Οι επιστήμονες στο Μουσείο της Πενσυλβάνια στη Φιλαδέλφεια ,που επαναλειτούργησε πρόσφατα, ανακάλυψαν ένα σπάνιο και σημαντικό εύρημα στις αποθήκες τους -έναν πλήρη ανθρώπινο σκελετό που έζησε περίπου πριν από 6.500 χρόνια στη πόλη-κράτος των Σουμερίων Ουρ.
Ο εύστοχα αποκαλούμενος «Νώε» αρχικά βρέθηκε μέσα σε ένα στρώμα βαθιάς λάσπης, δείχνοντας ότι έζησε μετά από μια επική πλημμύρα.
Η πρώτη γνωστή καταγεγραμμένη στην ιστορία μεγάλη πλημμύρας προέρχεται από τη Σουμερία, σήμερα το νότιο Ιράκ και γενικά πιστεύεται ότι είναι ο ιστορικός πρόδρομος της βιβλικής ιστορίας του κατακλυσμού που γράφτηκε χιλιετίες αργότερα.
Ο σκελετός ανήκει σε ένα μεσήλικα άνδρα, ο οποίος είχε αποθηκευτεί σε ένα κουτί όμοιο με φέρετρο για 85 χρόνια και κάθε ίχνος από ίχνη ταυτοποίησης του είχε χαθεί. Ωστόσο, ένα πρόσφατο πρόγραμμα υλοποιήθηκε από το αρχαιολογικό μουσείο στη Φιλαδέλφεια για την ψηφιοποίηση των παλαιών αρχείων και αυτό έφερε την τεκμηρίωση και την ιστορία του σκελετού, πίσω στο φως, επιτρέποντας στον σκελετό να ταυτοποιηθεί επακριβώς και να συνειδητοποιηθεί η σημασία του, για πρώτη φορά.
Σύμφωνα με μια νέα αναφορά στο Past Horizons, ο σκελετός βρέθηκε αρχικά από τον Βρετανό αρχαιολόγο Sir Leonard Woolley γύρω 1929/1930 κατά τη διάρκεια της κοινής ανασκαφής του Μουσείου της Πενσυλβάνια και του Βρετανικού Μουσείου στην αρχαία πόλη της Ουρ, κοντά στη σημερινή Νασιρίγια του Ιράκ.
Ο σκελετός βρισκόταν σε ένα απίστευτο βάθος των 15.5 μέτρων, σε ένα βαθύ στρώμα λάσπης κάτω από το 4.500 ετών βασιλικό νεκροταφείο της πόλης. Τεστ αποκάλυψε ότι το στρώμα ήταν 2.000 χρόνων παλαιότερο από το νεκροταφείο, που χρονολογείται από την περίοδο της Ubaid (5.500 έως 4.000 π.Χ.).
Ένα σύνολο από 48 ανθρώπινα λείψανα βρέθηκαν στο στρώμα, αλλά ο «Νώε» ήταν ο μόνος σκελετός σε αρκετά καλή κατάσταση για να αφαιρεθεί. Στην πραγματικότητα, ο Νώε είναι ο μόνος πλήρης σκελετός που ανακτήθηκε ποτέ από αυτή την περιοχή και εποχή.
Μια φωτογραφία που δείχνει τους εργάτες να μεταφέρουν τον «Νώε» έξω από την περιοχή ανασκαφής το 1929/1930
Ο Sir Leonard Woolley αναφέρεται στο στρώμα της λάσπης, που ήταν πάχους 3 μέτρων σε ορισμένα σημεία, όπως το «στρώμα πλημμύρας», διότι, περίπου 12 μέτρα πιο κάτω, έφτασαν σε ένα στρώμα καθαρό, με περισσότερο νερό στη λάσπη.
Ο Νώε είναι φανερό ότι επιβίωσε ή έζησε μετά τον κατακλυσμό, καθώς θάφτηκε στις ήδη υπάρχουσες εναποθέσεις λάσπης. Ο Woolley προσδιορίζει ότι η αρχική τοποθεσία της Ουρ ήταν ένα μικρό νησί με ένα περιβάλλοντα βάλτο.
Στη συνέχεια, μια μεγάλη πλημμύρα κάλυψε την γη κατά την εποχή της Ubaid.
Οι άνθρωποι συνέχισαν να ζουν και να ευημερούν στην Ur, αλλά πολλοί μελετητές πιστεύουν ότι ήταν αυτή η πλημμύρα που καταγράφτηκε στις αρχαίες πλάκες σφηνοειδούς γραφής των Σουμερίων και επαναλήφθηκε από πολλούς πολιτισμούς σε όλο τον κόσμο. Ορισμένοι πιστεύουν επίσης ότι ήταν η αναφορά των Σουμερίων που ενέπνευσε αργότερα την βιβλική ιστορία της κιβωτού του Νώε.
