«Ο Καιρός του Μεγάλου Κακού» αποκαλείται η ισχυρότατη ηφαιστειακή έκρηξη του υποθαλάσσιου ηφαιστείου Κολούμπο, το οποίο βρίσκεται ανατολικά της Θήρας και η οποία σημειώθηκε στα τέλη Σεπτεμβρίου του 1650.

Μετά το πέρας της φονικής αυτής έκρηξης, που άφησε πίσω της πολλούς νεκρούς ανθρώπους, πολλά περισσότερα νεκρά ζώα και τεράστιες απώλειες σε καλλιέργειες, χτίστηκε ο ναός «Παναγία του Καλού», ως μια ένδειξη ικανοποίησης των Σαντοριναίων για το τέλος της φρικτής αυτής κατάστασης.

Ένα χειρόγραφο της εποχής εκείνης, που βρέθηκε γύρω στο 1900 σε Κώδικα του Αγίου Όρους, περιέγραφε γλαφυρά την τραγωδία των νησιωτών, πολλοί από τους οποίους σκοτώθηκαν, ενώ οι επιζώντες αγωνιούσαν με την καθημερινή αντιμετώπιση των πιο εκπληκτικών φαινομένων.

Ο χρονικογράφος έγραφε τα εξής:

Έτσι είχε καταγράψει ο απλοϊκός Θηραίος το μαρτύριο των νησιωτών κατά τη διάρκεια των εκρήξεων του ηφαιστείου Κολούμπο, το αλαργινό 1650.

Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΕΘΝΟΣ», στις 22/10/1934…