Καταρχάς, όπως μας λέει και η wiki, η ιαπωνική σύνθετη λέξη με δύο ιδεογράμματα, που σημαίνει «Θείος Άνεμος», είναι Καμικάζε και όχι -το εσφαλμένο- Καμικάζι.
Για όσους δεν το ξέρουν, κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι Καμικάζε ήταν οι Ιάπωνες πιλότοι αυτοκτονίας που έριχναν εσκεμμένα τα αεροπλάνα τους στα Συμμαχικά πολεμικά πλοία. Αυτές οι επιθέσεις έλαβαν χώρα στα τελευταία στάδια της εκστρατείας του Πολέμου στον Ειρηνικό ωκεανό. Τα αεροπλάνα τους ήταν συχνά γεμάτα βόμβες και εκρηκτικά, έτσι ώστε, πέφτοντας στα πλοία να κάνουν μεγαλύτερη ζημιά.
Πίσω στο αρχικό ερώτημα: Αφού ήταν πιλότοι αυτοκτονίας, που ήξεραν ότι τους περίμενε ο θάνατος, γιατί φορούσαν κράνη;
Πρώτα απ’ όλα, οι Καμικάζε δεν φορούσαν κράνη, αλλά καλύμματα από μαλακό δέρμα, σαν αυτό που φορούσε ο Τσαρλς Λίντμπεργκ και η Αμέλια Έρχαρτ.
Επίθεση Καμικάζε στη μάχη του Κόλπου Leyte τον Απρίλιο του 1944. Η μάχη αυτή θεωρείται ως η μεγαλύτερη ναυμαχία του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και, βάσει μερικών κριτηρίων, ίσως η μεγαλύτερη ναυμαχία στην ιστορία.
Τα καλύμματα κάλυπταν το κεφάλι και τα αυτιά τους. Κρατούσαν τους πιλότους ζεστούς και τους προστάτευαν από το να κουφαθούν κατά τη διάρκεια μιας πτήσης έχοντας την καλύπτρα του πιλοτηρίου τους ανοιχτή.
Σε αντίθεση με τους περισσότερους πιλότους, οι οποίοι έκλειναν την καλύπτρα, οι Καμικάζε τις είχαν ανοιχτές για να έχουν καλύτερη εικόνα κατά την απογείωση, την προσγείωση ή και τον στόχο.
Ακόμα κι αν είχαν σύγχρονα κράνη, σίγουρα ήταν άσκοπο να τα φορούν: αν ένα αεροπλάνο συντριβεί σε ένα στερεό αντικείμενο, όπως ένα πολεμικό πλοίο, το κράνος του πιλότου δεν πρόκειται να τον βοηθήσει σε κάτι… Με το να φοράνε όμως τα καλύμματα, προστάτευαν το κεφάλι τους από το να χτυπιέται στην καλύπτρα του αεροπλάνου κατά τη διάρκεια ελιγμών με υψηλή ταχύτητα, όπως παραδείγματος χάρη όταν εφορμούσαν ενός πλοίου και δεχόντουσαν αμυντικά πυρά…
Επιπλέον, οι αποστολές τους ματαιώνονταν συχνά λόγω αναταραχών, κακών καιρικών συνθηκών ή προβλήματα ορατότητας.
