«Οι υπάλληλοι της τρόικας επιστρέφουν στην Αθήνα απλά για να προσδιορίσουν το ύψος του λογαριασμού, που η κυβέρνηση αποδέχθηκε να πληρώσει, καθώς οφείλεται στις δικές της καθυστερήσεις» εξηγούν την απόφαση του Eurogroup στελέχη της αντιπολίτευσης. 

Σύμφωνα με την ανάλυσή τους «ο Αλέξης Τσίπρας δέχθηκε τις απαιτήσεις των δανειστών για αφορολόγητο και συντάξεις, προκειμένου να αγοράσει χρόνο. Με το άλλοθι ότι κάτι μπορεί να αλλάξει στην Ευρώπη η κυβέρνηση βάζει τη χώρα με την πλάτη στον τοίχο». 

Και όλα αυτά χωρίς να αποσπάσει ούτε καν υποσχέσεις για τη διευθέτηση του χρέους και την ένταξη της Ελλάδας στην ποσοτική χαλάρωση.

ΝΔ: Ψέμα και κοροϊδία

«Το ψέμα έχει κοντά ποδάρια και γι' αυτό και μόλις κατακαθίσει ο επικοινωνιακός κουρνιαχτός που ξεσηκώνει η κυβέρνηση θα αποκαλυφθεί πλήρως η κοροϊδία την οποία επιφυλάσσει στον ελληνικό λαό». 

Η πεποίθηση που επικρατεί στα ηγετικά κλιμάκια της οδού Πειραιώς είναι ότι «ουσιαστικά η κυβέρνηση παρέτεινε την εκκρεμότητα με το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης με μόνο στόχο να συνεχιστεί η εσωτερική διαβούλευση στον ΣΥΡΙΖΑ μέχρις ότου γίνουν αποδεκτά τα νέα επώδυνα μέτρα που κατέστησαν αναπόφευκτα εξαιτίας των κυβερνητικών χειρισμών».

Αν και, λόγω γρίπης, ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκος Μητσοτάκης ανέβαλε την ομιλία που επρόκειτο να εκφωνήσει το βράδυ της Τρίτης από το Ηράκλειο, στις προθέσεις του είναι να τοποθετηθεί αναλυτικά καθώς θεωρεί ότι οι εξελίξεις πλήττουν τα συμφέροντα της χώρας, καθώς:

Πρώτον: Συνομολογήθηκαν πρόσθετα μέτρα λιτότητας στο φορολογικό και το συνταξιοδοτικό, τα οποία θα νομοθετηθούν άμεσα και θα ισχύουν και μετά τη λήξη του προγράμματος το 2018.

Δεύτερον: Επιβεβαιώθηκαν τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα, τα οποία θα εφαρμόζονται για αρκετά χρόνια.

Τρίτον: Δεν υπήρξε κανένα ουσιαστικό αντιστάθμισμα, αφού δεν έγινε η παραμικρή αναφορά είτε στη διευθέτηση του χρέους είτε στην ένταξη στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης που θα βοηθούσε στη χρηματοδότηση και άρα στην ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας .

ΠΑΣΟΚ: Η κυβέρνηση δέχθηκε την προνομοθέτηση

«Η Κυβέρνηση πανηγυρίζει γιατί «πέτυχε» να έρθει η τρόικα (τώρα κουαρτέτο) στην Ελλάδα.

Δεσμεύτηκε βέβαια για προνομοθέτηση σε μειώσεις του αφορολόγητου, περικοπές των κύριων συντάξεων, αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις. Με στόχο, να «ικανοποιηθεί το ΔΝΤ», το οποίο δηλώνει ότι θα επιμείνει στις απόψεις του» σχολίασε το ΠΑΣΟΚ.

«Χωρίς πολιτική συμφωνία και με την υπόσχεση για "αντισταθμιστικά" εφ’ όσον όμως πετύχουμε τους δυσβάσταχτους στόχους για υψηλά πλεονάσματα (3,5% του ΑΕΠ), τα οποία θέτουν εμπόδια στην επιστροφή στην ανάπτυξη.

Το ερώτημα είναι σε τι άλλο δεσμεύτηκαν οι ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ; Για πόσα χρόνια θα ισχύσει η υποχρέωση για πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ; Τι θα γίνει με τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος; Γιατί ο κ. Ντάισελμπλουμ μιλά για συζήτηση μετά το 2018;

Πότε η Ελλάδα θα ενταχθεί στην ποσοτική χαλάρωση της ΕΚΤ; Γιατί αυτό είναι άμεση αναγκαιότητα. Περιμένουμε άμεσα απαντήσεις…. Ελπίζουμε κάτι να έχει να μας πει γι’ αυτά ο Υπουργός Οικονομικών» καταλήγει η ανακοίνωση της Χαριλάου Τρικούπη.

Ποτάμι: Βάφτισαν τα μέτρα μεταρρυθμίσεις

Με ανάρτηση στο Twitter πήρε θέση ο επικεφαλής του Ποταμιού Σταύρος Θεοδωράκης για τα αποτελέσματα του Eurogroup: «Οι μάχες καταλήγουν σε νίκες ή ήττες. Και στην Ελλάδα του Τσίπρα σε... μετονομασίες. Νέο μείγμα πολιτικής θα αποκαλούνται πλέον τα νέα μέτρα».

ΚΚΕ: Η κυβέρνηση θα πάρει αντιλαϊκά μέτρα 

«Όπως ήταν αναμενόμενο, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ δέχθηκε την άμεση νομοθέτηση νέου πακέτου αντιλαϊκών μέτρων, που θα ισχύσουν μετά το 2018, συν όλα αυτά που περιλαμβάνονται στη β' αξιολόγηση του τρέχοντος προγράμματος. Όλα όσα διαρρέει η κυβέρνηση για «μεταρρυθμίσεις χωρίς δημοσιονομικό κόστος» και «αντισταθμιστικά μέτρα», είναι μια ακόμη προσπάθεια εξαπάτησης του λαού, μόνο που δεν πείθει πια κανέναν» αναφέρει σε ανακοίνωσή του το ΚΚΕ. 

Ένωση Κεντρώων: Η κυβέρνηση θα κλαίει την επόμενη βδομάδα

«Από ότι απεδείχθη ζητούνται από την Ελλάδα μεταρρυθμίσεις. Αυτό εζητείτο πάντα, αλλά όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις κορόιδευαν, νομοθετούσαν κάθε φορά για να πάρουμε την δόση και μετά αδρανούσαν. Τώρα όμως δεν θα μπορούμε να αδρανούμε, υπάρχουν "οι κόφτες και οι υπερ-κόφτες και τα υπερ-ταμεία". Να προσέξει η κυβέρνηση μήπως πανηγυρίζει σήμερα και κλαίει την επόμενη εβδομάδα. Γιατί στο ΣΥΡΙΖΑ βγάζουν "σπυράκια" με τη λέξη μεταρρυθμίσεις».

Βενιζέλος: Επαναλαμβάνεται το 2015

«Στις 20 Φεβρουαρίου 2017 επαναλαμβάνεται ουσιαστικά αυτό που έγινε στο Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου 2015. Όπως το 2015 έτσι και τώρα συμφωνήθηκε απλώς η παράταση της διαπραγμάτευσης για το κλείσιμο της αξιολόγησης. Χωρίς να υπάρχει καμία οριστική συμφωνία για το τρέχον πρόγραμμα που λήγει τον Ιούλιο του 2018 και τις επόμενες εκταμιεύσεις Χωρίς, πολύ περισσότερο, να υπάρχει συμφωνία για το τι θα γίνει μετά τον Ιούλιο του 2018. Χωρίς να υπάρχει καμία δέσμευση των εταίρων για παρεμβάσεις στο δημόσιο χρέος, πέραν των ασήμαντων «βραχυπρόθεσμων» μέτρων που ανακοινώθηκαν στις 6.12.2016. Χωρίς να υπάρχει ο,τιδήποτε ως προς τη συμμετοχή της Ελλάδας στο QE της ΕΚΤ. Χωρίς να έχει λήξει η εκκρεμότητα ως προς τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο τρέχον πρόγραμμα», προσθέτει στην ίδια ανακοίνωση.

Και συμπληρώνει: «Συμφωνήθηκε συνεπώς η παράταση της εκκρεμότητας έως ότου να βρεθεί και πάλι η  χώρα ένα βήμα πριν από πιστωτικό γεγονός, πριν τη μεγάλη λήξη ομολόγων  του Ιουλίου, που και αυτό μπορεί να αποφευχθεί τεχνικά με την κατάχρηση των κεφαλαίων του κοινού ταμείου ΝΠΔΔ που διαχειρίζεται η ΤτΕ. Στην περίπτωση αυτή η «διαπραγμάτευση» θα παραταθεί για μερικούς μήνες ακόμη περιμένοντας, υποτίθεται, την επόμενη γερμανική κυβέρνηση.  Συμφωνήθηκε, με άλλα λόγια, η παράταση της εκκρεμότητας έως ότου διαμορφωθούν και πάλι δραματικά διλήμματα».

«Δεν υπάρχει συμφωνία που να πρέπει να εγκριθεί από τη Βουλή, όπως συνέβη και  με τη συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου 2015. Συμφωνήθηκε επί της αρχής ότι θα δοθεί έμφαση στα διαρθρωτικού χαρακτήρα μέτρα πρωτίστως φορολογικά (μείωση αφορολόγητου) και ασφαλιστικά (μείωση της συνταξιοδοτικής δαπάνης). Δεν συμφωνήθηκαν όμως συγκεκριμένα «ενοχλητικά» μέτρα. Όλα παραπέμπονται στη συνέχεια της διαπραγμάτευσης με την τρόικα ( θεσμούς ) που πρέπει να καταλήξει  σε μια τεχνική συμφωνία ( staff level agreement ), ώστε στη συνέχεια το Eurogroup να λάβει «πολιτικού» χαρακτήρα αποφάσεις για το τι θα γίνει από το δεύτερο εξάμηνο του 2018 και μετά και για άγνωστο, προς το παρόν, διάστημα.  

Η διευθέτηση της 20ης Φεβρουαρίου 2017, κατά τρόπο που θυμίζει έντονα τη διευθέτηση της 20ης Φεβρουαρίου 2015, επιτρέπει στην κυβέρνηση να κυκλοφορεί non paper λέγοντας ότι δεν θα υπάρξουν επιπλέον μέτρα λιτότητας ούτε ενός ευρώ, ότι απλώς θα αλλάξει από το 2019 (!) το μείγμα πολιτικής ( προφανώς η σχέση αύξησης εσόδων και περιορισμού δαπανών ), ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή συμφωνεί να εξαιρεθεί από τον υπολογισμό του πρωτογενούς πλεονάσματος ένα πακέτο μέτρων 3 δις που θα στηρίξει η Παγκόσμια Τράπεζα για τον περιορισμό της ανεργίας . Για όλα αυτά ρωτήθηκαν στη συνέντευξη τύπου οι κκ Ντάισελμπλουμ  και Μοσκοβισί και είπα με κομψότητα πράγματα τελείως διαφορετικά από τα όσα περιέλαβε η κυβέρνηση στο non paper. 

Ο Πρόεδρος του Eurogroup είπε ότι ως υπουργός οικονομικών δεν μπορεί να αποκλείσει νέα μέτρα λιτότητας. Επανέλαβε δε πάμπολλες φορές ότι τώρα η έμφαση δίδεται στις διαρθρωτικές αλλαγές, από τις οποίες όμως αναμένεται δημοσιονομικό αποτέλεσμα καθώς μιλάμε για διαρθρωτικές αλλαγές όπως το χαμηλότερο αφορολόγητο και η μείωση της συνταξιοδοτικής δαπάνης. Ο δε Γάλλος Επίτροπος είπε απλώς ότι η Επιτροπή εξετάζει ποιος είναι ο πιο πρόσφορος τρόπος να ενισχυθούν οι ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης.

Με το τρόπο αυτό οι Ευρωπαίοι εταίροι μπορούν να αφήσουν την Ελλάδα, ως πραγματική οικονομικά και ως κοινωνία, να σέρνεται ακόμη επί μήνες και να ασχοληθούν με τις κρίσιμες εκλογικές  διαδικασίες στην Ολλανδία και τη Γαλλία. Η διευθέτηση όμως αυτή δύσκολα θα φτάσει έως τις γερμανικές εκλογές του Φθινοπώρου. Αυτό θα καταστήσει τα διλήμματα του καλοκαιριού ακόμη πιο πιεστικά. Καλοκαίρι ήταν και το 2015».

Θεοχαρόπουλος: Καθυστέρηση και αβεβαιότητα

«Το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής αναφέρει ότι, αν είχε κλείσει εγκαίρως δεν θα υπήρχαν αυτές οι σημερινές απαιτήσεις. Με αυτή την απαράδεκτη καθυστέρηση, και την αβεβαιότητα που έχουμε, κι αν κλείσει η αξιολόγηση, θα κλείσει με απαράδεκτα μέτρα. Η κυβέρνηση διαπραγματεύεται μόνη της, δεν ακούει κανέναν, φέρνει μια κατάσταση προ αδιεξόδου και όταν φτάσει στο χείλος του γκρεμού ρωτάει ″τι να κάνω, να πέσω;″».

Η Δημοκρατική Συμπαράταξη δεν πρόκειται να ψηφίσει μέτρα, τα οποία είναι προϊόν μιας αναποτελεσματικής διαπραγμάτευσης και για αυτό είναι και αδιέξοδα».