Σε μια εποχή που όλα πλέον μπορούν να δομηθούν άρτια, άρα να μην ξεχωρίσουν, σε μια εποχή που επιλέγεται το mainstream και καταλήγει να είναι κούφιο, το Cobra Kai πέτυχε και με τη δεύτερη σεζόν να δώσει στον θεατή κάτι στέρεο. Κάτι που είναι πολύ καλό και το νιώθει.
Αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο κι ούτε βασίζεται στη συναισθηματική σύνδεση με τον κόσμο του Karate Kid ή της πρώτης σεζόν. Η δεύτερη σεζόν θα μπορούσε να είναι η πρώτη γιατί δεν πατάει πάνω σε ό,τι χτίστηκε πριν ένα χρόνο. Πάει ένα βήμα πιο μπροστά και χτίζει κάτι ξανά από τα θεμέλια και το φτάνει πιο πάνω από το προηγούμενο κτίριο.
Διαβάστε τη συνέχεια στο
