Η ποικιλία κι η μοναδικότητα της ελληνικής γλώσσας είναι καθολικά παραδεκτή από επιστήμονες κι ακαδημαϊκούς. Από τα αρχαία χρόνια μέχρι τις μέρες ομιλείται αδιάλειπτα (με προφανείς αλλαγές στο πέρασμα των χρόνων), με αποτέλεσμα την ύπαρξη χιλιάδων λέξεων.
O πλούτος της ελληνικής γλώσσας είναι πολύ μεγάλος και γνωστός. Ωστόσο αυτό που δεν είχε καταγραφεί μέχρι τώρα είναι η μεγαλύτερη λέξη σε αριθμό χαρακτήρων.
Η λέξη λοιπόν αυτή ανήκει στον Αριστοφάνη με την οποία περιέγραφε μονολεκτικά μία συνταγή.
"λοπαδοτεμαχοσελαχογαλεοκρανιολειψανοδριμυποτριμματοσιλφιολιπαρομελιτο-
κατακεχυμενοκιχλεπικοσσυφοφαττοπεριστεραλεκτρυονοπτοπιφαλλιδοκιγκλοπελειο-
λαγωοσιραιοβαφητραγανοπτερυγών".
Ο παραπάνω γλωσσοδέτης εμπεριέχει εκλεκτά εδέσματα των αρχαίων Αθηναίων μεταξύ των οποίων ψάρια, πουλερικά, σάλτσες, μέλι και κρασί.
Η αριστοφανική λέξη εμφανίζεται μόνο μια φορά στο σύνολο της ελληνικής γραμματείας αποτελώντας άπαξ λεγόμενον, καθώς αποτελείται από 78 συλλαβές, 172 γράμματα και 27 συνθετικά, ενώ η μεταφορά της στην λατινική γραφή απαρτίζεται από 182, και για αιώνες ήταν μια από τις μεγαλύτερες γνωστές λέξεις ενώ είναι η μεγαλύτερη που έχει εμφανιστεί στη λογοτεχνία σύμφωνα με τα βιβλίο καταγραφής παγκόσμιων ρεκόρ Γκίνες του 1990.
