Το Jun'yō Maru ήταν ένα ιαπωνικό φορτηγό πλοίο ναυπήγησης 1913 από την εταιρεία Robert Duncan & Co της Γλασκώβης. Είχε εκτόπισμα 5.065 τόνων και ήταν μήκους 123 μέτρων, και πλάτους 16 μέτρων το οποίο το 1926 πουλήθηκε σε ιαπωνική εταιρεία.
Το σκάφος ήταν ένα από τα πλοία αποκαλούμενα ως «κολαστήρια» τα οποία ήταν ειδικά διαρρυθμισμένα από τον ιαπωνικό Στρατό έτσι να χωρούν το μεγαλύτερο δυνατό αριθμό «επιβατών» (ουσιαστικά αιχμάλωτοι των Ιαπώνων) οι οποίοι μεταφέρονταν σε διάφορες τοποθεσίες για καταναγκαστικά έργα.
Ειδικότερα το Jun'yō Maru και για να μεταφέρει μεγάλο αριθμό ατόμων είχε μετασκευαστεί με ψευδοκαταστρώματα από μπαμπού ενώ το εσωτερικό ήταν διαρρυθμισμένο έτσι ώστε να απαρτίζεται από εκατοντάδες κελιά, κατασκευασμένα επίσης από μπαμπού.Το ίδιο συνέβαινε και στο εξωτερικό κατάστρωμα.
Στις 18 Σεπτεμβρίου του 1944 το σκάφος μετέφερε αιχμαλώτους για την κατασκευή μιας σιδηροδρομικής γραμμής μεταξύ του Pakan Baru και του Muaro στη Σουμάτρα. Το σκάφος δεν έμελλε να φτάσει στον προορισμό του καθώς τορπιλίστηκε από το βρετανικό υποβρύχιο HMS Tradewind.
Μετέφερε σε αφόρητες συνθήκες 1,377 Ολλανδούς αιχμαλώτους, 64 Βρετανούς, 8 Αμερικανούς και πάνω από 4.200 κατοίκους από την Ιάβα.
Από το ναυάγιο έχασαν τη ζωή τους 5.620 άτομα (ο μεγαλύτερος αριθμός θυμάτων που έχει σημειωθεί ποτέ σε ναυάγιο). «Διασώθηκαν» 620 αιχμάλωτοι, μόνο και μόνο για να χρησιμοποιηθούν από τους Ιάπωνες σε άλλα καταναγκαστικά έργα στην κατασκευή σιδηροδρομικής γραμμής στην Μιανμάρ, όπου οι περισσότεροι βρήκαν το θάνατο από τις κακουχίες.
