Η ιστορία για τη μαρτυρική πόλη του Χαλεπίου της Συρίας γράφεται με τραγικό τρόπο και πολύ αίμα, αλλά δεν είναι η πρώτη φορά.
Στις 11 Οκτωβρίου του 1138, το Χαλέπι είχε ισοπεδωθεί από έναν τεράστιο σεισμό, ο οποίος είχε ως αποτέλεσμα να γκρεμιστούν τα τείχη της πόλης και να παρασυρθούν στο θάνατο σχεδόν 230.000 άνθρωποι!
Εκατοντάδες χρόνια μετά τη μεγάλη τραγωδία, οι βόμβες των αεροπλάνων και ο πόλεμος καταστρέφει το «κόσμημα» της περιοχής. Το 1.138, δεν υπήρχαν αεροπλάνα και βόμβες, αλλά ο Εγκέλαδος, που «αποφάσισε» να πλήξει την περήφανη πόλη της Συρίας. Σύμφωνα με έναν Αιγύπτιο ιστορικό του 15ου αιώνα, σχεδόν 230.000 άνθρωποι χάθηκαν εκείνη την ημέρα σε ολόκληρη την περιοχή. Αναφορές από ιστορικούς του 12ου αιώνα επιβεβαιώνουν ότι τα θύματα ήταν εκατοντάδες χιλιάδες.
Σπίτια και παλάτια γκρεμίστηκαν, το τείχος της πόλης κατέρρευσε και η μορφολογία του εδάφους άλλαξε. Σύμφωνα με γραφές της εποχής, το χωριό Αζράμπ, κοντά στα όρη Κούρος, χάθηκε στα έγκατα της γης όταν το έδαφος άνοιξε και κυριολεκτικά το «κατάπιε». Ο μεγάλος αυτός σεισμός ήταν ένα από τα καταστροφικά γεγονότα που έπληξαν την περιοχή του Χαλεπιού από τον Οκτώβριο έως τον Δεκέμβριο του 1.138.
Μία δεκαετία αργότερα, η Συρία συμμάχησε με την τότε ηγεσία των Τούρκων νομάδων, Nur al-Din Zengi, το όνομα των οποίων χρησιμοποιεί σήμερα ένα από τα γκρουπ των ανταρτών που μάχονται κατά του Άσαντ, προκειμένου να αντισταθούν στους Σταυροφόρους. Η Δαμασκός, το Χαλέπι και η Έδεσσα, συμμάχησαν, ανοίγοντας το δρόμο για την ανάκτηση της Ιερουσαλήμ από τα χέρια των Σταυροφόρων και την επικράτηση στην περιοχή των Μουσουλμάνων.
