Ο γρίφος γιατί οι άνθρωποι ψηλώνουν περισσότερο απ'ό,τι στο παρελθόν και ωριμάζουν γρηγορότερα λύθηκε, με τους επιστήμονες να θεωρούν υπεύθυνο έναν υποδοχέα του εγκεφάλου. 

Οι επιστήμονες γνωρίζουν εδώ και καιρό πως οι άνθρωποι με καλή διατροφή και αξιόπιστη πρόσβαση σε σίτιση τείνουν να ψηλώνουν περισσότερο και να ωριμάζουν γρηγορότερα. Ενδεικτικά, ο μέσος όρος ύψους στο Ηνωμένο Βασίλειο αυξήθηκε κατά 10 εκατοστά κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα καθώς η διατροφική υγεία βελτιώθηκε. 

Από την άλλη, στη Νότια Κορέα, για παράδειγμα, το ύψος των ενηλίκων εκτοξεύθηκε όταν η χώρα από μια φτωχή περιοχή εξελίχθηκε σε ανεπτυγμένη κοινωνία. Ωστόσο, σε περιοχές της Νότιας Ασίας και της Αφρικής, οι άνθρωποι είναι μόλις ελαφρώς ψηλότεροι σε σχέση με έναν αιώνα πριν. 

Είναι γνωστό πως τα σήματα των υποδοχέων που ενεργοποιούνται από τη σίτιση, φτάνουν σε ένα σημείο του εγκεφάλου που αποκαλείται υποθάλαμος και είναι υπεύθυνος για ζωτικές λειτουργίες, όπως ο μεταβολισμός, η ανάπτυξη, η αναπαραγωγή κ.τ.λ.

Η νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Nature από ερευνητές του πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ σε συνεργασία με ομάδες από τα πανεπιστήμια Queen Mary του Λονδίνου, του Μπρίστολ, του Μίσιγκαν και του Βάντερμπιλντ αποκαλύπτει τον υποδοχέα πίσω από αυτή τη διαδικασία. 

Αποκαλείται MC3R και είναι ο καθοριστικός σύνδεσμος μεταξύ τροφής και ανάπτυξης/σεξουαλικής ανάπτυξης.

«Λέει στο σώμα είμαστε καλά εδώ, έχουμε πολύ φαγητό οπότε μεγαλώνουμε γρήγορα, έχουμε εφηβεία σύντομα και κάνουμε πολλά παιδιά» εξηγεί ο καθηγητής Σερ Στίβεν Ο'Ράιλι του Κέιμπριτζ, συντάκτης της έρευνας. 

«Δεν είναι μαγικό - έχουμε το πλήρες διάγραμμα συνδέσεων τού πώς συμβαίνει» προσθέτει ο ίδιος. 

Όταν ο υποδοχέας του εγκεφάλου δε λειτουργεί φυσιολογικά στους ανθρώπους, οι ερευνητές διαπίστωσαν πως οι άνθρωποι τείνουν να είναι μικρότεροι σε ύψος και να φτάνουν στην εφηβεία τους πιο αργά σε σχέση με άλλους. 

Η ομάδα επιβεβαίωσε την εγκυρότητα του παραπάνω μέσω της γενετικής σύνθεσης ενός τεράστιου δείγματος σχεδόν 500.000 εθελοντών. 

Τα παιδιά που διαπιστώθηκε πως έφεραν γενετικές μεταλλάξεις που εμπόδιζαν τη λειτουργία του συγκεκριμένου υποδοχέα, ήταν όλα πιο κοντά και ζύγιζαν λιγότερο από άλλα, κάτι που καταδείκνυε πως η επίδραση ξεκινούσε νωρίς στη ζωή του ανθρώπου. 

Μάλιστα, οι ερευνητές βρήκαν ένα άτομο το οποίο είχε μεταλλάξεις και στα δύο αντίγραφα του γονιδίου, κάτι εξαιρετικά σπάνιο και επιβλαβές. Το συγκεκριμένο άτομο ήταν πολύ κοντό και ξεκίνησε την εφηβεία του μετά την ηλικία των 20 χρόνων. 

Φάρμακα για το μέλλον 

Ωστόσο, οι άνθρωποι δεν είναι ανυπεράσπιστοι μπροστά σ'αυτό. Οι ερευνητές μελέτησαν ποντίκια για να επιβαιώσουν πως η ίδια διαδικασία λειτουργεί και στα ζώα. 

Η ανακάλυψη αυτή μπορεί να βοηθήσει παιδιά με σοβαρές καθυστερήσεις στην ανάπτυξή τους καθώς και όσους γίνονται πολύ ευάλωτοι λόγω χρόνιων παθήσεων και χρειάζεται να ενισχύσουν τον μυικό ιστό τους. 

«Η μελλοντική έρευνα πρέπει να διαπιστώσει αν τα φάρμακα που επιλεκτικά ενεργοποιούν τον MC3R μπορούν να βοηθήσουν στην ανακατεύθυνση θερμίδων στους μυς και άλλους αδύναμους ιστούς, με την προοπτική να βελτώσουν τη σωματική λειτουργία τέτοιων ασθενών» σημείωσε ο καθηγητής Ο'Ράιλι. 

Οι επιστήμονες έχουν ήδη αναγνωρίσει τον υποδοχέα του εγκεφάλου που ελέγχει την όρεξη, τον αποκαλούμενο MC4R, τον οποίο όσοι δεν διαθέτουν, συνήθως είναι υπέρβαροι.