Όπως σημειώνουν οι ερευνητές, υπάρχουν σχετικά λίγοι γνωστοί παράγοντες κινδύνου για τον καρκίνο του προστάτη και ενώ υπάρχουν καλές ενδείξεις για τις ευεργετικές επιδράσεις της σωματικής δραστηριότητας στον κίνδυνο εμφάνισης αρκετών καρκίνων, οι συσχετίσεις με τον καρκίνο του προστάτη είναι λιγότερο σαφείς.
Η ερευνητική ομάδα από τη Σουηδία μελέτησε στοιχεία για 57.652 άνδρες που περιλαμβάνονταν σε μια σουηδική βάση δεδομένων υγείας. Οι πληροφορίες σχετίζονταν με τη σωματική δραστηριότητα, τον τρόπο ζωής, την αντιλαμβανόμενη υγεία, τη μέτρηση της σωματικής μάζας και του ύψους, καθώς και τα αποτελέσματα τουλάχιστον δύο καρδιοαναπνευστικών δοκιμασιών που μετρήθηκαν σε στατικό ποδήλατο.
Οι συμμετέχοντες χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες, σε εκείνους που αυξήθηκε η καρδιοαναπνευστική τους ικανότητα ετησίως κατά περισσότερο από 3%, σε όσους μειώθηκε κατά περισσότερο από 3% και σε όσους παρέμεινε σταθερή.
Οι συμμετέχοντες παρακολουθήθηκαν από την ημερομηνία της τελευταίας αξιολόγησης ως την ημερομηνία διάγνωσης καρκίνου του προστάτη ή θανάτου από οποιαδήποτε αιτία ή έως τις 31 Δεκεμβρίου 2019, κατά μέσο όρο για μια περίοδο επτά ετών.
Οι ερευνητές εντόπισαν ότι οι συμμετέχοντες των οποίων η φυσική κατάσταση είχε βελτιωθεί κατά 3% ή περισσότερο ετησίως είχαν 35% λιγότερες πιθανότητες να αναπτύξουν καρκίνο του προστάτη σε σχέση με εκείνους των οποίων η φυσική κατάσταση είχε μειωθεί.
Επιπλέον, οι συμμετέχοντες κατανεμήθηκαν σε τρεις ομάδες ανάλογα με την αρχική φυσική τους κατάσταση, χαμηλή, μέτρια και υψηλή. Στην περίπτωση αυτή η συσχέτιση μεταξύ φυσικής κατάστασης και μείωσης του κινδύνου εμφάνισης καρκίνου του προστάτη ήταν κατά 15% χαμηλότερη μόνο για όσους είχαν αρχικά μέτριο επίπεδο φυσικής κατάστασης.
Τα ευρήματα ωθούν τους ερευνητές στο συμπέρασμα ότι οι άνδρες θα πρέπει να ενθαρρύνονται να βελτιώνουν το επίπεδο της φυσικής τους κατάστασης για να μειώσουν τις πιθανότητες να νοσήσουν από καρκίνο του προστάτη.
Ωστόσο, διευκρινίζουν ότι πρόκειται για μελέτη παρατήρησης και ως εκ τούτου δεν μπορεί να τεκμηριώσει αιτιώδεις παράγοντες. Επίσης, συμπληρώνουν ότι οι γενετικοί παράγοντες έχουν σημαντικό ρόλο τόσο στην καρδιοαναπνευστική ικανότητα ενός ατόμου όσο και στον κίνδυνο καρκίνου.
