Σύμφωνα με την τουρκική εφημερίδα Hurriyet, οι επιστήμονες που ασχολούνται με τα αρχεία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, αρνούνται να υπερασπιστούν τις θέσεις των Βρετανών σχετικά με τον Λόρδο Έλγιν.
Σε έρευνα που πραγματοποίησαν, οι Zeynep Aygen και Orhan Sakin ανακάλυψαν ότι το φιρμάνι του σουλτάνου Σελίμ Γ' το οποίο επικαλέστηκε ο 7ος Κόμης του Έλγιν για να ακρωτηριάσει τον Παρθενώνα από τα γλυπτά ήταν ανύπαρκτο. Μάλιστα η απόδειξη την οποία επικαλείται το Βρετανικό Μουσείο για να ισχυρίζεται ότι τα μάρμαρα απομακρύνθηκαν με νόμιμο τρόπο, είναι μία φράση που σήμερα υπάρχει μεταφρασμένη σε μια επιστολή στα ιταλικά.
Το πρωτότυπο φιρμάνι που υποτίθεται ότι έδινε την άδεια στον Λόρδο Έλγιν να απομακρύνει τα γλυπτά, δεν βρέθηκε ποτέ.
Με αυτόν τον τρόπο οι Τούρκοι επιστήμονες καταρρίπτουν τις θέσεις των Βρετανών ότι είχαν εξασφαλίσει την άδεια του Σουλτάνου. Οι δύο επιστήμονες βρέθηκαν στην Αθήνα στις 23 Φεβρουαρίου σε μια παρουσίαση και μαζί με Έλληνες ομολόγους τους ανέφεραν με αποδείξεις πως δεν υπάρχει Σουλτανικό φιρμάνι.
«Προσπαθούμε απλά να ρίξουμε φως στην υπόθεση» είπαν σχετικά.
«Ο μεγάλος Βεζύρης έδωσε άδεια για να ταξιδέψουν οι Βρετανοί καθώς ο Σουλτάνος έλειπε σε πόλεμο, δεν υπάρχει όμως άδεια για να πάρουν τα μάρμαρα» πρόσθεσαν.
Ποιος ήταν ο Λόρδος Έλγιν
Ο Λόρδος Έλγιν που διατέλεσε πρέσβης της Μεγάλης Βρετανίας στην Κωνσταντινούπολη στις αρχές του 1800, μετέφερε στη χώρα τους 200 κομμάτια από τον Παρθενώνα και τα πούλησε στο Βρετανικό Κοινοβούλιο.
Το 1980 η τότε υπουργός πολιτισμού Μελίνα Μερκούρη ξεκίνησε εκστρατεία για την επιστροφή των έργων.
Τον περασμένο Ιούνιο ο επικεφαλής των Εργατικών Τζέρεμι Κόρμπιν δήλωσε πως τα γλυπτά εκλάπησαν και πως θα τα επιστρέψει όταν οι Εργατικοί πάρουν την εξουσία.
Έπειτα το ελληνικό υπουργείο Πολιτισμού έστειλε επιστολή στη Βρετανία ζητώντας να διαπραγματευτεί για τα Ελγίνεια Μάρμαρα αλλά η Αγγλία αρνήθηκε τον ισχυρισμό (του Κόρμπιν) λέγοντας πως αυτά δόθηκαν με Σουλτανικό Φιρμάνι στον Λόρδο Έλγιν.
Το αίτημα για την επιστροφή των γλυπτών είναι συνυφασμένο με την ύπαρξη του σύγχρονου ελληνικού κράτους, ενώ κατά καιρούς υπάρχουν φωνές από τον τύπο της Βρετανίας που αξιώνουν επιστροφή του στον τόπο τους.
