Πολλά και μυστηριώδη δυστυχήματα έχουν συμβεί κατά καιρούς εις βάρος διαφόρων συλλεκτών σπανίων και αρχαίων αντικειμένων και τα οποία αποδίδονται μετ’ επιμονής στην υπερφυσική δύναμη των ίδιων των αντικειμένων.Μια τέτοια περίπτωση, λοιπόν, προβλημάτιζε τον Τύπο κατά τα 1920. Ένας Άγγλος Αξιωματικός, ο οποίος περιόδευε στην Αίγυπτο, απέκοψε την κεφαλή μιας μούμιας, την οποία κατόπιν την πήρε μαζί του στην Αγγλία μέσα σε μια γυάλινη προθήκη.Ο Αξιωματικός αυτός ήταν νέος, υγιέστατος και απολάμβανε γενικής εκτίμησης. Λόγω της μεγάλης του μόρφωσης και του θετικού του πνεύματος, δεν έτρεφε καμία πίστη στις προλήψεις και στις δεισιδαιμονίες.Εν τούτοις, μετά την παρόδο λίγων μόλις ημερών από τον επαναπατρισμό του, η συμπεριφορά του άλλαξε άρδην. Από ήρεμος και αβρός που ήταν προηγουμένως, μετατράπηκε σε έναν απότομο, τραχύ και δύστροπο άνθρωπο, που εκνευριζόταν με το παραμικρό, έχοντας βίαια και ανεξέλεγκτα ξεσπάσματα, ενώ καταλαμβανόταν συχνά από επεισόδια οξύτατου πανικού και τρόμου.Συγχρόνως, μετά από λίγες εβδομάδες κατελήφθη από ένα παράξενο είδος νευρικών διαταραχών, που εξελίχθηκαν ταχύτατα σε βαριά νευρασθένεια. Οι ιατροί που κλήθηκαν να τον εξετάσουν, δεν μπόρεσαν να καθορίσουν τα αίτια της νευρικής προσβολής.Αργότερα, προσεκλήθη ένας επιφανής ψυχίατρος, ο οποίος διατύπωσε την άποψη ότι η νευρική κρίση του Αξιωματικού οφειλόταν σε μια μυστηριώδη και ανεξιχνίαστη επιρροή που του ασκούσε, με τρόπο ακαθόριστο και αινιγματικό, η κεφαλή της μούμιας.Στην αρχή, η υπόθεση αυτή θεωρήθηκε γελοία και επιπόλαιη. Μετά, όμως, από την επιμονή των οικείων του, η κεφαλή της μούμιας απεστάλη ξανά στην Αίγυπτο.Το αποτέλεσμα υπήρξε απροσδόκητο. Σχεδόν αμέσως, ο νεαρός Αξιωματικός συνήλθε πλήρως, χωρίς να του παρασχεθεί καμία ιδιαίτερη θεραπεία.Ανάλογη ήταν η περίπτωση ενός Αμερικανού ιεραποστόλου, που περιόδευε εκείνη την εποχή στη Νέα Ζηλανδία. Κάποιος θρησκευτικός αρχηγός της φυλής των Μαορί πρόσφερε στον ιεραπόστολο ένα περίτεχνο μικρό είδωλο, φυλασσόμενο με μεγάλη ευλάβεια από τον εκάστοτε αρχηγό της φυλής του.Δεν πέρασαν πολλές μέρες και ο ιεραπόστολος αυτός ξαφνικά έχασε τα λογικά του και κλείστηκε σε ένα φρενολογικό άσυλο για νοσηλεία. Στο φρενοκομείο έμεινε για περίπου ένα χρόνο, ενώ οι ιατροί είχαν αποφανθεί ότι η κατάστασή του ήταν ανίατη.Ξαφνικά, όμως, ένα βράδυ, στο σπίτι του ιεραποστόλου είχαν εισβάλει διαρρήκτες, οι οποίοι, μεταξύ άλλων αντικειμένων, έτυχε να αφαιρέσουν και το μικρό πολύτιμο είδωλο των Μαορί. Εντελώς αναπάντεχα, ο ιεραπόστολος θεραπεύτηκε και αφέθηκε ελεύθερος να επιστρέψει στην οικογένειά του.Επίσης, μια βαθύπλουτη Αμερικανίδα, η οποία είχε περιοδεύσει επί μακρόν στη Νότια Αφρική, θέλησε κάποια στιγμή να αγοράσει ένα εξόχως ιδιότροπο βραχιόλι που φορούσε μια ιθαγενής.Μα, η ιθαγενής αρνήθηκε να το πουλήσει στην ξένη και δε δεχόταν κανένα χρηματικό αντίτιμο, όσο γενναιόδωρο και να ήταν, λέγοντας ότι ήταν οικογενειακό κειμήλιο τεράστιας πνευματικής αξίας για την ίδια.Όμως, οι συνοδοί της Αμερικανίδας της το απέσπασαν με τη βία και της πέταξαν σαν αμοιβή μια λίρα. Η ιθαγενής, ανήμπορη να αντιδράσει στην “πλούσια λευκή κυρία”, ξέσπασε σε λυγμούς.Την επόμενη κιόλας μέρα, το καραβάνι της Αμερικανίδας, το οποίο συνέχιζε το περιπετειώδες ταξίδι του στις εξωτικές ομορφιές της Αφρικής, δέχτηκε την άγρια επίθεση μιας αγέλης τίγρεων. Από τους συνοδούς της, οι περισσότεροι βρήκαν τον θάνατο, μεταξύ των οποίων κατασπαράχτηκαν πρώτοι εκείνοι που απέσπασαν με τη βία το βραχιόλι, αλλά και η ζάπλουτη κακομαθημένη ξένη.Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “ΕΘΝΟΣ”, στις 24/07/1920…
