Μία νέα σεξουαλική επανάσταση φέρνει η ψηφιακή τεχνολογία. Με λίγα λόγια, το σεξ όπως το ξέραμε, καλύτερα να το ξεχάσουμε...

Η τεχνολογία έχει ήδη μεταμορφώσει τον τρόπο με τον οποίο διαμορφώνουμε τις διαπροσωπικές μας σχέσεις.

Τώρα όμως οι ειδικοί καταγράφουν ένα νέο κύμα τεχνολογιών που αναδιαμορφώνουν τον τρόπο με τον οποίο κάποιοι αντιλαμβάνονται την σεξουαλική τους ταυτότητα.

Επιστήμονες του πανεπιστημίου του MIT υποστηρίζουν ότι, οι άνθρωποι που αποκαλούνται «digisexuals»- αν μας επιτρέπεται η απόδοση ως «ψηφιοσέξουαλ»- στρέφονται προς τις προηγμένες τεχνολογίες, όπως τα ρομπότ, την εικονική πραγματικότητα (VR) και τις συσκευές, γνωστές ως teledildonics, που επιτρέπουν στους ερωτευμένους να διατηρούν την φωτιά της σχέσης τους σε μεγάλες αποστάσεις.

Ψηφιοσεξουαλικότητα

Στην έρευνα χρησιμοποιείται ο όρος «digisexuality» με δύο έννοιες:

Με την πρώτη, την ευρύτερη έννοια, περιγράφεται η χρήση προηγμένων τεχνολογιών στο σεξ και τις σχέσεις.

«Οι άνθρωποι είναι ήδη εξοικειωμένοι με αυτό που ονομάζουμε σεξουαλικές τεχνολογίες πρώτου κύματος, τα οποία είναι τα πολλά πράγματα που χρησιμοποιούμε για να μας συνδέσουμε με τους σημερινούς ή μελλοντικούς εταίρους μας. Χρησιμοποιούμε το Snapchat και το Skype και απευθυνόμαστε σε εφαρμογές εύρεσης συντρόφου όπως το Tinder και το Bumble για να κάνουμε νέες γνωριμίες», επισημαίνουν οι ειδικοί.

Αυτές οι τεχνολογίες έχουν υιοθετηθεί τόσο ευρέως, τόσο γρήγορα, με αποτέλεσμα να έχουν να έχουν μπει για τα καλά στη ζωή μας.

Όπως και με τις ανθρώπινες σχέσεις τους, οι άνθρωποι σχετίζονται με την τεχνολογία με τρόπους που μπορεί να προκαλούν ασφάλεια, ανησυχία, αποστροφή ή συνδυασμό των τριών.

Υπάρχει μια δεύτερη, στενότερη έννοια, με την οποία χρησιμοποιούμε τον όρο digisexuals για άτομα των οποίων η σεξουαλική ταυτότητα διαμορφώνεται από αυτό που ονομάζουμε σεξουαλικές τεχνολογίες δευτέρου κύματος.

Αυτές οι τεχνολογίες ορίζονται από την ικανότητά τους να προσφέρουν σεξουαλικές εμπειρίες που είναι έντονες, εμβληματικές και δεν εξαρτώνται από ανθρώπινο σύντροφο.

«Με τα σεξορομπότ είναι περισσότερο εξοικειωμένοι οι άνθρωποι του δεύτερου κύματος τεχνολογίας. Ορισμένες εταιρείες διαθέτουν σεξορομπότ αλλά απέχουν μακράν από αυτά που θεωρούν οι άνθρωποι σωστές σεξομηχανές.

Υπάρχουν αρκετές εταιρείες, όπως η εταιρεία «Real Doll», που εργάζονται για την ανάπτυξη πραγματικών sexbots. Υπάρχουν όμως μερικά τεχνικά εμπόδια που πρέπει να ξεπεραστούν. Για παράδειγμα, η πραγματική διαδραστική τεχνητή νοημοσύνη εξελίσσεται αργά και αποδεικνύεται δύσκολο να μάθεις σ΄ένα ρομπότ να περπατάει. Πιο ενδιαφέρον, ορισμένοι εφευρέτες έχουν αρχίσει να πειραματίζονται με καινοτόμα, μη ανθρωπόμορφα σχέδια για sexbots.

Στο μεταξύ, η εικονική πραγματικότητα προχωρά με αργούς ρυθμούς.

Και στη βιομηχανία του σεξ, η εικονική πραγματικότητα χρησιμοποιείται ήδη με τρόπους που υπερβαίνουν την παθητική προβολή της πορνογραφίας. Δημιουργούνται εντυπωσιακοί εικονικοί κόσμοι και περιβάλλοντα με πολλούς «παίκτες», συχνά συνδυασμένα με συσκευές οπτικής ανατροφοδότησης, που προσφέρουν έντονες σεξουαλικές εμπειρίες τις οποίες ο πραγματικός κόσμος πιθανόν ποτέ δεν θα μπορούσε. Με λίγα λόγια, «τρίο» με εικονικά σεξορομπότ θα είναι στη διάθεσή του ανθρώπινου είδους για να ικανοποιήσει τις ερωτικές του επιθυμίες.

Υπάρχουν αναμφισβήτητες ενδείξεις ότι οι τεχνολογίες δεύτερου κύματος έχουν επίδραση στον ανθρώπινο εγκέφαλο που είναι ποιοτικά διαφορετικές από αυτές του πρώτου κύματος.

Ο καθηγητής του πανεπιστημίου του MIT , Σέρι Ταρκλ όπως και άλλοι επιστήμονες, έχουν διενεργήσει μελέτες σχετικά με την ένταση του δεσμού των ατόμων που τείνουν να αναπτύξουν αυτό που αποκαλούν «συγγενικά αντικείμενα», όπως τα ρομπότ. Ο Tαρκλ ορίζει τα συγγενικά αντικείμενα ως «μη ζωντανά αντικείμενα που είναι, ή μάλλον φαίνεται να είναι, αρκετά ικανοποιητικά για τους ανθρώπους που θεωρούν ότι είναι σε αμοιβαία σχέση μαζί τους.

Οι εμπειρίες της εικονικής πραγματικότητας προσφέρουν επίσης ένα επίπεδο έντασης που είναι ποιοτικά διαφορετικό από άλλα μέσα.

Απολαυστικές εμπειρίες

Σε διάλεξη του Φόρουμ «Virtual Futures Forum» για το 2016, η ερευνήτρια εικονικής πραγματικότητας, Σίλβια Χουένι Παν, εξήγησε την εμβληματική φύση της τεχνολογίας αυτής. Δημιουργεί αυτό που περιέγραψε ως ψευδαίσθηση τοποθέτησης και αξιοπιστίας μέσα στον ανθρώπινο εγκέφαλο.

Ως αποτέλεσμα της θέσης σε πραγματικό χρόνο, της 3D στερεοφωνικής οθόνης και του συνολικού οπτικού πεδίου, ο εγκέφαλος του χρήστη πιστεύει ότι ο χρήστης είναι παρών στην πραγματικότητα»

Όπως λέει: «Αν οι καταστάσεις και τα γεγονότα που συμβαίνουν στην εικονική πραγματικότητα σχετίζονται πραγματικά με τις πράξεις σας και προσωπικά με εσάς, τότε αντιδράτε σε αυτά τα γεγονότα σαν να ήταν πραγματικά», υποστηρίζει η Παν και προσθέτει:

«Στις επόμενες δεκαετίες, οι τεχνολογίες αυτές θα γίνουν πιο εξελιγμένες και πιο διαδεδομένες. θα υπάρξει ένας αυξανόμενος αριθμός ανθρώπων που θα επιλέξουν να βρουν το σεξ και τις σχέσεις εξολοκλήρου από τεχνητούς συντρόφους σε εικονικά περιβάλλοντα...Οι τεχνολογίες όπως τα ρομπότ για σεξ και η πορνογραφία εικονικής πραγματικότητας θα αποτελέσουν αναπόσπαστο μέρος της σεξουαλικής μας εμπειρίας και δεν θα αισθανόμαστε την ανάγκη να ψάξουμε να βρούμε πραγματικό σύντροφο».