρη του Μίνωα, η Αριάδνη τον ερωτεύτηκε και μαζί με τον Δαίδαλο τον βοήθησαν να νικήσει και να σκοτώσει τον Μινώταυρο.

Αυτή είναι η μυθολογία, αυτό που δημιούργσηε η φαντασία των ανθρώπων. Πώς τώρα αυτή η μυθολογία μπορεί να αποκτήσει επιστημονική υπόσταση φράνηκε από μια περίεργη ανακάλυψη στα ερείπια της Κνωσού.

Το 1979, σε μια αρχαιολογική αποστολή στην Κνωσό, στην Κρήτη, ο καθηγητής αρχαιολογίας Peter Warren ανακάλυψε στο παλάτι της Κνωσού ένα σύμπλεγμα σπιτιών όπου μέσα σε αυτά βρέθηκαν μερικά σπιτικά αντικείμενα όπως και ένα μεγάλο βάζο που περιείχε κατάλοιπα από τροφές, καμένη γη και οστά ανθρώπου με σημάδια από κοψίματα.

Ερευνώντας περισσότερο στο διπλανό δωμάτιο, ο Peter Warren με την ομάδα του ανακάλυψαν 251 οστά από ζώα (πρόβατα, γουρούνια, σκύλους, κ.λ.π.) μαζί με 371 ανθρώπινα κόκαλα και θραύσματα από κόκαλα, όλα όμως ήταν κόκαλα παιδιών.

Όλα αυτά τα κόκαλα είχαν σημάδια από κοψίματα.

Ο Warren συμπέρανε πως επρόκειτο για κάποιο είδος καvνιβαλισμού, μιας και τα σημάδια των οστών έμοιαζαν με εκείνα που παρουσιάζονται όταν κάποιος προσπαθεί να αφαιρέσει το κρέας από αυτά. Κάποιο μακάβριο είδος λατρείας, με τον θάνατο και το φάγωμα των παιδιών για θρησκευτικούς σκοπούς,έδινε υπόσταση στο μύθο του ανθρωποφάγου Μινώταυρου.

Αυτό το γεγονός σε συνδυασμό με τα ταυροκαθάψια όπου οι Μινωίτες συμμετείχαν σε ταυρομαχίες για θρησκευτικούς σκοπούς κατά τις οποίες ακροβάτες προσπαθούσαν να πηδήξουν πάνω από τους επιτιθέμενους ταύρους χωρίς να κτυπήσουν στα κέρατά τους και το σύμπλεγμα του παλατιού της Κνωσού με τα αλληλοσυνδεόμενα προαύλια και διαμερίσματα θα μπορούσε να είχε εμπνεύσει την δημιουργική φαντασία των Ελλήνων για τον μύθο του Μινώταυρου.

(Για το άρθρο χρησιμοποιήθηκαν πληροφορίες από το: Ancient Mysteries των Peter James and Nick Thorpe).