Το δικό του λιθαράκι στη διαμόρφωση της έρευνας για το κλίμα στα Βραχώδη Όρη, έβαλε ο Αμερικανός ερασιτέχνης ερευνητής Μπίλι Μπαρ.
Ήταν επί σχεδόν 50 χρόνια ολομόναχος σε υψόμετρο 3.048 μέτρων, με μοναδικό του χόμπι να καταγράφει το ύψος του χιονιού, όλες τις εποχές, χειμώνα - καλοκαίρι
Όλα αυτά τα χρόνια έχει εστιάσει τη μελέτη του σε μία απομακρυσμένη περιοχή στην αμερικανική Δύση, όπως γράφει η εφημερίδα «Washington Post».
Σε ηλικία 71 ετών, ο Μπίλι Μπαρ συνεχίζει απτόητος να κάνει αυτό που έκανε όταν είχε μαύρα μαλλιά και το αίμα του έβραζε... Να ανεβοκατεβαίνει χιονισμένες πλαγιές βυθίζοντας ένα χάρακα στο έδαφος...
Το εργαλείο του είναι απλό. Το ίδιο χρησιμοποιούσε και τη δεκαετία του 1970. Ένας ξύλινος χάρακας, σαν κι αυτό που έχουν οι μαθητές στο σχολείο.
Φορώντας μία βρώμικη μάσκα πάνω από τα λευκά γένια του, ο Μπαρ εξηγεί στην εφημερίδα «Washington Post» ότι, τα δεδομένα που έχει συλλέξει τις τελευταίες πέντε δεκαετίες, τα έχει καταγράψει σε διάφορα σημειωματάρια.
Το μοναχικό ταξίδι του τολμηρού Αμερικανού ξεκίνησε όταν αποφάσισε να εγκαταλείψει το Νιου Τζέρσεϊ και να γίνει ο μοναδικός κάτοικος μιας εγκαταλελειμμένης πόλης εξόρυξης μετάλλων. Η πόλη «Gothic» που έχει γίνει το σπίτι του τον τελευταίο μισό αιώνα, βρίσκεται σε ύψος 3.048 μέτρων στα Βραχώδη Όρη.
«Συννεφιασμένο όλο το πρωινό», έγραψε στις 4 Νοεμβρίου του 1973. «7¾» χιόνι. Στην πορεία, ο Μπαρ έγινε άθελά του «μάρτυρας» της κλιματικής αλλαγής, συλλέγοντας σημαντικά δεδομένα που θα διαφώτιζαν τους επιστήμονες σχετικά με τη μετανάστευση των κολιμπρί και τη χειμερία νάρκη της μαρμότας.
Η έρευνά του επικεντρώθηκε σε μία τοποθεσία στην κορυφή ενός βουνού. Η συγκεκριμένη περιοχή είναι τα τελευταία χρόνια στο επίκεντρο της προσοχής των επιστημόνων, καθώς οι Δυτικές Ηνωμένες Πολιτείες βρίσκονται αντιμέτωπες με σοβαρό πρόβλημα ξηρασίας.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο Μπίλι Μπαρ καταγράφει δεδομένα στο λόφο όπου βρίσκεται το Βιολογικό Εργαστήριο «Βραχώδη Όρη», ένα τοπικό ερευνητικό κέντρο που ζωντανεύει κάθε καλοκαίρι με τους ερευνητές να μελετούν αλπικά αγριολούλουδα και ζώα, το οποίο όμως μένει ερμητικά κλειστό όταν ξεκινάει να χιονίζει.
Στο κατάλυμά του, ο Αμερικανός γενειοφόρος φροντίζει καθημερινά να προμηθεύεται καυσόξυλα, ετοιμάζει τα σημειωματάριά του και κερώνει τα σκι με τα οποία κινείται στις χιονισμένες πλαγιές.
Ωστόσο, καθώς ετοιμάζεται να περάσει τον 50ο χειμώνα στην κορυφή του λευκού βουνού, αισθάνεται έντονους πόνους στα πόδια και τα ισχία του. Ανησυχεί, όπως λέει, ότι αυτός μπορεί να είναι ο τελευταίος χειμώνας του στην παγωμένη απομόνωση.
Αν και πλέον δεν απολαμβάνει τη μοναξιά, είναι αποφασισμένος να συνεχίσει να συλλέγει δεδομένα για το ύψος του χιονιού. Λέει ότι αισθάνεται μια ηθική υποχρέωση να συνεχίσει το έργο του.
Ο Μπαρ έφθασε στο εγκαταλελειμμένο χωριό «Gothic» το 1972. Τότε ήταν προπτυχιακός φοιτητής και συμμετείχε σε μία έρευνα για τη χημεία του νερού. Έμεινε μέχρι το τέλος της χρονιάς και το επόμενο καλοκαίρι, εγκαταστάθηκε μόνιμα. Στα βουνά ένιωσε ήρεμος. Το σπίτι του ήταν μία καλύβα με μια λάμπα κηροζίνης και έναν υπνόσακο.
«Δεν είχα κάνει σκι ποτέ στη ζωή μου.Τότε δεν είχα ιδέα τι έκανα», λέει. Για να προμηθευτεί τα αναγκαία, πηγαίνει στη Crested Butte, μια κοντινή πόλη. Τη δεκαετία του 1980, έχτισε μόνος του ένα πιο άνετο κατάλυμα. Το γεγονός ότι μένει δίπλα στο εργαστήριο «Βραχώδη Όρη», του επιτρέπει να συνεισφέρει με τον τρόπο του στο έργο των επιστημόνων.
Αρχικά ο Μπαρ είχε αναλάβει τα υδραυλικά και την τακτοποίηση των βιβλίων στο εργαστήριο. Με την πάροδο του χρόνου, όμως, ο Μπίλι Μπαρ διαπίστωσε ότι του άρεσε να συγκρίνει δεδομένα για το ύψος του χιονιού.
Έχει γράψει συνολικά δέκα σημειωματάρια και τώρα τα οργανώνει σε μορφή excel για να τα δημοσιεύσει στον ιστότοπό του. Οι ερευνητές του ζητούν τακτικά τα δεδομένα του.
«Το κάνω γιατί νοιάζομαι για τους άλλους και θέλω να τους βοηθήσω. Αλλά αφού δεν έχω και δεν είχα κοινωνική ζωή, τι άλλο μπορώ να κάνω;», όπως υποστηρίζει. «Στη δεκαετία του '70, υπήρχαν χειμώνες όπου είχαμε πάνω από 100 ημέρες χιόνι. Τον περασμένο χειμώνα, όμως, οι ημέρες με χιόνι ήταν μόλις εννέα», λέει ο Μπαρ σχολιάζοντας τα δεδομένα του.
Όταν έχει χρόνο, «ρουφάει» εφημερίδες. Του αρέσει να διαβάζει κυρίως ρομαντικές ιστορίες. Η πολιτική δεν τον ενδιαφέρει. Ωστόσο, δίνει προσοχή στις ειδήσεις που αφορούν το κλίμα: «Πιστεύω πραγματικά ότι βρισκόμαστε αντιμέτωποι μ' ένα σωρό προβλήματα που αφορούν το κλίμα. Και δεν έχουμε πολύ χρόνο να τα αντιμετωπίσουμε».