Εκτός εαυτού ο Γιώργος Παπαδάκης στην εκπομπή του σήμερα, Τρίτη, με αφορμή ένα άρθρο του Μανώλη Καψή, στο οποίο αναφερόταν στο πρόσωπό του.
Στην ανάρτησή του ο Μ. Καψής καταφέρθηκε εναντίον του παρουσιαστή του Ant1 κατηγορώντας τον για υπόθαλψη «αντιμνημονιακής βίας», αφού «δικαιολογεί τη βία των τρομοκρατών που επιτέθηκαν στον Λουκά Παπαδήμο».
Ο κ. Παπαδάκης λοιπόν, μίλησε με πολύ σκληρά λόγια για τον δημοσιογράφο, αναφέροντας ατάκες όπως «απορώ πώς γίνατε και διευθυντής σε κανάλι. Αυτό θέλει μυαλό», ενώ απεκδύθηκε των κατηγοριών του κ. Καψή λέγοντας «ξέρετε, αυτό είναι και ποινικά κολάσιμο κύριε Καψή και θα το σκεφτώ αν θα κινηθώ νομικά. Με στοχοποιείτε. Ξέρω τι είπα. Δεν ξέρετε τι σας γίνεται και τι γράφετε.
Απορώ πώς σας είχαν κάνει διευθυντή σε κανάλι. Γιατί θέλει μυαλό εκεί… Θα με πει εμένα ο Καψής φασίστα. Εμένα, ο Καψής. Να ρωτήσετε τον πατέρα σας αν είμαι φασίστας με τον οποίο είχα μια ιδιαίτερη σχέση».
Το κείμενο του Μ. Καψή στο capital.gr είχε τίτλο «O Φιλιππάκης, ο Παπαδάκης και οι άλλοι» και το επίμαχο απόσπασμα ήταν το εξής:
«Ο πρώτος ήταν απροκάλυπτα χυδαίος. Ευχήθηκε να σκάσει βόμβα στα πόδια του Στουρνάρα. (Και μετά είπε το απίθανο ότι δεν ήταν δημόσιο σχόλιο. Αυτό που ανάρτησε στα κοινωνικά δίκτυα!!! Αμετανόητος και ανόητος). Νομίζει ότι κάνει αντίσταση. Αντίσταση στα συμφέροντα, στις ελίτ και τους Γερμανούς. Και φυσικά στους γερμανοτσολιάδες. Είναι «χρυσαυγίτης», απλά δεν το ξέρει. Είναι παιδί της ρητορικής του μίσους και του διχασμού που έσπειραν οι Συριζαίοι και οι αγανακτισμένοι. Πως το έλεγαν τα παλικάρια; Ή εμείς ή αυτοί; Θα τους τελειώσουμε;
Ο δεύτερος είναι πιο πονηρός. Σχολίασε όμως ότι «κι εμείς δεν ζούμε καθημερινά μια τρομοκρατία;» Με αφορμή την επίθεση των τρομοκρατών στον Παπαδήμο. Η πολιτική στο ίδιο ζύγι με την ωμή βία. Ο συμψηφισμός. Γιατί φυσικά όταν υφίστασαι ασύμμετρη απειλή (τρομοκρατία) όλα τα μέσα αντίστασης είναι αποδεκτά (φάκελος βόμβα). Μία σου και μία μου… Έτσι δικαιολόγησε τη βία των τρομοκρατών και την σερβίρισε νομιμοποιημένη στο τραπέζι των τηλεθεατών. Πως το είπε και το άλλο; «Η ποσότητα ήταν μικρή, δεν ήθελαν να σκοτώσουν, να κάνουν θόρυβο ήθελαν.» Σιγά τ’ αυγά… δηλαδή.
Υπάρχουν και άλλοι τέτοιοι δημοσιογράφοι. Άλλοι ακόμα πιο χυδαίοι, άλλοι ακόμα πιο πονηροί, όλοι όμως φορείς των ίδιων χρυσαυγίτικων απόψεων. Οπαδοί της «αντιμνημονιακής βίας» που ευλόγησε ο ΣΥΡΙΖΑ όλα αυτά τα χρόνια».
